Hank Ballard – How You Gonna Get Respect

Πως θα κερδίζεται ο σεβασμός;

Ας πάρουμε παράδειγμα από το «μαυρο» κίνημα των sixties…

Πως τα μαυρα αδέρφια βγήκαν στο προσκήνιο…

Black Power!

Αυτό τραγουδάγαμε στα 1968…

η παρατεταμένη κρίση του αστικού μπλοκ

Με μια τυπική ματιά στα καθ` εαυτό αποτελέσματα μπορεί κάποιος να παρατηρήσει τις εξής μετακινήσεις

1.  Η ακροδεξιά ανέβηκε από 400 χιλιάδες σε 1,4 εκατομμύρια ψήφους
2. Τα παραδοσιακά σχήματα έπεσαν κατά 800 χιλιάδες ψήφους, αλλά το συνολικό μπλοκ (δεξιάς ακροδεξιάς) ανέβηκε κατά 200 χιλιάδες
3. Τα κεντρο-αριστερά σχήματα έχασαν περίπου 1,8 εκατομμύρια ψηφοφορους
4.  Η αριστερά κέρδισε πάνω από 800.000 ψήφους
5. Η αποχή-άκυρο-λευκά ανέβηκε κατά 600.000.

Άρα υπάρχει μια σχηματική «τριπλή», αλλά, άνιση μετατόπιση του «κέντρου» προς την  αριστερά-αποχή, κατά πρώτο λόγο, και στη δεξιά κατά δεύτερο.

Αυτή, όμως, είναι η μισή αλήθεια, αν δεν δούμε τη συνολική πολιτική κρίση.

Η ανικανότητα συγκρότησης του παραδοσιακού πυλώνα της αστικής τάξης

Ο Σαμαράς προσπαθεί να σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ .. Να τρέχει μόνος του και να μη φτάνει ούτε δεύτερος! Το πραγματικό, όμως, πρόβλημα για τη ΝΔ και το αστικό μπλοκ ξεκινάει από πιο παλιά. Ξεκινά από την παραίτηση Καραμανλή το 2009.

Είναι, πλέον, πασίγνωστο πως τα μνημονιακά μέτρα και η επέμβαση του ΔΝΤ ετοιμάζονταν μέσα στο 2009 και πως δεν «έπεσαν από τα σύννεφα» ούτε η ΝΔ ούτε το ΠΑΣΟΚ μετά τις τότε εκλογές. Η δειλία (;) και η ανημποριά της ΝΔ να επιτελέσει τον «εθνικό» της στόχο, δηλαδή να λειτουργήσει σαν «κομάντο», να συγκρουστεί με τη νεολαία του «Δεκέμβρη» και τα συνδικάτα, ώστε να περάσει όσα μέτρα θα προλάβαινε πριν καταρρεύσει μέσα από τη λαϊκή μήνι, ανάγκασαν το πολιτικό σύστημα να «τραβήξει» από πολύ νωρίς τις «εφεδρείες» του, δηλ. το ΠΑΣΟΚ.

Το Σεπτέμβρη του 2009, πριν ακόμα από τις εκλογές και τα μνημόνια έγραφα στο  «Παραίτηση Καραμανλή: προσωπικό ή συστημικό αδιέξοδο;»

Άρα, γιατί έπεσε η ΝΔ;

Το κομβικό σημείο ήταν το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η ΝΔ ήταν προετοιμασμένη να δώσει «γη και ύδωρ» στους υποψήφιους επενδυτές, μόνο που αυτοί έπαψαν να παίρνουν ακόμα και το έτοιμο φαί.

Η κρίση μετέτρεψε ακόμα και τα ετοιμοπόλεμα γεράκια στυλ Βγενόπουλου σε «homo καβατζώνους». Όταν κλείνουν οι στρόφιγγες σε Κίνα και Σαουδική Αραβία, το κεφάλαιο στην Ελλάδα δεν επενδύει ούτε σάλιο.

…

Η ΝΔ έπεσε γιατί ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της κρίσης αδυνατούσε να βρει ένα στοιχειώδες σχέδιο για την ελληνική οικονομία. Και αυτό θεωρώ ότι είναι το πιο κρίσιμο σημείο των ημερών μας…

…

Υπάρχει μόνο ένα ερώτημα που θα απαντηθεί στους επόμενους μήνες… Η πολιτική κρίση αφορά μόνο τη ΝΔ; Το ΠΑΣΟΚ έχει στοιχειώδες σχέδιο διαχείρισης της οικονομικής κρίσης; Γιατί αν και ο δεύτερος πυλώνας εξουσίας στην Ελλάδα αποδειχτεί νούλα, τότε ο κίνδυνος συστημικής αστάθειας θα είναι πλέον υπαρκτός.

Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, ανέλαβε τη βρώμικη δουλειά της ΝΔ και «αγόρασε» όλο το σχέδιο του ΔΝΤ και της ευρωπαϊκής προσαρμογής.  Γι` αυτό και «καρπώθηκε» κι όλη την αποδοκιμασία… Φυσικά και υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες για τη συστημική αστάθεια… Το ΠΑΣΟΚ ήταν, σχεδόν, 30 χρόνια στην εξουσία κι αυτό «δυσκόλευε» τη Νεοδημοκρατική κυριαρχία στον κρατικό μηχανισμό (και άρα την πολιτική αξιοπιστία της), αλλά και αφαιρούσε τα τελευταία ψήγματα φιλο-λαϊκού προσωπείου του. Έτσι καταρρέει, σήμερα, χωρίς να φαίνεται κάποια σανίδα σωτηρίας του.

Ένας Ολάντ να φέρει την ελπίδα στο αστικό μπλοκ

Και τώρα μπαίνουμε στην ύφεση….

Όσο κι αν φαίνεται τραβηγμένο, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα! Τώρα θα κλιμακωθεί η επίθεση στο επίπεδο διαβίωσης των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί, πλέον, η ύφεση έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη. Για πρώτη φορά μεταπολεμικά ΟΛΗ η Ευρώπη θα έχει αρνητικό δείκτη ανάπτυξης. Δηλαδή η ελληνική ύφεση θα βρίσκεται σε ένα δυσμενές περιβάλλον που θα καθιστά ακόμα πιο δύσκολα τα σχέδια «διάσωσης» και προοπτικής διεξόδου.

22/3/2012: Διαδήλωση της αριστεράς και συνδικάτων ενάντια στην κυβέρνηση Κορρέα

Η ηγεμονία της Γερμανίας θα αμφισβητηθεί, ακόμα περισσότερο, από τη στρατηγική του πληθωρισμένου δολάριου του Ομπάμα. Η κυριαρχία, όμως, των ΗΠΑ κόντρα στους «Μερκοζί» δεν έχει τίποτα ευνοϊκό για τους εργαζόμενους. Μέχρι να ισοπεδωθεί ο μισός πλανήτης, ώστε να ξαναπάρει μπρος η «κερδοφόρα ανάπτυξη», θα επιχειρείται μια βάναυση συμπίεση στο βιοτικό επίπεδο, για να κρατάει διασωληνωμένα τα κέρδη των πολυεθνικών.

Οι αλλαγές συμμαχιών της αστικής τάξης δεν πρέπει να γίνονται προπετάσματα καπνού, αλλά να «διαβάζονται» σαν ευκαιρίες ανατροπής.

Ο Κορέα στον Ισημερινό, ο Ολάντ στη Γαλλία, στην Ουγγαρία, στην Ισλανδία  κλπ φέρνουν, μεν, «άλλη» πολιτική, αλλά όχι φιλολαϊκή… Επιχειρούν να ανασυντάξουν το μπλοκ εξουσίας με παραλλαγές στους συμμάχους τους, χωρίς να εγκαταλείπεται η βασική αξία: το ξεζούμισμα των κοινωνικών πόρων και των λαϊκών εισοδημάτων. Τη θέση πχ των αμερικάνικων πολυεθνικών στον Ισημερινό παίρνουν οι Καναδικές και οι Κινέζικες[1].

Έτσι, λοιπόν, και στην Ελλάδα το αστικό μπλοκ θα αναζητήσει τον Έλληνα Ολάντ. Στις εκλογές του Μαΐου το σχέδιο να συγκροτηθεί ένας αστερισμός κεντροαριστερών-κεντροδεξιών σχημάτων, απέτυχε παταγωδώς και επέτεινε τη συστημική κρίση. ΔΗΜΑΡ, Οικολόγοι, Μάνος, Τζημαρας, Μπακογιάννη θα έδιναν μια κοινοβουλευτική δύναμη πάνω από 200 έδρες. Το πλαφόν του 3%, τελικά, γύρισε μπούμερανγκ στον αστισμό, αφού ένα «δικό τους» 13-15% δεν ξεπέρασε το πλαφόν κι έτσι δεν υπήρχε στη Βουλή ένα «κοινωνικό 50%» που να νομιμοποιούσε μια ελαφριά μετατόπιση στην πολιτική σκηνή.

Οι πιέσεις στο ΣΥΡΙΖΑ να παίξει αυτό το ρόλο είναι (και θα είναι!) αφόρητες. Μη σας ξεγελάνε οι συστημικοί κεραυνοί αποδοκιμασίας. Με αυτό το μαστίγιο (αλλά και το καρότο) έπαιξαν και με το ΠΑΣΟΚ του `81. Αλλά αυτό θα το δούμε πιο αναλυτικά σε ξεχωριστό ποστ.

Το μπακαπ σχέδιο της εθνικιστικής ακροδεξιάς

Η ΝΔ κάνει μια ύστατη προσπάθεια να ανασυνταχτεί.. Μετατρέπεται σε «Βοριδικιά», κλείνει το μάτι στις ρίζες της, στην ΕΡΕ του `60, επαναφέρει τον ξενοφοβικό λόγο και μιλά για «ανακατάληψη των πόλεων» από τους «κουκουλοφόρους».

Κι όμως…

Αρκεί ένας περαστικός Τζήμερος να κάνει κολλεγιά με τον κουκουρούκου Μάνο και διεκδικεί κανά 5άρι % από την εκλογική πίτα! Την ώρα που κηρύσσεται αντιαριστερή πανστρατιά, την ώρα που οι αναρχομπάχαλοι τρομοκράτες του Τσίπρα πάνε να πάρουν την πρωτιά, το κάθε καπετανάτο της Δεξιάς βαράει το δικό του βιολί! Πρωτοφανή πράματα για το συντηρητικό στρατόπεδο. Ναι… κατά πάσα πιθανότητα ο Σαμαράς αποδεικνύεται  ο πιο «άμπαλος», ο πιο άχρηστος ηγέτης της δεξιάς.. Αυτός που κατάφερε να ρίξει τη ΝΔ πιο χαμηλά σε ψήφους ως αντιπολίτευση απ` όσο κυβερνούσε!

Αλλά το πρόβλημα είναι πως η ΝΔ μαζί με το καταρρέον ΠΑΣΟΚ, συμβολίζουν την αδιέξοδη στρατηγική της ΕΕ. Μια στρατηγική που πατάει στην υφεσιακή λογική, στη δημοσιονομική πειθαρχία και στη λογική «αγοράζω χρόνο» μέχρι να λυγίσουν οι ανταγωνιστές.

Σε αυτό το χάρτη της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, πρέπει να προστεθούν τα νεώτερα «εικοσάρια» της Γαλλίας και της Ελλάδς

3,5 χρόνια μετά, όμως, από το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η ΕΕ βυθίζεται στο βάλτο της ύφεσης την ώρα που οι βασικοί ανταγωνιστές πηδάνε στο άρμα του πληθωριστικού προστατευτισμού. Η Ρωσία και η Κίνα ξεκινάνε εξοπλιστικά προγράμματα μαμούθ, ενώ οι ΗΠΑ περικόπτουν τα έξοδα των εισβολών τους στη Μέση Ανατολή για να έχουν «κάβα» στη δύσκολη στροφή που έρχεται.

Γι` αυτό και σιγά σιγά η κάθε ευρωπαϊκή χώρα αρχίζει και λοξοκοιτά προς τον εθνικισμό. Σε μια σειρά χώρες (Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία, , Νορβηγία, Ελλάδα κλπ) η ακροδεξιά βρίσκεται γύρω από το 20%..

Και όχι μόνο…

Αρχίζει και διεκδικεί την ηγεμονία στο χώρο της δεξιάς. Στην Ιταλία και Ολλανδία «ρίξανε» τις δεξιές κυβερνήσεις και στη Γαλλία σαμποτάρανε το Σαρκοζί στο δεύτερο γύρο. Η αναβίωση του Κράτους Έκτακτης (ή Εθνικής) Ανάγκης, αρχίζει να φεύγει από τις περιθωριακές συζητήσεις. Βέβαια η ηγεμονία ανήκει στην «ευρωπαϊκή» δεξιά της «ευγενούς άμιλλας».. προς το παρόν.

Κομμουνάριοι και μπολσεβικισμός μόνη «σφήνα» στην αστάθεια

Η αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος στο «ελληνικό πέιραμα» του Μνημόνιου, δίνει ευκαιρίες για εξεγερσιακή προετοιμασία και δράση.

Θα μπορέσει το αντίπαλο στρατόπεδο να παράξει ένα νέο ΠΑΣΟΚ;

Θα στραφεί σε αστυνομικό κράτος καταστολής;

Ότι και να κάνει θα παραμείνει αδύναμο και ευάλωτο…

Καμία από τις δυο κυβερνήσεις δε θα μπορέσει ούτε να κάνει άλμα μακριά από την κρίση, αλλά ούτε θα μπορεί να δημιουργήσει ένα στοιχειώδες πλαίσιο κοινωνικών παροχών. Μόνο το ναρκωτικό του πατριωτισμού, το ψέμα των «θυσιών για την ανάπτυξη υπέρ της πατρίδος» μπορούν να παίξουν.

Κάποιοι ελπίζουν να βρούνε συμβιβαστικές μεταρρυθμίσεις μέσα σε μια καταρρέουσα κοινωνία… καλά κάνουν.. χρήσιμες είναι κι αυτές…

Κάποιοι άλλοι, όμως, θα δοκιμάσουμε να συντάξουμε όποιο στρατό μπορέσουμε ώστε στην επόμενη στροφή να μην επαναλάβουμε το κλασσικό σχέδιο της αριστεράς «…και τώρα τρέχουμε».

Και τα δύο σύντροφοι, δε γίνονται…  ας δοκιμάσουμε τα διαφορετικά σχέδια και ας δούμε που μπορούμε να βάλουμε πλάτη ο ένας στον άλλο.

Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να επανατοποθετήσει την πολιτική ατζέντα

Θα δοκιμάσω να δώσω κάποιες νηφάλιες προσεγγίσεις γύρω από τη νέα παγκόσμια[1](!) πολιτική κρίση που έφερε η πρόθεση του ΓΑΠ για δημοψήφισμα γύρω από το «κούρεμα» του χρέους και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.  Όσοι υποστηρίζετε γενικόλογες κραυγές του στυλ «τα `παιξε», «ψάχνει ηρωική διέξοδο» και τα συναφή, δεν χρειάζεται να συνεχίσετε το διάβασμα. Έτσι κι αλλιώς είμαστε σε φάση «πολιτική-οικονομικής κρίσης», οπότε μπορείτε να επαναλαμβάνετε μονότονα «είναι προδότης», «μας οδηγεί στο χάος» για τα επόμενα 20 χρόνια όποιος και να είναι στη θέση του ΓΑΠ.

Αν ξεφύγουμε, λοιπόν, από το προσωποκεντρική ανάλυση του δίπολου «γατζώνεται στην εξουσία-φεύγει τρέχοντας», θα δούμε μια άλλη οπτική που πολύ συχνά μας διαφεύγει: την έννοια της πολιτικής πρωτοβουλίας-πρότασης.  Όχι με την έννοια της προπαγάνδας, αλλά της συγκρότησης πλαισίου που υποστηρίζει την πρόταση σου. Ειδικά ο χώρος της Αριστεράς που είναι επί δεκαετίες εγκλωβισμένος ανάμεσα στην «Ανάλυση» και «Εκτίμηση- Πρόβλεψη», του είναι ακατανόητη η διαδικασία συγκρότησης μπλοκ για τον διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας.

Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν συνεχίζει να εφαρμόζει το (όποιο) πρόγραμμα διαμορφώνει με την ΕΕ και το ΔΝΤ και επιστρέφει σε κάποιου τύπου πολιτικό διάλογο με την κοινωνία μέσα από το δημοψήφισμα;

Το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την αναδιάρθρωση του ελληνικού καπιταλισμού πριν από 2 χρόνια με τις ευλογίες του ΣΥΝΟΛΟΥ του αστικού κόσμου. Ο Καραμανλής παραιτήθηκε ομαλά και του άνοιξε το δρόμο να κυβερνήσει με πλήρη υποστήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Ελλάδας.

Από την άλλη η Παναγοπούλια διοίκηση της ΓΣΕΕ επεδίωξε την ελεγχόμενη εργασιακή ειρήνη. Η πρόβα τζενεράλε είχε γίνει επί ένα χρόνο, όταν ακύρωνε διαδηλώσεις και απεργίες και επιτεθόταν ακόμα και σε κομμάτια της εργατικής τάξης για «εξωθεσμικό συνδικαλισμό» (πχ Κούνεβα, συμβασιούχοι ΑΣΕΠ κλπ). Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το Δεκέμβρη είχε υποταχθεί στην κεντροαριστερή προοπτική συγκρότηση προγράμματος και το ΚΚΕ διαδήλωνε… κάπου άλλου!

Μέσα σε ένα χρόνο, όμως, είχαμε την εμφάνιση αμφισβήτησης όλου του πολιτικού συστήματος! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η κρίση μέσα από ένα φωτορομάντζο

Στο τελευταίο τεύχος του Sarajevo υπάρχει μια περιεκτική περιγραφή της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης μέσα από …. φωτορομάντζο!

Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η ιστορία της Ελλάδας και ο μύθος της «δημοσιονομικού χρέους», η επέκταση της κρίσης στην Ευρωζώνη και την ΕΕ και το χάος που διαμορφώνεται στο σύνολο του πλανήτη.

Σας το παρουσιάζω ολόκληρο όπως εμφανίζεται στο site του περιοδικού μαζί με τα σχόλια.

εικ. 1: Κατ’ αρχήν έχουμε κάτι που δεν φαίνεται, αν και έχει συμβεί. Η θάλασσα είναι ήρεμη, αλλά κάποιος έχει βουλιάξει. Ποιός; Μαντέψτε: ο γιώταχις… (Είναι η αρχή της φάσης “δεν υπάρχει κρίση, απλά κάνουμε ψαροντούφεκο χωρίς ψαροντούφεκο”…). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Να μην αφήσουμε ΗΠΑ και Ιταλία να γίνουν προτεκτοράτα!

Η (Ευρωπαϊκή Κεντρική) Τράπεζα απαίτησε από τον Ιταλό πρωθυπουργό να δεσμευτεί σε επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων και σε συνταγματική αλλαγή πριν αγοράσει ιταλικά ομόλογα… ο υπουργός Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι, …, ανέφερε ότι θα αρχίσουν οι διεργασίες για την αναθεώρηση του Συντάγματος με την οποία θα προβλέπονται ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί…. Όπως αναφέρουν οι Financial Times, αφορούν το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, μεταρρυθμίσεις στη δημόσια υγεία, περικοπές δαπανών και μειώσεις μισθών αιρετών προσώπων, καθώς και άλλες δομικές αλλαγές.

In.gr 5/8/2011

«Τι μας ζητούν στ’ αλήθεια η ΕΚΤ και οι διεθνείς θεσμοί; Μια κυβέρνηση ανίσχυρη, εντελώς απαξιωμένη και πλέον υπό κηδεμονία οφείλει τουλάχιστον να πει ποια είναι η πραγματική κατάσταση», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος (PD) Πιερλουίτζι Μπερσάνι.

In.gr 8/8/2011

…ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor’s προχώρησε σε υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ… Τα αμερικανικά ομόλογα, τα οποία άλλοτε αποτελούσαν την αδιαμφισβήτητα ασφαλέστερη επένδυση σε διεθνές επίπεδο, αξιολογούνται πλέον χαμηλότερα από τα ομόλογα που εκδίδονται από χώρες όπως η Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία και ο Καναδάς.

In.gr 6/8/2011

…το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, που επικαλείται δήλωση κυβερνητικού αξιωματούχου της χώρας, μετέδωσε: «Η Κίνα έχει κάθε δικαίωμα να απαιτεί από τις ΗΠΑ να δώσουν λύση στο δομικό πρόβλημα χρέους και να διαβεβαιώσουν ότι τα χρεόγραφα που η Κίνα κατέχει σε δολάρια είναι ασφαλή… Χρειάζεται διεθνής εποπτεία για το ζήτημα του δολαρίου…»

In.gr 6/8/2011

Τα διεθνή μονοπώΛΛΛΛια και το χρηματιστικό κεφάλαιο προχωρούν στην υποδούλωση ολάκερου του πλανήτη.

Μέσα από τις συνεχής «μεταρρυθμίσεις» έχουν μετατρέψει παραδοσιακές παραγωγικές δυνάμεις σε τεράστιες βιομηχανίες διασκέδασης των καπιταλιστών.

Οι ΗΠΑ διέλυσαν τη βαριά βιομηχανία τους και έχουν μετατραπεί στο παγκόσμιο διασκεδαστήριο των προνομιούχων, αφού συντηρούνται από τις παραλίες στα Μαϊάμια, στις Χαβάιες και στις Καλιφόρνιες, στις μουσικές και κινηματογραφικές παραγωγές των οβραίων του Χόλιγουντ και στα καζίνο του Λας Βέγκας.

Αφού ευνούχισαν κάθε περιθώριο αυτοδύναμης ανάπτυξης και σπρώχνοντας στη μαζική ανεργία τους αμερικάνους πολίτες, έρχονται τώρα να δώσουν το τελικό χτύπημα.

Θέλουν να μετατρέψουν ΗΠΑ και Ιταλία σε προτεκτοράτα, κράτη μαριονέτες στα σχέδια του Διεθνούς Κεφάλαιου.

Πότε, επιτέλους, θα εκλεγεί μια εθνικά αξιοπρεπής κυβέρνηση στις ΗΠΑ και στην Ιταλία που να υψώσει το ανάστημα της απέναντι στη Μέρκελ, στο Σαρκοζί και στους αχόρταγους άραβες, κινέζους και γιαπωνέζους που, σε συνεργασία, με τους ρώσους και εβραίους ετοιμάζουν την υποδούλωση του περήφανου αμερικάνικού και ευρωπαϊκού λαού;

Αυτή τη στιγμή χρειάζονται μόνο αποφασιστικές πράξεις και να διδαχτούμε από το παράδειγμα του Ισημερινού:

–          Άμεση διαγραφή του αμερικάνικου χρέους και στάση πληρωμών!

–          Άμεση εθνικοποίηση κάθε μη-αμερικάνικης επιχείρησης

–          Ενίσχυση των αμερικάνικων προϊόντων

Για τον αμερικάνικο σοσιαλισμό του 21^ου αιώνα!

Ένα καλοκαιρινό ποστ αφιερωμένο σε όσους προσπαθούν να ανακαλύψουν αριστερές διεξόδους μέσα από εθνικούς δρόμους και «ενδιάμεσα» εθνικά οικονομικά προγράμματα διεξόδου από την κρίση ή, απλά, μιλάνε για κρίση «χρέους» και «σπάταλου ελληνικού δημόσιου».  

Εβίβα!

Μήπως γίνεται ακόμα πιο κατανοητό, πως μετατρέπεται η εκάστοτε αριστερά σε κεντροαριστερά, δηλαδή σε ουρά του εθνικού αστικού συστήματος; Σες λίγο θα εκθειάζουν και προγράμματα λιτότητας που θα ενισχύουν τη «δικιά μας» εθνική οικονομία…

η «νέα» οικονομία της Κρισης

Αρχίζω και βλέπω μαγαζιά χωρίς ταμπέλες, χωρίς ράφια, χωρίς ταμειακές και αποδείξεις.  Δεν ξέρω που τα βρίσκουν αλλά μπορώ να φανταστώ…  Κατασχεμένα ή «μαύρα» προϊόντα… επιχειρήσεις που σφραγίστηκαν και σκοτώνουν το στοκ…

Πλέον όλο και περισσότερα κομμάτια από μικρομαγαζάτορες θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν στην «παρανομία».

Άνθρωποι που προσπαθούν να γλυτώσουν τον «μεγαλομέτοχο» του μαγαζιού τους… Προσπαθούν να βγάλουν ένα μισερο μεροκάματο αν καταφέρουν και γλιτώσουν το ΦΠΑ 23%, το φόρο εισοδήματος άλλο 10-20%, το ΤΕΒΕ άλλο 10-20% (αφού ο τζίρος του είναι ασθενικός). Χώνουν την πραμάτεια τους με σκοτωμένες τιμές και ψάχνουν για κανα 50ευρω… Ήδη το μαγαζί της φωτογραφίας «Όλα 20 €», προχώρησε σε εκπτώσεις. Έχει προσθέσει μπλουζάκια και τα πουλά ει από 1 ως 5 ευρώ.

Οι ιδιοκτήτες είναι έλληνες… οι μετανάστες ούτε θα άντεχαν μία μέρα χωρίς ασφάλιση ή βιβλία.. θα είχαν φάει μια καταγγελία από «πατριώτες» που θα ήταν όλη δικιά τους.

Όμως μην ανησυχείτε.. Θα έρθει και η σειρά τους…

Θα τους περιλάβουν οι κονδυλοφόροι της εξουσίας που θα «χτυπήσουν» τα παραεμπόριο και την παραοικονομία μέσα από εισβολή ΣΔΟΕ σε κάτι τέτοια «άντρα» λαθρεμπορίας…

Και μετά θα γίνουν άλλο ένα «κομμάτι» της κοινωνίας που «δεν χωρά» στην Ελλάδα μας..

Αφού ανακαλύψαμε πως οι μετανάστες είναι «πολλοί»…

Αφού αρχίζουμε και διαπιστώνουμε πως υπάρχει τσουνάμι επαιτών που πλημμυρίζει την καθημερινότητα μας και πρέπει να αναλάβει η Αυτοδιοίκηση και η Αστυνομία.[1]

Θα βρούμε κι άλλους «εχθρούς» που ρουφάνε το αίμα και τα λεφτά των νοικοκυραίων..

Αν και τώρα και τώρα που το ξανασκέφτομαι, δε θα ξέρουν ποιον να πρωτοκυνηγήσουν το επόμενο διάστημα… Η κοινωνική αποδιοργάνωση θα έχει τεράστια κομμάτια στο περιθώριο.

Καλώς ήλθατε στη εφιάλτη που σχεδίασε η ελεύθερη αγορά μας…

Εθνικό ή Ταξικό Μέτωπο; Μέρος 2ον…το «πρόβλημα» της αστικής τάξης

Ένα κομμάτι της αριστεράς ξεφεύγει από μια οικονομίστικη αντιπαράθεση με το Μνημόνιο και τα κάθε αποσπασματικά μέτρα της κυβέρνησης και επιχειρεί να δώσει μια «συνολική πολιτική διέξοδο».

Και καλά κάνει! Είναι, πράγματι, προχώρημα να αναζητείς συνολικές απαντήσεις και να ξεφεύγεις από ένα στείρο οικονομισμό «όχι στα νέα μέτρα» ή μια αγωνιστική πλειοδοσία χωρίς σχέδιο. Αρχίζουμε και καταλαβαίνουμε πως δεχόμαστε μια συνολική και αμείλικτη επίθεση και πρέπει να διαμορφώσουμε μια συνολική απάντηση.

Όμως δεν χρησιμοποιεί την «αριστερή» πολιτική απάντηση της εργατικής επανάστασης και του σοσιαλισμού. Την αποφεύγει σαν ο διάολος το λιβάνι, εγκαταλείπει σύμβολα, ιδεολογίες και ανασύρει ένα νέο ενδιάμεσο πολιτικό στόχο.. την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία, τη νέα ή λαϊκή μεταπολίτευση.. κάποιο πολιτικό φτιασίδωμα του ίδιου του καπιταλισμού.

Δεν θεωρεί πως το πρόβλημα της κρίσης είναι η κυριαρχία του κεφάλαιου πάνω στην εργασία, αλλά στη μεταφορά πλούτου από τη μία χώρα στην άλλη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »