David Bowie – The Stars (are out tonight)

Δημοσιεύθηκε: 4 Μαρτίου, 2013 | Συντάκτης: | Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , , , | 3 Σχόλια

Όταν ο Bowie έρχεται αντιμέτωπος με τα γηρατειά του..

Δέκα χρόνια μετά και έχοντας φτάσει τα 66 του χρόνια, ο David Bowie προσπαθεί να επανέλθει στη μουσική σκηνή…

Προσπαθεί να ακουμπήσει στις μνήμες του… στην αγωνία του να προσθέσει άλλη μια πινελιά στο μαγευτικό του έργο που κρατά πέντε δεκαετίες.

Η νέα συλλογή του δεν «λέει» κάτι, παρά μόνο στο «δικό» του κοινό.. σε αυτό που τον ακολουθεί και εμπνέεται από αυτόν.

Το βίντεο κλιπ του The Stars (are out tonight) βλέπει τον αυτό σαν ένα μικροαστό γεροντάκο που ζει δίπλα στον νεανικό εαυτό του. Εμπνευσμένη η παρουσία της θηλυκής εκδοχής του, της Tilda Swinton, σαν σύζυγος του Bowie. Η Swinton στο Ορλάντο, είχε ενσαρκώσει το αιώνιο ανδρόγυνο φύλο, τον άνθρωπο που ερωτεύεται πότε σαν άντρας, πότε σαν γυναίκα μέσα στο πέρασμα των αιώνων.

Μόνο και μόνο για αυτή τη μικρού μήκους ταινία, αξίζει να ξαναακουμπήσουμε τον ήχο του Bowie…

Αφιέρωμα: Τραγούδια σε Ταινίες… David Bowie – Heroes και Christiane F

Δημοσιεύθηκε: 20 Αυγούστου, 2012 | Συντάκτης: | Filed under: cinema, το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , , , , | 1 σχόλιο

Στα 1981 εμφανίστηκε η Christane F. Μια ταινία ταμπού για τα ελληνικά δεδομένα. Αφορά την εφηβική περιπλάνηση στον κόσμο του sex-drugs-rock `n roll.

Όχι, όμως, με την γκλαμ ματιά που πλασάρουν…

Ούτε με την μικροαστική ηθικοπλαστική φοβία, φυσικά…

Οι δρόμοι του Βερολίνου ήταν και παραμένουν εκεί…

Σύμβολα κάθε εναλλακτικής έκφρασης και underground lifestyle.

Η ταινία βαδίζει στα όνειρα και στις αυταπάτες του νεανικού πυρετού.

Ακόμα και μετά από 30 χρόνια παραμένει κάτι παραπάνω από μάχιμη. Κάνει το «Ρέκβιεμ για ένα όνειρο» μια ευκολοχώνευτη και mainstream εκδρομή.

Την ξαναείδα πρόσφατα και κατάλαβα γιατί είναι από τις ελάχιστες που δεν ξαναπαίζονται…  Συνομιλεί στην ουσία με το κοινό που απευθύνεται και τσακίζει κάθε politically correct σύμβαση που έχουμε αποδεχτεί.

Ο David Bowie έγραψε το soundtrack της ταινίας και εμφανίζεται ο ίδιος σε συναυλία που πηγαίνει η ηρωίδα με την παρέα της.

Το πρόσωπο της ηθοποιού Natja Brunckhorst δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Εδώ, όταν η Christiane F ακούει το Heroes

Εδώ, δύο τρέιλερς που δίνουν ένα κλίμα της ταινίας

..κι εδώ, μόνο το τραγούδι..

Placebo & David Bowie – Without You I`m Nothing

Δημοσιεύθηκε: 9 Ιουλίου, 2012 | Συντάκτης: | Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , , | Σχολιάστε

Ακόμα και μέσα στο χάος και στο χαμό…

Ακόμα κι όταν η αδρεναλίνη φτάνει στα κόκκινα…

…υπάρχει ένα κενό.

Τικ τοκ…

Τικ τοκ..

David Bowie – Seven

Δημοσιεύθηκε: 27 Φεβρουαρίου, 2012 | Συντάκτης: | Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , , | 1 σχόλιο

I got seven days to live my life
or seven ways to die

Πριν από 7 χρόνια, είχα 7 μέρες διορία να ζήσω και 7 διαφορετικούς λόγους να πεθάνω.

ΟΚ.. Αλλιώς το λέει ο Bowie στο Seven που ακούμε σήμερα, αλλά μου κάνει κι αυτό.

Έτσι κι αλλιώς νιώθω πως:

The Gods forgot they’ve made me
so I forgot them too
I listen to the shadows
I play among their graves

Γι` αυτό…

Seven…

Seven…

Seven…

David Bowie – Space Oddity.. original video clip από το 1969

Δημοσιεύθηκε: 12 Σεπτεμβρίου, 2011 | Συντάκτης: | Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , , , , | Σχολιάστε

Η αξία του τραγουδιού, αναμφισβήτητη… Αυτό που δεν ήξερα, όμως, ήταν πως ο David Bowie είχε φτιάξει και βίντεο κλιπ.

Με πρωταγωνιστή τον Major Tom, το Space Oddity αποκτούσε το πρόμο κλιπ του στα 1969.

42 χρόνια μετά ο Spaceman συνεχίζει να μας απογειώνει…

42 χρόνια μετά η «γλώσσα» του `68 παραμένει ζωντανή… αν και γίνεται ολοένα και πιο δυσνόητη… πιο ξένη..

Εντελώς ιδιαίτερη μοιάζει ολο και περισσότερο με ένα πανάρχαιο κώδικα μιας ανώτερης φυλής..

Το Sweet Movie, Zabriskie Point, Space Odyssey 2001.. οι μουσικές αναζητήσεις χρειάζονται άλλο κόσμο,  άλλες συνθήκες για αν ξαναδιαβαστούν.. για να ξαναβυθιστούμε στους ήχους και στις εικόνες τους.

Ίσως όταν θα βγαίνουμε από το βούρκο..

Ίσως όταν όλα αποτύχουν…

transformation part 1

Δημοσιεύθηκε: 8 Μαρτίου, 2011 | Συντάκτης: | Filed under: παραληρήματα | Tags: , , | 2 Σχόλια

Χθες μίλαγα για Changed αν και, μάλλον, μου ταίριαζε το Changes.

Το τελευταίο διάστημα αποφεύγω να γράψω,

Βρίσκομαι σε άλλη μια περίοδο μετάβασης.

Αλλάζω το σώμα μου, τη διατροφή μου… κόβω εξαρτήσεις.

Για αυτό σας λέω, δεν είμαι ακόμα Changed…

Αλλά πάντα θα υπάρχουν φωνές που επανέρχονται.

«Θα μείνεις ύαινα» που λέει και ο Ποιητής.

Και γιατί να ελπίζει κάποιος στις Αλλαγές;

Τι στο διάολο άλλαξε προς το καλύτερο τα χρόνια που ζούμε;

Μόνο φτιασιδώματα, ψέματα και εφιάλτες.

Στη σύγχρονη τέχνη

οι εξωγήινοι είναι αιμοδιψή τέρατα και όχι φιλικοί γείτονες

τα ζόμπι βγαίνουν από τους τάφους να κατασπαράξουν ότι έχει απομείνει όρθιο

Αυτοί Που Έρχονται Από Τα Παρελθόν δεν είναι Άγγελοι, αλλά Φαντάσματα που στοιχειώνουν το παρόν μας και δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε

ανούσιες καθημερινότητες τρομοκρατούν τα όνειρά μας.

Ζούμε το τερατώδες μέλλον μας από σήμερα.

Ακούμε το τσουνάμι να έρχεται από μακριά και σκίζουμε τις σάρκες μας σε τελετές, μπας και εξαγνίσουμε το Κακό.

Τρέμουμε αυτά που δεν ξέρουμε… είτε κρύβονται στο φως είτε στο σκοτάδι.

…

…

…

Κι αν δεν γίνω ποτέ πεταλούδα;

Κι αν είμαι ένα σκουλήκι με διαταραχή προσωπικότητας;

David Bowie – Changed… Όταν ο Bowie συναντά τον Kubrick

Δημοσιεύθηκε: 7 Μαρτίου, 2011 | Συντάκτης: | Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , , , , | 3 Σχόλια

Τις προάλλες μου έλεγε μια φίλη πως δεν κατάφερε να παρακολουθήσει την κλασσική ταινία του Κιούμπρικ «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος», έτσι πήρα τηλέφωνο το φίλο μου David να βοηθήσει λίγο.

Έτσι μας προέκυψε πριν από μερικές μέρες το «2001: A Space Oddity»…

Τι είναι αυτό; Ένα εγχείρημα που μόνο ο David Bowie θα τολμούσε… Να ξαναμοντάρει δύο αριστουργήματα της τέχνης.. την κλασσική ταινία του Κιούμπρικ με δική του μουσική επένδυση.

Όχι… Δεν άφησε ανέγγιχτη ούτε τη ταινία, ούτε τα τραγούδια.

Αφαίρεσε κομμάτια από την ταινία και άλλαξε τη σειρά των σκηνών.

Αλλά ξαναέγραψε και τα τραγούδια του. Και μάλιστα τόλμησε την απίστευτη «ιεροσυλία».. «χάλασε» την φωνή του!

Στο Changed (διασκευή του Changes) που σας παρουσιάζω σήμερα «καταστρέφει» το σήμα κατατεθέν του.. βάζει παραμορφωτές στα φωνητικά και κάνει τον εαυτό του αγνώριστο.

Βέβαια, σε άλλο σημείο κάνει και το αντίθετο. Το Lady Grinning Soul παραμένει ανέγγιχτο μέσα στη ταινία. Για πρώτη φορά ο Bowie ξανααγγίζει ένα τραγούδι που δεν τραγουδά ποτέ στις συναυλίες του.

Είναι γνωστό πως το A Space Oddity το είχε γράψει το 1969 εμπνευσμένος από την ταινία του Κιούμπρικ. Μετά από 40 τόσα χρόνια ακουμπά ξανά τις ρίζες του.

Στην αρχή αισθάνεσαι περίεργα.. Σου φαίνεται «κακό» το αποτέλεσμα. Όμως σιγά-σιγά αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ο «διαστημάνθρωπος» Bowie.

Την ταινία και τα τραγούδια θα τα βρείτε free είτε να τα δείτε online είτε να τα κατεβάσετε στο Bowie 2001: A Space Oddity. Ένα εγχείρημα για τους fan, μιας και οι αρχικές εκδόσεις παραμένουν αξεπέραστες.

Πέρα από τραγούδι, έφτιαξα κι ένα κλιπάκι από συρραφή σκηνών της ταινίας… Έτσι.. Για να πάρουμε μια ιδέα.

Υ.Γ. Ελπίζω να την δεις έστω κι έτσι…

http://k002.kiwi6.com/hotlink/b9i8s88p8m

David Bowie feat. Nine Inch Nails – I`m Afraid Of Americans (Ημέρα Ενάντια στόν Φόβο)

Δημοσιεύθηκε: 7 Φεβρουαρίου, 2011 | Συντάκτης: | Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , , , , | 4 Σχόλια

Ο πενηντάχρονος (τότε) David Bowie κατέθετε στα 1997 το δικό του φρικάρισμα για την αμερικάνικη κυριαρχία.

Το έγραψε μαζί με τον Brian Eno αλλά το έφτιαξε παρέα με τους Nine Inch Nails για να του δώσει την απαραίτητη δυναμική.

Η εξατομικοποιημένη κοινωνία με τα πλαστικά σύμβολα ευημερίας, είναι παγκόσμιο πρότυπο πολιτισμού.

Αμοραλισμός και κοινωνική αποδόμηση πάνε πακέτο.

Ναι! Ο Bowie φοβάται αυτούς τους Αμερικανούς…

Τραγουδά

I`m afraid of Americans… God is an American

Και εύχεται να είναι αλλιώς.

Με 10-15 χρόνια καθυστέρηση η Ελληνική κοινωνία εντάσσεται στο μπλοκ του Φόβου.

Ο ι περισσότεροι ψελλίζουμε «και μη χειρότερα»  και παραμένουμε εγκλωβισμένοι σε μια μεταφυσική ευχή για να τελειώσει αυτό ο μαρτυρικός κατήφορος προς την ανέχεια και την επιστροφή σε μια κοινωνία απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης.

Όλα αυτά μέχρι να ανοίξει η πρώτη ρωγμή…

..ώστε ο Φόβος περάσει στην απέναντι όχθη…

…όταν τα όνειρα μας θα γίνονται εφιάλτες τους.

Η σημερινή δημοσίευση του Τραγουδιού της Εβδομάδας, είναι ενταγμένη στα πλαίσια της διαδικτυακής πρωτοβουλίας για μια «Ημέρα  Ενάντια Στον Φόβο».

Για το σκοπό αυτό έχει φτιαχτεί το συλλογικό μπλογκ «Φόβος» και μπορείτε να το επισκεφτείτε στο  http://grfear.blogspot.com/

five years…

Δημοσιεύθηκε: 25 Φεβρουαρίου, 2010 | Συντάκτης: | Filed under: 25 Φεβρουαρίου | Tags: , , , , , | 4 Σχόλια

Υπάρχουν «ευχαριστώ» που δεν έχουν ειπωθεί με την ένταση και την καθαρότητα που αισθάνομαι. Δεν με προβληματίζει αυτό… Εχω πολλά χρόνια μπροστά μου να πείσω και να γίνω κατανοητός.

Πέντε χρόνια έχουν περάσει… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ryuchi Sakamoto – Merry Christmas Mr. Lawrence

Δημοσιεύθηκε: 14 Σεπτεμβρίου, 2009 | Συντάκτης: | Filed under: cinema, το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , , , , | 2 Σχόλια

Υπάρχουν κάποιες μουσικές που έχουν ταυτιστεί με ταινίες, όπως και οι ταινίες αυτές δεν μπορούν να ειδωθούν χωρίς τη μουσική τους.

bscap000

Τέτοιο παράδειγμα είναι το «Merry Christmas Mr. Lawrence», η, στα 1983, ταινία του Nagisa Oshima με μουσική σύνθεση του Ryuichy Sakamoto.

Το soundtrack καθιστά τον Oshima πασίγνωστο, πλέον. Συνεργασίες με Bertollucci και σύνθεση Ολυμπιακών Ισπανίας το 1992. Μια εκπληκτική του τελευταία δουλειά χρησιμεύει σαν μουσική τίτλων στη ταινία Babel, το Bibo No Aozora 04. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

velvet underground – sweet jane

Δημοσιεύθηκε: 4 Αυγούστου, 2008 | Συντάκτης: | Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , | 1 σχόλιο

Την Παρασκευή κολυμπούσα κάτω από τον καυτό ήλιο. Το δροσερό νερό με αγκάλιαζε τρυφερά. Βρισκόμουν σε μια απαλή νιρβάνα…ήθελα να μείνω για πάντα χαμένος σε αυτή την υγρή αγκαλιά. Στριφογύριζα έχοντας χάσει , σχεδόν, τον προσανατολισμό μου, όταν την άκουσα… αυτή την ιδιαίτερη κιθάρα των velvet underground. Τι βγάζανε οι άνθρωποι το `69!!

Αλλα ακόμα ήταν «φρέσκοι»!… Το πολύ στη 200αδα των charts έμπαινε η τρελή τριάδα που κυριάρχησε στα `70s (Lou Reed & Velvet Underground, David Bowie & The Spiders From Mars, Iggy Pop & The Stooges).

Απολαύστε ένα ιστορικό κομμάτι…. το sweet jane υπάρχει ακόμα γιατί μιλαέι σε όλους μας… σε όλους που

Anyone who’s ever had a dream
Anyone who’s ever played a part
Anyone who’s ever been lonely
and anyone who’s ever split apart
Sweet Jane, sweet Jane
Sweet, sweet Jane

Εδώ στη – γνωστή – live εκδοχή του 1969.. (πριν κυκλοφορήσει με το άλμπουμ Loaded to 1970)

david bowie στα πορτογαλλικά…

Δημοσιεύθηκε: 28 Απριλίου, 2008 | Συντάκτης: | Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: , , | Σχολιάστε

Η εβδομάδα αυτή λέω να ξεκινήσει με το changes του david bowie, σε μια εκτέλεση από τον Seu Jorge. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που ένα τραγούδι, όχι μόνο διασκευάζεται, αλλά τραγουδιέται μεταφρασμένο… και παραμένει, έστω από διαφορετική «ματιά» συγκλονιστικό…

….να `ναι κάθε `βδομάδα, έτσι, γλυκιά…..