Dizzy Gillespie & Charlie Parker – Night In Tunisia

Η δική μου Τυνησία, φαντάζει αρκετά διαφορετική.

Είχα πάει σε μια περίοδο σύγχυσης και αναζήτησης. Μόλις είχα ανακαλύψει την Αφρική μέσα μου και προσπαθούσα να κωδικοποιήσω αυτά τα μηνύματα.

Μυρωδιές, ήχοι και θερμοκρασίες μπερδευόντουσαν με «θέλω» και «χρειάζομαι».

Τότε μου έμοιαζε σα την Ελλάδα του ’60 και του ’70…

Κάτι από ασπρόμαυρο ελληνικό κινηματογράφο.. κάτι από παιδικά χρόνια που τα ζήσαμε ή, απλά, τα φανταστήκαμε.

Η Τυνησία είναι ανάμεσα σε τρεις κουλτούρες… Την αφρικάνικη, την αραβική και τη λευκή.

Υπάρχουν αφηγήσεις απ’ όλες τις πλευρές.

Εδώ δεν πρόκειται να εξιστορήσω το ταξίδι ανάμεσα στις ερήμους, στα παράνομα κωλόμπαρα για τους ντόπιους, και την αφόρητη ζέστη που σου έλιωνε κάθε σκέψη, κάθε σταγόνα δροσιάς.

Έτσι κι αλλιώς πολύ σύντομα θα σας αφηγηθώ μια παραμυθένια ιστορία που μου συνέβη σε κάποιο χωριό.

Ένα φόρο τιμής θέλω να καταθέσω σε αυτό το λαό που ξαναβρίσκεται στο κέντρο την πολεμικής επικαιρότητας… όπως και πριν από 70 χρόνια.

Όταν ο Dizzy Gillespie δημιουργούσε μαζί με τον Charlie Parker το ιστορικό Night In Tunisia γύρω στα 1942, δεν είχαν επισκεφτεί ποτέ αυτή τη χώρα. Όμως η Βόρεια Αφρική ήταν ένα κέντρο σημαντικών εξελίξεων.

Όπως και στην κινηματογραφική Casablanca της ίδιας χρονιάς, αυτές οι χώρες προκαλούσαν τη φαντασία για τι ήταν θέατρο συγκρούσεων.

Διαφορετικοί πολιτισμοί και αντίπαλα στρατόπεδα συγκρούονταν για την κυριαρχία.

Το Μαρόκο ήταν πιο «Δυτικό», η Αίγυπτος «Γερμανική» και η Τυνησία αμφιλεγόμενη.

Κι όλα αυτά με ένα Μαύρο και Αραβικό πλαίσιο που έβραζε.

Απολαύστε την τρομπέτα του Dizzy  που κυματίζει στους Αφρο-Κουβανικούς ρυθμούς του bebop, αλλά παρακολουθήστε το καλύτερο alto σαξόφωνο που έχει βγει ποτέ.

Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να ακουστεί αφάνταστα βαρετό και γελοίο ένα άλτο; Μόνο γίνει προέκταση του κορμιού σου, μόνο αν το κορμί σου έχει να πει «κάτι» νέο, μπορεί να ξεφύγεις από την αβάσταχτη μετριότητα… Αλλιώς γίνεσαι Κατσαρός και μουσική για ασανσέρ.

Youssou N`Dour and Neneh Cherry – 7 seconds

Την Τετάρτη 22 Απρίλη στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ θα εμφανιστεί ο Σενεγαλέζος Youssou N’Dour με τη 12μελή μπάντα του. Το 7 seconds είναι το πιο γνωστό τραγούδι του αφρικανού τραγουδιστή. Από τη δεκαετία του 70  είχε εντάξει τον εαυτό του στο κίνημα για την απελευθέρωση της Αφρικής και την πτώση του ρατσιστικού καθεστώτος της Νοτίου Αφρικής. Τη δεκαετία του 80 τραγουδούσε μαζί με τον Peter Gabriel το Biko… ένα τραγούδι προς τιμή του δολοφονημένου από τους λευκούς, μαύρου νοτιοαφρικανού κομμουνιστή Μπίκο.

Σήμερα είναι πρέσβης των Ηνωμένων Εθνών και υποστηρικτής της παναφρικανικής ιδέας «Αφρική = ένας λαός, ένα έθνος».

Το 7 seconds (εφτά δευτερόλεπτα) είναι ένα τραγούδι για τα εφτά δευτερόλεπτα που έχει ένα νεογέννητο, πριν γνωρίσει τα προβλήματα και τη βία αυτού του κόσμου.

Στο βιντεοκλιπ του τραγουδιού πρωτοεμφανίστηκε το αντιρατσιστικό «τρικ» της παράθεσης ανώνυμων πολυφυλετικών φιγούρων.

Για μένα αυτό τραγούδι περιέχει δυο από τις μεγάλες μου αγάπες….

Boul ma sene, boul ma guiss madi re nga fokni mane
Khamouma li neka thi sama souf ak thi guinaw
Beugouma kouma khol oaldine yaw li neka si yaw
mo ne si man, li ne si mane moye dilene diapale

Η πρώτη είναι η σενεγαλέζικη εκφορά του λόγου… Θεωρώ πως είναι η πιο όμορφη και ξεχωριστή λαλιά του πλανήτη. Δεν είναι μόνο η καθάρια χρήση των φωνηεντων… Είναι σαν να μη χρησιμοποιούν δίφθογγους.. σαν ένα ποτάμι να γλιστρά γλυκά και δυνατά πάνω σε βότσαλα… Δείτε τους πρώτους στίχους του τραγουδιού… Δεν ξέρω τι λέει αλλά μου ακούγεται πανέμορφο. Αλλά και τα γαλλικά του είναι εντελώς ξεχωριστά. Ξέρω πως οι γάλλοι πιστεύουν πως οι αφρικανοί «ξεφτιλίζουν» τη γλώσσα τους, αλλά εγώ την έχω αγαπήσει μέσα από την Αφρική.

Η δεύτερη είναι η ράπερ Neneh Cherry… η γυναίκα που σχεδόν είχα ερωτευτεί στα παιδικά μου χρόνια. Δεν ήταν μόνο η εμφάνιση της, αλλά και η «ανοιχτή» της πολιτισμική  καταβολή. Ο πατέρας της είναι από τη Σιέρρα Λεόνε και η μάνα της από τη Σουηδία. Είχα ακούσει πως και οι γονείς της είχαν προέλθει από φυλετικές προσμίξεις από Βραζιλία, Φιλιππίνες, Σουηδία και Αφρική. Στις αρχές της δεκαετίας του 90 ήδη είχε δύο γάμους και τρία παιδιά ενώ είχε δηλώσει ανοιχτά πως είναι bisexual. Σήμερα στα 45 της είναι γιαγιά…

Υ.Γ. happy birthday to me.. :p