«Οι εντεινόμενες αντιμαχίες και οι αυτοποιητικές ερμηνείες της συγκυρίας στην ευρύτερη Αριστερά…»
Δημοσιεύθηκε: 8 Σεπτεμβρίου, 2010 Filed under: Κουβεντα Να Γινεται | Tags: πολιτικη, φασκελοκουκούλωστα, αριστερα, αν-ηθική 5 Σχόλια
Έτσι ξεκίναγε την «βαρύνουσας σημασίας» ανακοίνωση του στις 30/8/2010 στην Ελευθεροτυπία, ο, συνταγματολόγος και πρωινός συνεργάτης του Αυτιά, Αλέξης Μητρόπουλος και ήθελα να βαράω με τις πρώτες, αυτές, λέξεις το κεφάλι μου στον τοίχο από την απύθμενη μπουρδολογία του.
«Οι εντεινόμενες αντιμαχίες και οι αυτοποιητικές ερμηνείες της συγκυρίας στην ευρύτερη Αριστερά…»
ΒΡΕ ΟΥΣΤ!
Δε με ενδιαφέρει ούτε να αναπαράγω φήμες (ή γεγονότα;) περί τελεσίδικης καταδίκης του για απάτη και υπεξαίρεση, ούτε για να βάλω στη ζυγαριά να ζυγίσω , πόσο «αντάρτης» στον ΓΑΠ είναι. Κάθε 2-3 χρόνια όλο και ξεπετάγεται κάποιος «χαντακωμένος» από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και περιφέρει την κορμάρα του προς ενοικίαση από αριστερούς που αναζητούν «σοσιαλιστικούς συμμάχους σε τιμή κόστους».
Αυτό που με ενόχλησε αφόρητα είναι ο, αφάνταστα, ελιτίστικος και ακαδημαϊκίστικος λόγος του. Έτσι ψωνίζει στο σουπερμάρκετ; Έτσι παραγγέλνει σε ταβέρνα; Έτσι «καμακώνει» γκόμενες; Σε πιο παράλληλο σύμπαν υπάρχει αυτή η συνομοταξία που πίνει πρωινούς καφέδες με πυτζάμες συνομιλώντας «για τις αντιμαχίες και τις αυτοποιητικές ερμηνείες»;
Ο τύπος έχει μια βαθειά ρατσιστική απέχθεια στον ευθύ, απλό, κατανοητό, καθημερινό λόγο… Χρησιμοποιεί περίτεχνα λεκτικά σχήματα για να «θαμπώσει» τους μελλοντικούς πελάτες του, για να «θαυμάξουν» τις σπουδές του και τις γνώσεις του… Με πομπώδες ύφος προσπαθεί να πουλήσει τα γιατροσόφια του, ωσάν ένας σύγχρονος «μάγος», σαν τους τσαρλατάνους του φαρ-ουέστ που διαλαλούσαν το «ελιξίριο δια πάσαν νόσον».
Προφανώς και υπάρχουν εξειδικευμένες ομιλίες… Προφανώς μια οικονομική, μια επιστημονική ή τεχνολογική συζήτηση είναι αναγκαίο να χρησιμοποιεί έννοιες και σχήματα, που δεν είναι εύκολα αντιληπτά από το μέσο πολίτη. Ακόμα και μια συζήτηση για την τέχνη μπαίνει σε χώρους φανταστικούς και παράλογους με εργαλεία τη μεταφυσική και το όνειρο… ή μια αθλητική θα πρέπει να αναλύσει το «φουλ-μπακ», το «πικ-εντ-ρολλ» και γιατί «ο μέσα δεξιά αν δε συγκλίνει, η ομάδα δε σκοράρει» πράγμα που τις κάνει ακατάληπτες για τους μη-μυημένους.
Όμως, μια ΔΗΜΟΣΙΑ ανακοίνωση οφείλει να είναι κατανοητή σε αυτούς που απευθύνεται, δηλαδή στον απλό λαό. Δεν έχει σημασία αν είσαι μαθηματικός, σκηνοθέτης ή πυρηνικός επιστήμονας. Όταν θέλεις να εξηγήσεις το έργο σου, καν` το με απλή γλώσσα…
Δεν πρόκειται να ξεχάσω το περίφημο σήριαλ της Ελληνικής Τηλεόρασης «Αναζητώντας τη Βερενίκη» ο ερευνητής του Δημόκριτου και του CERN και δις πρύτανης του Πανεπιστήμιου Κρήτης Γιώργος Γραμματικάκης, εξηγούσε με ένα απλό καθημερινό τρόπο, σαν να ήταν παραμύθι για μικρά παιδιά, το Big-Bang, το ηλιακό μας σύστημα και τη «χαοτική» εξέλιξη της ζωής.
Αν μπορούν να ειπωθούν μα απλότητα τέτοιες έννοιες, γιατί κάποιοι επιλέγουν δυσνόητες και στριφνές έννοιες; Ειδικά στην πολιτική, που είναι η επιστήμη της διακυβέρνησης , γιατί
«παρά τις ευκρινέστερες και γενικότερες ταξικές και κοινωνικές συσπειρώσεις που προξενεί το αντικοινωνικό μεταβλητό Μνημόνιο των δανειστών»
ο Μητρόπουλος μας κάνει ένα χυδαίο «πουλ-μουρ» για το πόσο «μορφωμένος είναι;
Γιατί δεν μας λέει «κάτω από αυτές τις συνθήκες, δεν μπορώ να βοηθήσω» ή κάτι αντίστοιχο;
Γιατί, τελικά, ο Μητρόπουλος επιλέγει τη γλώσσα των κυβερνόντων και όχι των κυβερνωμένων… Γιατί η σχέση του με το «λαό» είναι σχέση αριστοκρατική.. Επί της ουσίας, απεχθάνεται τη πλέμπα και τη «βρωμιά» της καθημερινότητας και επιλέγει να κρατά της αποστάσεις του. Όπως λέει και ίδιος
«Θα είμαι, όσο αναπνέω, πάντα κοντά στον πολύπαθο λαό μας»
Υπάρχει μπόλικο γιαούρτι για όλους τους σωτήρες μας….
Gatouleas 
Απλά μια διευκρίνιση για το σχόλιο: «Γιατί η σχέση του με το «λαό» είναι σχέση αριστοκρατική.. Επί της ουσίας, απεχθάνεται τη πλέμπα και τη «βρωμιά» της καθημερινότητας και επιλέγει να κρατά της αποστάσεις του.» Επειδή τυγχαίνει να έχω γνωρίσει τον Α. Μητρόπουλο προσωπικά θα ήθελα να καταθέσω ότι είναι ιδιαίτερα απλός, σεμνός και προσιτός σε όλους. Καθόλου δεν απεχθάνεται την πλέμπα ούτε κρατάει αποστάσεις από τη βρωμιά της καθημερινότητας. Απλά η άποψη μου και καταννοώ ότι από τη γλώσσα που χρησιμοποιεί δημοσίως, μπορεί να βγαίνει αυτό που γράφεις. Οι διαφορές με την υποψηφιότητα του είναι καθαρά πολιτικές.
Μιά (πιθανή) απάντηση στα εύστοχα «γιατί» είναι ότι η ξύλινη γλώσσα ευδοκιμεί σε όλους τους χώρους και «στους ευρύτερους σοσιαλιστικούς» και άσε που (για σιγουριά) δεν την καταλαβαίνουν όλοι.
[…] on 8 Σεπτεμβρίου, 2010 by […]
@Ευρύτερος, η αντιθεση μου είναι πέρα από την υποψηφιότητα του και τις «θέσεις» του. Θεωρώ πως η χρήση της συγκεκριμένης γλώσσας είναι πολιτική, αλλά, κυρίως, κοινωνικά ΕΧΘΡΙΚΑ αντίθετη.
Αν πχ έλεγε «πάμε να σκίσουμε τους πουσταράδες τους δεξιούς κεφαλαικράτες και το πουταναριό που τους ακουλουθεί, τι νόημα θα είχε μια όποια προσωπική διαβεβαιωση πως δεν είναι ρατσιστης και σεξιστής;
Αν εγώ έγραφα ένα κείμενο για την «Αναγκαιοτητα του Κοινωνισμού εν Ελλάδι» σε καθαρεύουσα και πολυτονικό ή – ακόμα χειρότερα – σε αρχαία ελληνικά δε θα ήμουν άξιος για γιούρτωμα (ή ζουρλομανδία);
Αυτό τον αστικό καθωσπρεπισμό καυτηριάζω… και όσους προσπαθούν να τον καλύψουν μέσα από αριστερές φιοριτούρες…
@galex, η αριστερά χρησιμοποιεί ξύλινη γλώσσα όχι από ρατσιστική άποψη, αλλά από ιδρυματισμό. Έχει περιχαρακωθεί από την πλειοψηφία της κοινωνίας και συμπεριφέρεται σαν ένα παρεάκι με τη δική της ορολογία και κώδικα για να «αναγνωριζόμαστε μεταξύ μας».
Ο ακαδημαϊσμός, όμως, του Μητρόπουλου είναι μια ΤΑΞΙΚΗ θέση για να σημασιοδοτεί την κοινωνική του ανωτερότητα. «Συμπονεί και συμπαρίσταται στο λαό και του υπόσχεται πως θα σταθεί δίπλα του»…
Κάτι τέτοιοι μου υπενθυμίζουν ένα παλιό ερώτημα «είσαι φίλος του λαού ή λαός»;
[…] “Οι εντεινόμενες αντιμαχίες και οι αυτοποιητικές ε… Έτσι ξεκίναγε την «βαρύνουσας σημασίας» ανακοίνωση του στις […] […]