όταν ΚΑΙ το «ΠΡΙΝ» ανακαλύπτει την «αντιδραστική μετανάστευση», κλαφ` τα Χαράλαμπε…
Δημοσιεύθηκε: 30 Απριλίου, 2011 Filed under: Κουβεντα Να Γινεται | Tags: πολιτικη, αριστερα, ετερον εκατερον, εθνικα, ιμπεριαλισμός, ξένος 27 Σχόλια
Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε μια Ισπανική υποχώρηση της αριστεράς προς την καθεστωτική κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία (γκαγκαν…γκαγκαν!!). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σκάνε με ρυθμό πολυβόλου απίστευτα κείμενα δεξιάς μετατόπισης . Οι συνεχείς θεωρητικές αλχημείες και οι πολιτικές κωλοτούμπες με έχουν οδηγήσει να χάνω τα μαλλιά μου τούφες-τούφες… όπως ο συνάδελφος στη φωτο.
Δεν ξέρω από πού να προφυλαχθώ…
Σκύβω να τις αποφύγω, σταματώ να διαβάζω εφημερίδες και sites, αλλά μου έρχονται από κάθε χώρο και με αφήνουν άναυδο.
Όταν, λοιπόν, πρωτοείδα το απίστευτο κείμενο του Γ. Λαουτάρη στο αντι-καπιταλιστικό «ΠΡΙΝ» δεν μπορούσα να αξιολογήσω ποιο είναι το χειρότερο… Η ανακάλυψη και η ένταξη ξενοφοβικών επιχειρημάτων με αντικαπιταλιστική «καπότα» ή η αποδοχή δημοσίευσης αυτού του κειμένου από τη σύνταξη του «ΠΡΙΝ»;
Μου είναι, πράγματι, αδύνατον να αποκαταστήσω πόντο-πόντο τις υποκριτικές ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ που αραδιάζει ο αρθρογράφος… άσε που είναι και ανθυγιεινό…
Γι` αυτό θα θίξω, απλά, κάποια από αυτά και θα προβάλλω δυο-τρία μεθοδολογικά ζητήματα για τη μετανάστευση…
«Διαμαντάκι νούμερο ούνο»: «το μεγαλύτερο μεταναστευτικό ρεύμα με νέα χαρακτηριστικά»
Όσο κι αν ψάξει κάποιος, δεν μπορεί να βρει στο κείμενο του Λαουτάρη αυτά τα νέα χαρακτηριστικά, παρά μόνο την εξαθλίωση και την ανέχεια των μεταναστών και την ποσότητα αυτών. Δυστυχώς το κείμενο επαναλαμβάνει ανιστόρητα στερεότυπα που αναπαράγονται από τη μικροαστική, ρατσιστική φοβία.
Όπως ο κάθε νοικοκυραίος θεωρεί πως αυτά που του συμβαίνουν του ίδιου είναι «πρωτοφανή» και «μοναδικά» (πχ «ο καιρός δεν είναι όπως άλλοτε», «παλιά δεν κυκλοφορούσαν τέτοια κτήνη εγκληματίες», «αυτοί οι μετανάστες δεν είναι σαν τους δικούς μας που πήγαν στην Αμερική ή Αυστραλία» κλπ) έτσι λοιπόν ξαναβλέπουμε (σε ακροαριστερή εφημερίδα, γαρ) το επιχείρημα της «μοναδικότητας». Για να μη μείνει και καμιά παρανόηση, φροντίζει ο ίδιος ο Λαουτάρης να τονίσει προς το τέλος του κειμένου πως αυτή η «σπέσιαλ» και «αντιδραστική» μετανάστευση δεν αφορά τη μετακίνηση ευρωπαίων εργαζομένων (η «προοδευτική» μετανάστευση να υποθέσω;) παρά τους 800.000 μη-κοινοτικούς μετανάστες εκ των οποίων οι μισοί δεν έχουν χαρτιά.
Για να στηρίξει, λοιπόν, την πολιτική του αλχημεία, προσπαθεί να διαγράψει από την ιστορία όλα τα μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα. Αν κάποιος «διαβάσει» την ιστορία του ανθρωπίνου γένους via Laoutaris, θα νομίσει πως οι άνθρωποι μεταφέρονταν «δημοκρατικά» και «προοδευτικά» στα μήκη και πλάτη της γης μέχρι να έρθει η «αντιδραστική» μετανάστευση.. αυτή η κακή και πρωτοφανής που ζούμε σήμερις.
Για να μην μακρηγορώ, δεν θα ανατρέξουμε σε χιλιετηρίδες για αν αποδείξουμε πως οι μετακινήσεις πληθυσμών δεν έγιναν για λόγους «επιβίωσης», όπως ισχυρίζεται ο Γ.Λ. Μετά το τέλος της Τροφοσυλλεκτικής περιόδου, η ταξική οργάνωση της κάθε κοινωνίας ΕΠΕΒΑΛΛΕ και ένα μοντέλο οργάνωσης.. οικονομικής, πολιτικής αλλά (φυσικά) και γεωγραφικής-χωροταξικής.
Ειδικά τους τελευταίους δύο αιώνες έχουν υπάρξει απίστευτα μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα που οδηγούσαν εξαθλιωμένους πληθυσμούς σε άλλους τόπους.
Ας θυμηθούμε μερικά..
Α) η διαδικασία συγκρότησης εθνικών αστικών κρατών κατά το 19ο αιώνα ως τον ιμπεριαλιστικό διαμελισμό του αραβικού ή αφρικάνικου έθνους. Από το χτίσιμο των ΗΠΑ από τους Κινέζους και Ευρωπαίους (αυτόχθονες δεν υπήρχαν γιατί σφαγιάζονταν) ως τα ευρωπαϊκά κράτη, τα νέα κέντρα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας αναδιαμόρφωναν τον παγκόσμιο χάρτη. Νέα σύνορα, νέες εθνότητες ξεπηδούσαν.
Β) Πόλεμοι και ανταλλαγές πληθυσμών. Η κάθε χώρα προσπαθούσε να διαμορφώσει εθνική «καθαρότητα», έτσι σε όλο το 19ο αιώνα υπήρξαν μαζικές εθνικές μετακινήσεις. Ποιος ξεχνάει τα εκατομμύρια που ξεριζώθηκαν ένθεν και ένθεν από Μικραασία και Μακεδονία στους Βαλκανικούς πολέμους και στο Μικρασιατικό;
Γ) Αστικοποίηση και κατάρρευση υπαίθρου. Ο καπιταλισμός έφερε την ερήμωση της υπαίθρου, την εξαθλίωση των χωρικών και τη βίαια ενσωμάτωση τους στις πόλεις. Στην Ελλάδα το τελευταίο μαζικό κομμάτι έγινε τη δεκαετία του `50 αλλά ακόμα και σήμερα σε πάρα πολλές χώρες συνεχίζεται. Στην Κίνα πχ ή στον Ισημερινό υπάρχουν βίαιες καταναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών για ορυχεία , εργοστάσια ή «Ολυμπιακές εγκαταστάσεις».
Φυσικά υπήρχαν και άλλα «μικρότερα» μεγέθη μετανάστευσης όπως αυτά της δεκαετίας του `20, ο ξεριζωμός των εβραίων από την Ευρώπη, ο αποικισμός του Ισραήλ και ο διωγμός των Παλαιστινίων, τα μεταπολεμικά μεταναστευτικά ρεύματα του `50, οι πόλεμοι στην Αφρική και τα καραβάνια των προσφύγων.. αλλά όχι..
Κατά τον Γ.Λ. αυτή ήταν «προοδευτική» ή «επαναστατική» μετανάστευση και αυτό που γίνεται σήμερα είναι «μοναδικό», «καινοφανές», με νέα χαρακτηριστικά και, φυσικά, «αντιδραστικό».
Ωι, Ωι μάνα μ`!!!
2ο «Θάμα»: «οι μεταναστευτικές ροές δημιουργούν ένα κοινωνικό ντάμπινγκ»!!
Εδώ μιλάμε για το απαύγασμα και το αγλάισμα του Μαρξισμού- Λενινισμού!
Εγώ ως αφελής και νυσταγμένος γάτος θα αναρωτηθώ αν και οι γυναίκες στην παραγωγή με τα χαμηλά μεροκάματα δημιουργούν «αντικειμενικά» κοινωνικό ντάμπινγκ. Μετά θα ανακαλύψω πως και οι άνεργοι πιτσιρικάδες που δουλεύουν με σκοτωμένα μεροκάματα και χωρίς ΙΚΑ, οι ανασφάλιστοι παπούδες για να συμπληρώσουν τη σύνταξη, οι ζητιάνοι, οι αυτόχθονες «γύφτοι» και, γενικά, όλοι οι κατατρεγμένοι δημιουργούν «κοινωνικό ντάμπινγκ».
Όμως κατά το Μεγάλο Τιμονιέρη Γ.Λ. όλοι οι υπόλοιποι είναι «δικαιολογημένοι». Γι` αυτούς «φταίει η ανεργία».. Αν όμως είσαι μαύρος, πακιστανός, ή «αλμπανό» δεν είσαι άνεργος.. όοοοοχι! Είσαι «μετανάστης»! Κατά Τας Γραφάς του ΠΡΙΝ, λοιπόν, η Αριστερά στην Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει την ανεργία μόνο όσον έχουν ελληνική ταυτότητα και οι «φουκαράδες νέγροι της δημιουργούν κοινωνικό ντάμπινγκ».
Γιατί, λοιπόν, φίλε Γ.Λ. δεν γράφεις απλά και «λαϊκά», «οι αράπηδες να πάνε στη δικιά τους χώρα να βρούνε δουλειά και να ρίχνουν μολότοφ»;
Αλλά ξέχασα… είμαστε και «γραμματιζούμενοι» ευγενικοί και αρθρογραφούμε σε αντικαπιταλιστική εφημερίδα, οπότε….
Στο τρίτο χτύπημα, η πόρτα ανοίγει…
«η μετανάστευση αδυνατίζει το κίνημα στη χώρα προέλευσης των μεταναστών»
Ο Γ.Λ. μας γνωρίζει πως το αίτημα του Προλεταριακού Διεθνισμού είναι στη φαρέτρα του Μαρξισμού από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, αλλά αποφασίζει να το αφήσει εκεί μονάχο του για να μη το χαλάσει .
Αντίθετα μας ξεπροβάλλει το σουπερ όπλο που λέγεται «αντιδραστική μετανάστευση» που αδυνατίζει το κίνημα.
Εδώ, πράγματι, τα «ψέματα» με τα οποία μεγάλωσα.. Πχ. Η μαζική ελληνική μετανάστευση μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο και στη δεκαετία του 50-60 διέλυσε το ελληνικό εργατικό κίνημα. Κατά τον Γ.Λ., μάλλον, είναι αστικός μύθος η ίδρυση του ΣΕΚΕ, ΚΚΕ και ΓΣΕΕ στα `20 ή τα Ιουλιανά. Αλλά και οι Παλαιστίνιοι που είναι διασκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο, έχουν το πιο ανύπαρκτο κίνημα του 20ου αιώνα.. Ούτε Ιντιφάντα έχουν κάνει ούτε τε τίποτα.. άχρηστοι ρεμπεσκέδες που δημιουργούν κοινωνικό ντάμπινγκ είναι, μάλλον, αυτοί της PLO ή της Χαμάς .
Δυστυχώς ο Γ.Λ. δεν αντιλαμβάνεται πως οι μετανάστες για να ενταχθούν ΚΑΙ πολιτικά στη χώρα υποδοχής τους πρέπει να υπάρχουν διεθνιστικές οργανώσεις και κόμματα. Αλλά, μάλλον, ήταν «ακραίοι» στην Αμερική οι IWW ή στην Ελλάδα η Φεντερασιόν.. Δεν ήξεραν πόσο θα αδυνάτιζε το κίνημα τους η μαζική εισροή μεταναστών.
Ο ΑΥΤΟΑΝΑΦΟΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΧΛΑΣΜΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ «ΓΡΑΦΕΙΩΝ»
Κι όμως ….
Το χειρότερο στο κείμενο του Γ.Λ. δεν είναι τα επιχειρήματα του, αλλά η οπτική του γωνιά. Ο Γ.Λ. έχει συμβιβαστεί με μια λευκή, χαρτογιακάδικη, πανεπιστημιακής (μάλλον) μόρφωσης αριστεράς που θα είναι «συμπαραστάτης» στο λαϊκό κίνημα. Λίγο ακόμα και θα συγγράφουν άρθρα όπου θα «συμπαραστεκόμαστε ολοψύχως εις το σοσιαλιστικό κίνημα της ελληνικής εργατικής ταξεως».
Κατ` αρχήν, για τον Γ.Λ. οι μετανάστες δεν είναι ούτε συνάδελφοι, ούτε σύντροφοι. Δεν μπορεί να τους δει σαν μέλη του κόμματος του (πόσο μάλλον σαν «καθοδήγηση»!). Η «γραμμή» της Ελληνικής Αριστεράς κατά τον Γ.Λ. δεν βλέπει σαν υποκείμενο ανατροπής το ένα εκατομμύριο μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα.. τους βλέπει μόνο σαν «φιλοξενούμενους», μόνο σαν αριθμούς και εργαλείο κοινωνικού ντάμπινγκ. Φαντάζομαι η ιδέα ενός Αφγανού ή Πακιστανού σε καθαρόαιμα πολιτικά πόστα όπως πχ στην Επιτροπή Λογιστικού Έλεγχου του φαίνεται αδιανόητη (αν όχι «ύποπτη»). Μπορεί και στο μυαλό του να νομίζει πως τα Σοβιέτ θα τα χτίσουν οι έλληνες-κατά-την-ταυτότητα-εργαζόμενοι (ακόμα κι αν έχουν μπαρκάρει σε καράβια ή τεχνικές εταιρείες σε Τζέντα) και όχι οι εργαζόμενοι που ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ στην Ελλάδα.
Αλλά ο Γ.Λ., δεν βλέπει ούτε τους έλληνες εργαζόμενους σαν υποκείμενο της πολιτικής του.
Ας πούμε πχ πως υπάρχουν δύο συνάδελφοι σε μια οικοδομή. Ένας έλληνας fan του Λαουτάρη κι ένας Αφγανός ή Αλβανός που ζει ΠΑΡΑΝΟΜΑ καμιά δεκαριά χρόνια στην Ελλάδα. Μπορεί να σταθεί καμιά συντροφική ή συναδελφική συζήτηση αυτών των ανθρώπων του στυλ «σύντροφε, πρέπει να επιστρέψεις πάραυτα στο Αφγανιστάν να χτίσεις κομμουνιστικό κόμμα στην Καμπούλ»;
Αλλά προφανώς και τον συγγραφέα δεν τον απασχολούν τέτοια ζητήματα… Γι` αυτό χοροπηδά από την εξυπνακίστικη κριτική στο «ανοιχτά σύνορα για όλους», στην απόλυτη σιωπή.
Στο άρθρο του από τη μία αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα «για όσους είναι ήδη στην Ελλάδα», διαφωνεί, φυσικά, σε κάθε τείχος στον Έβρο και Frontex, αλλά απέναντι στο ακραίο «Ανοιχτά σύνορα» προβάλλει το «άμεσο» και «ρεαλιστικό» αίτημα «να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον πλανήτη» !!!
Είναι ολοφάνερο…
Ο Γ.Λ. εκφράζει ένα κομμάτι της αριστεράς που προτιμά να πετά τη μπάλα στην εξέδρα και να εξαγγέλλει «παγκόσμιες αντιιμπεριαλιστικές επαναστάσεις», για να δικαιολογεί τη δική τους απουσία από τους αγώνες των μεταναστών.
Μην ψάχνετε κανένα βαθύτερο θεωρητικό υπόβαθρο..
Κάποιοι προτιμούν να θεωρητικοποιούν τη συντηρητική τους αδράνεια… Να ανακαλύπτουν «ύποπτα σχέδια που παίζονται στια πλάτες των εργαζομένων».. πότε στη Marfin, πότε στην πλατεία Συντάγματος, πότε σε Υπατείες και διαδηλώσεις για το καμένο Κοράνι, για να «αποκρούουν» τις δίκαιες αμφισβητήσεις και ερωτήματα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.
Η μετανάστευση, στον καπιταλισμό, δεν είναι ούτε «ευλογία», ούτε «αντιδραστική»… είναι ένα ακόμα οικονομικό γεγονός με πολλαπλά κοινωνικά αποτελέσματα, που δεν μπορείς να το αποκόψεις από το συνολικό σύστημα. Η συσσώρευση και η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, η αστικοποίηση της υπαίθρου, η ενσωμάτωση στον παραγωγικό ιστό του συνολικού πληθυσμού (σε σχέση με τη φεουδαρχία), η ένταξη στην καπιταλιστική οικονομία όλου του πλανήτη κλπ
Ας πούμε , λοιπόν, πως υπάρχουν δύο μπακάλικα… Ένα στη Σταδίου κι ένα στην Αχαρνών. Στον καπιταλισμό, πιθανά, ο ανταγωνισμός να οδηγήσει στη διόγκωση του ενός και στην περιθωριοποίηση του άλλου (ή και στο οριστικό κλείσιμο). Αυτό μπορεί να γίνει είτε με fair play, είτε με λαμογιά, είτε με σαμποτάζ-πόλεμο του αντίπαλου, είτε με πολλούς και διάφορους τρόπους.
Η συγκέντρωση, λοιπόν, της πελατείας στο μπακάλικο πχ της Αχαρνών θα οδηγήσει κατ` αρχήν σε απολύσεις στο μπακάλικο της Σταδίου. Οι «εξαθλιωμένοι» και άνεργοι από τη Σταδίου, τι πιο φυσιολογικό, να αναζητήσουν δουλειά στο άλλο μπακάλικο. Να «αναγκαστούν» να μεταναστεύσουν, δηλαδή, σε άλλη περιοχή.
Η μετανάστευση, λοιπόν, είναι η κίνηση της εργατικής τάξης προς το κεφάλαιο. Όπου πάει αυτό και επενδύει, τσουπ σκάει από πίσω του να δουλέψει. Αν ανοίξει καζίνο στη Νεβάδα στο Λας Βέγκας, θα αποικήσει και την έρημο για να βρει δουλειά. Θα φύγει από τον όποιο Πειραιά και θα πάει και σε άλλη συνοικία ή πόλη για να βρει μεροκάματο. Νομίζετε δε θα γούσταρε να έχει μόνιμη δουλειά και κατοικία;
Όποιος απαντά σε αυτή την ανάγκη «κάτσε πίσω στην ανεργία και ανέχεια σου για να παλέψεις» δεν προσφέρει κανένα αριστερό εργαλείο… Μόνο τον ευθυνόφοβο βολέψακια μικροαστό βγάζει από μέσα του. Αυτόν που δε βλέπει ένα συνάδελφο ή σύντροφο στο μετανάστη, αλλά ένα προβοκάτορα, έναν που θα του φάει το μεροκάματο.
ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1
Δυστυχώς, οι σουρεαλιστικές συζητήσεις για το μεταναστευτικό μου θύμισαν Monty Python. Στο «Μέσον της Ταινίας» στο «Νόημα της Ζωής» υπάρχει μια αναζήτηση ενός ψαριού (where is the fish?)… Στη θέση του ψαριού θα μπορούσε να είναι οι μετανάστες και όλοι να αναρωτιόμαστε που θα ΕΠΡΕΠΕ να είναι αυτοί. Ο κουστουμαρισμένος με το γλυμμένο μαλλί απάντα σαν εκπρόσωπος του κεφαλαίου
«it goes, where I go»… «πάει, όπου πάω».
ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2
Το τραγούδι της Ελίνας Κωνσταντοπούλου «Όταν το τηλέφωνο χτυπήσει» που παραθέτω, το θυμήθηκα την ώρα που διάβαζα το άρθρο στο ΠΡΙΝ. Έτσι δεχόμουνα τα «χτυπήματα».. απανωτά… και στο τρίτο ήθελα να φύγω.. αλλού… μα εντελώς αλλού… Σε άλλη χώρα, σε άλλο χωροχρόνο…
Gatouleas 
Ρε Gatoulea πάλι φωτιά μας άναψες.Και πάλι καλά έκανες.Δυστυχώς στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχουν κάποιοι πολιτικοί χώροι που δεν ξεκαθαρίζουν ,ΕΣΚΕΜΕΝΑ, την θέση τους στο ζήτημα των μεταναστών.Το τι κάνει η υπόλοιπη Αριστερά(ΣΥΡΙΖΑ=ότι θέλει ο καθένας,ΚΚΕ+ΜΛ=Λαουτάρης κλπ.) μας αφορά αλλά πάντα έτσι λειτουργούσαν.ΑΡΑ την «διαφορά» πρέπει να την κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Είναι ζήτημα στρατηγικό ,πλέον, και όχι τακτικό το πως αντιλαμβανόμαστε τον ΔΙΕΘΝΙΣΜΟ και άρα ποια τα ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ που πρέπει να αναλάβουν οι ΑΝΤΙ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ, αν δεν θέλουν να είναι τέτοιοι μόνο κατ’ όνομα.Δεν μπορεί να οργανώνονται κινητοποιήσεις και να συμμετέχουν μόνο οι μισές οργανώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Δεν βοηθούνται ούτε οι μετανάστες ούτε το κινημα.
Η «ιδεολογική καθαρότητα», τόσο παρεξηγημένη στις μέρες μας, είναι απαραίτητη αν θες να χτίσεις ένα πραγματικό δικτυο αντικαπιταλιστών-επαναστατών και όχι έναν ακόμη «Αριστερό εκλογικό μηχανισμό» και καλό είναι στο ΠΡΙΝ να το καταλάβουν κάποια στιγμή.
Στο κάτω-κάτω «Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς» σημαίνει να εκφράζεις αριστερές απόψεις.Ή είναι πολιτέλεια και αυτό πλέον;;;;
η σχέση του φασισμού με τον σταλινισμό είναι τελικά στενή κι αλληλοτροφοδοτούμενη…
Ωραίο το τραγούδι αλλά και η επισήμανση του άρθρου.
Τελικά οι μόνοι Διεθνιστές είναι οι ρεφορμιστές του ΣΥΝ.
Ολοι οι άλλοι βρίσκονται στιν μικροαστικό μικρόκοσμό τους.
Το μόνο που μπορώ να θυμηθώ για τον «διεθνισμό» του ΣΥΝ είναι η άρρωστη εμμονή με την παραμονή στην Ε.Ε. (δεν αναφέρομαι στον κόσμο του ΣΥΝ). Μην ξεχνάς ότι μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΙΑ υπάρχουν φορείς που διώχθηκαν κατ’ επανάληψη λόγω των Διεθνιστικών τους θέσεων και δράσεων χωρίς ο ΣΥΝ να βγάλει ούτε μια ανακοίνωση συμπαράστασης.
Και κάτι ακόμη αφού το’ φερε η κουβέντα.Πολύ θα ήθελα να δω ΕΠΙΣΗΜΑ τον ΣΥΝ να λειτουργεί πάνω στα ζητήματα των μεταναστών και του Διεθνισμού και όχι να καλύπτεται πίσω από «νεολαίες»(π.χ. gay pride) και «μεμονομένους φίλους»( πχ. σπεκουλάρω με την κυβέρνηση στις πλάτες των 300 μεταναστών ή τα βρίσκω με τον Παναγόπουλο στη ΓΣΕΕ και βάζω τους «κολλητούς» να τον μπουγελώσουν on camera για να κοκορεβομαι στο καφενείο) Αυτό είναι «μικροαστική συμπεριφορά»
Ο «αριστερός» δεν είταν ποτέ όσο σήμερα ισόβιος αριστοκρατικός τίτλος ευγενείας. Να το προσέξει η αριστερά που επικαλείται την κοινωνική χειραφέτηση.
Ας στείλουμε μια απάντηση στους νοσταλγούς του «παλιού καλού καιρού» που δεν υπήρξε ποτέ, με ένα κείμενο που γράφτηκε την νύχτα που εκκενώθηκε η νομική σχολή της Αθήνας από τους 300 πρόσφυγες και μετανάστες απεργούς πείνας.
Η μεγάλη νύχτα της Νομικής.
Απόψε, οι 240 περίπου πρόσφυγες απεργοί πείνας και οι χιλιάδες συμπαραστάτες τους που έχουν κατακλύσει το κέντρο της Αθήνας γύρω από τη νομική σχολή, επαναθεμελιώνουν τις κατακτήσεις της πολιτισμένης ανθρωπότητας.
Οι κυνηγημένοι πρόσφυγες ύψωσαν το ανάστημά τους και ανορθώθηκαν από «λαθραίοι» σε αληθινοί πολίτες αυτής της ανυπόληπτης χώρας που τους πολεμάει με όλες της τις δυνάμεις, ανυψώνοντάς μας όλους, ανεβάζοντας και μας μαζί τους στο ύψος του πολιτισμού τους.
Ολόκληρο σχεδόν το αστικό πολιτικό προσωπικό της χώρας αποδείχτηκε όμηρος και συνδιαμορφωτής των φασιστικών εγκληματικών στρατηγικών της εξόντωσης των κυνηγημένων ανθρώπινων θυμάτων, απόρροια του παγκόσμιου πολέμου που έχουν εξαπολύσει οι δυτικοί καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ογκούμενη ανθρωπιστική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Και τώρα, η κρίση αυτή αρχίζει επιτέλους να κάνει φανερή την ύπαρξή της στις εφησυχασμένες μητροπόλεις των διεθνών εγκληματιών. Τις δικές μας.
Οι διάφορες αριστερές μας δυνάμεις και «ηγεσίες» δοκιμάστηκαν απόψε, και πολλοί «αστέρες» της αποδείχτηκαν κατώτεροι των μύθων με τους οποίους περιέβαλλαν τους εαυτούς τους, και επίσης, πολλοί κατάλαβαν πού βρίσκεται η πραγματική δύναμη της αλλαγής του κόσμου.
Ας είναι καλά ετούτοι οι εκπρόσωποι της πολιτισμένης ανθρωπότητας, ετούτοι οι κυνηγημένοι πρόσφυγες απεργοί πείνας, που ανάδειξαν το ανθρώπινο που ζεσταίνει τις κοινωνίες μας, και αποκάλυψαν με τη γενναία τους στάση, την σκληρότητα και την αγριότητα του κόσμου των εκμεταλλευτών.
Ο αγώνας τους θα είναι μακρύς. Και ο δικός μας.
Σήμερα εκδιώχθηκαν από το κτίριο της νομικής σχολής της Αθήνας, με απόλυτη ευθύνη ενός ανάξιου πρύτανη που θα αφήσει και αυτός το όνομά του δίπλα στον ατέλειωτο κατάλογο που άνοιξε ο Εφιάλτης.
Από αύριο, Θα συνεχίσουν να σπρώχνουν τη ζωή εγκαλώντας μας με τον προγραμματισμένο θάνατό τους, σε ένα ιδιωτικό πιά κτίριο, διωγμένοι από την δημόσια ευθύνη και τη δημόσια υποχρέωση.
Θα είμαστε εκεί.
Απόψε η κυβέρνηση ηττήθηκε, τη στιγμή ακριβώς του μεγαλύτερου θριάμβου της.
Τώρα πρέπει να νικήσει και το διεθνές δίκαιο που φέρνουν μαζί τους ετούτοι οι υπέροχοι άνθρωποι, οι πρόσφυγες απεργοί πείνας.
Γιάννης Πάνου.
Αρχιτέκτονας, μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ενωσης Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ)
Αθήνα
27/01/2011
Μπορεις σε παρακαλω να δωσεις και το λινκ του κειμένου στο ΠΡΙΝ έτσι ώστε να εχουμε ολοκληρωμένη εικόνα του κειμένου;
Δεν λέει κάτι νέο το Πριν…. Η μετανάστευση στον καπιταλισμό δεν είναι ένα ακόμα οικονομικό γεγονός. Η μάχη απέναντι στις αιτίες που γεννούν τον ξεριζωμό και τη μετανάστευση στο έδαφος του καπιταλισμού δεν σημαίνει εγκατάλειψη του κοινού μετώπου ελλήνων και μεταναστών. Οι μετανάστες είναι αυθεντικό τμήμα της εργατικής τάξης. Για πιο σφαιρική εικόνα παραθέτω κάποιες από τις θέσεις του ΝΑΡ και της γ.γ του ΚΚΕ για το ζήτημα.
Θέσεις του ΝΑΡ
Μιλάμε για την στάση μας απέναντι στην μετανάστευση σε συνθήκες καπιταλισμού ή για τη στάση απέναντι στους μετανάστες;
1.Τα ‘’ανοιχτά σύνορα’’ και η ελεύθερη μετακίνηση ‘’κεφαλαίου, εργατικού δυναμικού και εμπορευμάτων’’, σε συνθήκες καπιταλισμού, σημαίνουν εξίσωση των συνθηκών εργασίας στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή που θέλει να επιβάλει το κεφάλαιο παγκόσμια.
2. Η αριστερά και το εργατικό κίνημα είναι ενάντια σε ότι ωθεί στην –αναγκαστική και βίαιη κατά βάση- μετανάστευση και την προσφυγιά, ενάντια στα αστικά ιδεολογήματα που την ωραιοποιούν.
Με άλλα λόγια ενάντια στο κεφάλαιο που είναι «υπέρ της μετανάστευσης και κατά των μεταναστών», η αντικαπιταλιστική αριστερά είναι «υπέρ των μεταναστών και κατά της μετανάστευσης». Εάν δεν δίνεται η μάχη από αυτή τη σκοπιά, η αναπαραγωγή γενικά «σωστών συνθημάτων» από στρατηγική άποψη, όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά αλλά ανοίγει το δρόμο τόσο στην αστική πολιτική όσο και σε τοποθετήσεις τύπου «ποσοστώσεων»
Η γ.γ του ΚΚΕ στη βουλή:
Ολο αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα, το εκρηκτικό της τελευταίας εικοσαετίας πού οφείλεται; Και μην πάτε μακριά. Εδώ μας πήγατε στην εποχή που άρχισε ο άνθρωπος να περπατά με τα δύο πόδια, λες και είναι μέσα στο DNA του ανθρώπου η μετανάστευση. Βεβαίως υπήρχε και στη δεκαετία του ’60 – στο βάθος ήταν ίδια η αιτία – η φτώχεια, η απελπισία, η ανασφάλεια και οι πολιτικές διώξεις. Αλλά δεν ήταν ακριβώς ίδια τα πράγματα. Τότε γίνονταν διακρατικές συμφωνίες με τη Γερμανία, γιατί ήθελε εργατικό δυναμικό – όχι ότι δεν είχε εργατικό δυναμικό, είχε έλλειψη και ήθελε και φτηνό εργατικό δυναμικό. Επομένως, γίνονταν διακρατικές συμφωνίες, κάποιες συμφωνίες και με την Αυστραλία κλπ.
Οταν ξέσπασε το μεταναστευτικό ρεύμα, σαν αποτέλεσμα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, του ιμπεριαλιστικού πολέμου στα Βαλκάνια και όχι μόνο, τότε η ΕΕ άνοιξε τις πόρτες της, όχι γιατί είχε έλλειψη εργατικών χεριών, αλλά είχε έλλειψη φτηνών, πάμφθηνων εργατικών χεριών, απελπισμένων ανθρώπων που θα πρόσφεραν.
Και βεβαίως ο Μαρξ – όχι μόνο ο Μαρξ – επιβεβαιώθηκε περίτρανα. Οι μετανάστες εργάτες χρησιμοποιούνται για να πέσει η τιμή της εργατικής δύναμης στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και μετά συνολικά. Αυτό δεν είναι καινούριο. Αλλά ο Μαρξ είπε και κάτι άλλο, το οποίο επίσης έχει επιβεβαιωθεί. Ποιο είναι αυτό που θα βάλει μαχαίρι σ’ αυτή την αντιπαράθεση; Η συνείδηση της ταξικής ενότητας. Η ενιαία ταξική συνείδηση. Ανεξάρτητα το γένος, τη φυλή, τη θρησκεία, το χρώμα. Κι’ απ’ αυτή την άποψη τοποθετείται το ΚΚΕ.
sorry τωρα ειδα οτι εχετε δωσει λινκ για το αρθρο
Καλή η Φεντερατιόν και η iww αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι τώρα οι μετανάστες είναι τελείως εκτός του όποιου κινήματος και δυστυχώς δεν κάνουν και τίποτα δικό τους!
Φίλε Γατουλέα,
σ’ ευχαριστώ κατ’ αρχάς που ασχολήθηκες επισταμένα με το κείμενό μου. Ομολογώ ότι διασκέδασα αρκετά με το παιγνιώδες ύφος σου (Μεγάλος Τιμονιέρης!!!), μολονότι συνήθως αυτό δεν προάγει τον πολιτικό διάλογο. Παρατήρησα μάλιστα, ότι παρασύρεσαι από το περιπαικτικό σου ύφος και παραποιείς όσα διάβασες. Ξέρω όμως ότι η ανωνυμία, μας ωθεί τις περισσότερες φορές στην υπερβολή, οπότε θα μείνω στην ουσία.
Αν σε τρεις γραμμές περιέγραφα το επιχείρημά μου αυτό είναι:
Πρώτον, η μετανάστευση έχει διπλή φύση, είναι δηλαδή εν δυνάμει επαναστατική, αλλά στον καπιταλισμό παίρνει πάντα αντιδραστική μορφή. Δεύτερον, παλεύουμε υπέρ των μεταναστών, αλλά κατά του φαινομένου.
Αν διάβαζες την έντυπη μορφή του άρθρου, θα έβλεπες ότι μια στήλη με τονισμένα γράμματα ήταν αφιερωμένη στα αιτήματα που ενοποιούν σήμερα εδώ στην Ελλάδα τους δύο οικοδόμους του παραδείγματός σου.
Αν μου επιτρέπεις, θα παρατηρούσα ότι στην πραγματικότητα, η δική σου ανάλυση «πετά την μπάλα στην εξέδρα» όταν γράφεις ότι «η μετανάστευση, στον καπιταλισμό, δεν είναι ούτε ευλογία, ούτε αντιδραστική… είναι ένα ακόμα οικονομικό γεγονός με πολλαπλά κοινωνικά αποτελέσματα». Αυτή η ασάφεια ποτέ δεν με ικανοποιούσε και είπα να πω μια γνώμη. Περιμένοντας φυσικά και καλόπιστη κριτική.
κύριε Λαουτάρη καλησπέρα σας
ομολογώ ότι δεν εχω διαβάσει ακόμα το κείμενό σας οπότε προφανως δεν μπορω να τοποθετηθώ ακόμα επί του θέματος αλλα θα ήθελα να μου επιτρέψετε κάποιες παρατηρήσεις σε αυτά που λέτε στο σχόλιό σας:
1) «Δεύτερον, παλεύουμε υπέρ των μεταναστών, αλλά κατά του φαινομένου» αυτο συνεχίζω να μην το καταλαβαίνω, αν και θα διαβασω το κείμενό σας για περισσότερες λεπτομέρειες. Ας υποθέσουμε οτι οι κοινωνικές συνθήκες ειναι ιδανικές και ότι δεν υφίσταται κανενας οικονομικος, πολιτικος ή κοινωνικός λόγος για να μεταναστεύσει κάποιος. Είστε εναντίον της αυτοδιάθεσης του κάθε ατόμου να επιλέγει το μέρος που θα ζήσει και θα δουλέψει;
2) «Ξέρω όμως ότι η ανωνυμία, μας ωθεί τις περισσότερες φορές στην υπερβολή» πραγματικα με εκπλήσει το οτι χρησιμοποιείτε ένα επιχείρημα το οποίο γνωρίζεται πολύ καλα ποιοι ειναι αυτοι που συνήθως το χρησιμοποιούν. Και μάλιστα είναι αυτο με το οποίο ξεκινάτε την επιχειρηματολογία σας προφανως για να δημιουργήσετε εντυπώσεις και εμενα προσωπικα μου φαινεται και ελαφρως προβοκατόρικο. Δηλαδη αν εμενα το ονομα μου ειναι Αννα Δημητρίου, αυτο εχει καποια διαφορα για εσας; ή μήπως καποιος εκανε σπορα σπευδω ειδήσεων που αφορουν το ατομο σας ή την προσωπική σας ζωή και θελετε να γνωριζετε ποιος ειναι ετσι ωστε να το μηνύσετε;;;
Φίλε Γιώργο Λαουτάρη, ξέρω πως παρά έγινα άδικος απέναντι σου. Προσπαθώ να βρω τον τρόπο που να συνδυάζει την αυστηρή (ή και αυστηρότατη) κριτική με τη συντροφικότητα, αλλά, φυσικά, αυτό πολλές φορές χάνεται… Προτιμώ, όμως, να κρατώ τη «θερμοκρασία» που είχα στις 4 το πρωί από τα πολλαπλά «χτενίσματα» των επόμενων ημερών.. και ναι… «εκμεταλλεύομαι» την ανωνυμία για να πω και καμιά «χοντράδα» παραπάνω. Το κάνω για να φέρνω στην επιφάνεια όλα αυτά που κουβεντιάζουμε στις παρέες, τα ομολογούμε μεταξύ μας και κρυβόμαστε πίσω από κάποιο απολιθωμένο σαβουάρ βιβρ. Δε νομίζω, πάντως, να έχω φτάσει σε κανα «ξεκατινιάσμα» 😉
Επί της ουσίας, τώρα, έχω διαφωνώ για το χαρακτηρισμό της μετανάστευσης σαν «αντιδραστική». Καλά κάνεις και προσπαθείς να εμβαθύνεις σε αυτά τα φαινόμενα, μπας και ξεφύγουμε από το χριστιανικό και αταξικό φιλανθρωπισμό. Αλλά δεν μπορούμε να αντλούμε επιχειρήματα από μια «αφ` υψηλού» ανάλυση και με Νιτσεϊκές προεκτάσεις.
Κάποια στιγμή πρέπει να συνομολογήσουμε πως τα μεροκάματα δεν τα ρίχνουν οι εξαθλιωμένες μεταναστευτικές ορδές, όπως δεν τα ρίχνουν οι νέοι, οι γυναίκες, οι διπλοθεσίτες συνταξιούχοι, οι μειονότητες, αλλά ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ. Ο ασυνδικάλιστος μετανάστης είναι «πρόβλημα» όσο και ο έλληνας πιτσιρικάς που δουλεύει χωρίς ένσημα.
Με αυτή τη λογική ΚΑΙ η επαιτεία οδηγεί σε κοινωνικό ντάμπινγκ. Πως θα σου φαινόταν η αστυνομία να έκανε καθημερινές εκκαθαρίσεις κλοσάρ και να γραφόταν ένα κείμενο που να αναδείκνυε «πόσο οι ζητιάνοι χρησιμοποιούνται αντικειμενικά για να ρίχνουν τα αφεντικά τα μεροκάματα και πόσο αδυνατίζουν το συνδικαλιστικό μας κίνημα»;
Τέλος, καταλαβαίνω πως τη ρατσιστική επίθεση του κράτους δεν την απαντάς ούτε με ετήσια πανηγυράκια ούτε ανέξοδες υπερφίαλες εξαγγελίες. Η έλλειψη σοβαρής ταχτικής, όμως, δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε ένα στρογγυλεμένο και, εν τέλει, κούφιο μεταρρυθμισμό. Περιγράφεις μια χαρά, για τα δικαιώματα των μεταναστών που ΗΔΗ βρίσκονται στη χώρα μα. Μας προτείνεις ξήλωμα του ιμπεριαλισμού ώστε να επανέλθουν στην οικονομική ηρεμία οι χώρες και να πάψουν να δημιουργούν μετανάστευση. Μέχρι τότε όμως; Είναι ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ και ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ (ως συνάδελφοι) στην Ελλάδα; Ή πρέπει να μπούμε στο λογική «πόσους αντέχει η οικονομία μας»;
Επειδή μέχρι είτε να έρθει το ξήλωμα του ιμπεριαλισμού είτε να γίνει σοσιαλιστική επανάσταση, δεν υπάρχει «εύκολη» πολιτική απάντηση για την αντι-καπιταλιστική αριστερά, χρειάζεται πολύ… μα πάρα πολύ προσοχή τουλάχιστον στα κριτήρια… με ποιον είμαστε… με ποιον θα είμαι πλάτη-πλάτη στο οδόφραγμα κλπ
Σε ευχαριστώ μπήκες στη βάσανο να διαβάσεις τα ξενυχτισμένα μου παραληρήματα.. 😉
Φίλε γατουλέα, για μια ακόμα φορά είσαι οφ σαϊντ…
Τη μια με το ντοκυμαντέρ «Χρεοκρατία» των Α. Χατζηστεφάνου, Κ. Κιτίδη, Λ. Βατικιώτη και τώρα με το άρθρο του Γ. Λαουτάρη στο ΠΡΙΝ…
Καταθέτω λοιπόν την γνώμη μου:
1. Η μεταναστευση και η ανεργία ως κοινωνικά φαινόμενα, είναι αντιδραστικά. Γιατί; Ρώτα έναν άνεργο ή έναν μετανάστη να σου πει. Η φτώχια, ο πόλεμος, οι χούντες, οι φυσικές καταστροφές, καταστρέφουν ανθρώπους και χώρες και γεννούν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ το φαινόμενο της μετανάστευσης.. Κανείς δεν θέλει να ξεριζωθεί από τον τόπο του ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ και να πάει να δουλέψει ΣΑΝ ΧΑΜΑΛΗΣ χωρίς δικαιώματα σε μιαν άλλη χώρα. Η ΑΝΑΓΚΗ γεννά την μετανάστευση και για όλους τους παραπάνω λόγους, η φύση της -μεταναστευσης- είναι ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ.
2. Οι μετανάστες και οι ανεργοι είναι κομμάτια της εργατικής ταξης στη χώρα που εργαζονται και ως τέτια, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΠΡΙΝ ΑΠ’ΟΛΑ, στα συνδικάτα των χωρών στις οποίες εργαζονται, αποκτώντας ΟΛΑ τα δικαιώματα των ντόπιων εργαζομένων (ασφαλιση, χαρτιά, ίδιες συνθηκες εργασίας, μισθών κλπ). ΑΥΤΟ λέει το ΠΡΙΝ και το ΝΑΡ… Εάν είσουν λιγότερο εμπαθής και δυσκοίλιος, θα το καταλάβαινες…
Οπως θα καταλαβαινες και τον διαχωρισμό των αντιδραστικών κοινωνικοοικονομικών φαινομένων της ανεργίας και της μετανάστευσης, από τους ανεργους και τους μεταναστες που είναι κομματι της εργατικής τάξης (πάγια θέση του ΝΑΡ και του ΠΡΙΝ). Πλην όμως, η κακεντρέχεια και η καχυποψία σου (αίώνια κατάρα των αριστερών και των κομμουνιστών) δεν σε αφήνουν…
3. Και μια ετεροχρονισμένη γνώμη για το κραξιμο που έριξες στη «Χρεοκρατία»:
Εάν διαβαζες το άρθρο/αφιέρωμα του ΠΡΙΝ στη «Χρεοκρατία», θα ήξερες τους αρχικούς στόχους που έθεσαν οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ στους εαυτούς τους…
1. Να κινείται λίγο πιο πάνω και να αναμετριέται με την υπαρκτή συνείδηση της πλατιάς πλειοψηφίας των εργαζομένων αυτής της χώρας, που αποδέχονται τα φτηνά ιδεολογήματα του «μαζι τα φάγαμε», «ίσως οι σοβαροί ξένοι να μας κάνουν κράτος», «για όλα φταίνε οι τεμπέληδες δημόσιοι υπαλληλοι» κλπ…
2. Να μιλάει μια γλώσσα ικανή να γίνει κατανοητή από αυτη την πλατιά πλειοψηφία που διαμορφώνει σχεδόν αποκλειστικά άποψη μέσα από τα ΜΜΕ. Δεν είναι τυχαίο που το ντοκιμαντέρ αυτό, το είδαν κοντά στο 1.000.000 άτομα. Ε, κάτι λέει αυτό.
Σου συνιστώ, λιγότερη δυσκοιλιότητα και περισσότερη έγνοια για την συμβολή όλων μας στην διεμβόλιση των εργατικών συνειδήσεων, απαραίτητη προϋπό΄θεση για την οικοδόμηση του μεταβατικού προγράμματος προς την εργατική εξουσία/δημοκρατία.
Α, και με αφορμή το σχόλιο του xanadu, εκτιμώ πως χρειάζεται ένας διαχωρισμός που ο xanadu ΔΕΝ τον θέτει καν…
Αγαπητέ xanadu όταν μιλάμε για την μεταναστευση, ΔΕΝ εννοούμε την αποδεκτή και μποέμικη επιλογή κάποιου που ενώ μπορεί άνετα να μείνει στην χώρα του ΕΠΙΛΕΓΕΙ να πάει αλλού!
Δικαίωμά του είναι προφανώς. Οταν μιλάμε για την μεταναστευση εννοούμε τον ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΞΕΡΙΖΩΜΟ…
Οπότε, εκτιμώ πως το λάθος σου είναι που ΔΕΝ ξεχωρίζεις αυτά τα τελείως διαφορετικά πραγματα..
Γειά σου ώ Γατουλεύ. Ενδιαφέρον άρθρο.
Η αριστερά πριν από όλα πρέπει να μάθει τι σημαίνει στρατηγική. Αλλά και πριν απ΄ αυτό πρέπει οπωσδήποτε να ΟΡΙΣΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ σήμερα.
Τι είναι αριστερά;
Δοκιμάστε να απαντήσετε σ΄ αυτά:
-Πως θα είναι η Άλλη κοινωνία;
-Θα υπάρχουν κόμματα;
-Θα υπάρχει σύνταγμα;
-Σε πόσες διακριτές Εξουσίες θα στηρίζεται, τρεις, όπως η νυν, ή δύο, ή καμμία;
-Η ελευθεροτυπία θα κατοχυρώνεται; Και πως; Όποιος έχει λεφτά θα μπορεί να έχει και εφημερίδα και κανάλι;
-Θα υπάρχει ελεύθερο εμπόριο;
-Θα υπάρχει χρήμα;
-Θα υπάρχει αστυνομία ή λαϊκή πολιτοφυλακή;
-Το προλεταριάτο θα παίζει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο στην άσκηση της εξουσίας;
-Σε τι διαφέρει η σοσιαλιστική κοινωνία που θέλουμε από το σοσιαλισμό του πρώην Υπαρκτού.
-Ποια είναι η διαφορά του «αληθινού» σοσιαλισμού με την Σοσιαλδημοκρατία;
-Μία ενότητα της αριστεράς περιλαμβάνει και το ΚΚΕ; Ειδικά τώρα που έχει αποκαταστήσει τον Στάλιν;
Διαβάστε αυτό το άρθράκι μου για την ενότητα της αριστεράς και τη σημασία της στρατηγικής:
http://profitoulas.wordpress.com/2011/04/13/%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%…
Και μια αντι-μπουμπου-κική φωτοσοπιά:
Όσο για το θέμα, θα συζητούσα με τον οποιοδήποτε, μόνο αν πρώτα υπήρχε συμφωνία για το εξής: Η ίδια η φράση «αντιδραστικό φαινόμενο» είναι περαλογισμός. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ. Τα φαινόμενα είναι απλώς φαινόμενα, που κάποιος τα εξετάζει. Αντιδραστικοί(ως προς τι;) ή προοδευτικοί είναι μόνο οι άνθρωποι ή οι ιδεολογίες. Και ο μετανάστης δεν είναι γενικώς προοδευτικός ή αντιδραστικός. Άλλος ήταν ο μετανάστης στην Αμερική που πήγαινε απλά να επιβιώσει, άλλος αυτός που πήγαινε να πατήσει επί πτωμάτων για το παραδάκι, κι άλλη η Έμμα Γκόλντμαν.
Έχουμε βαρεθεί τη γενικολογία.
Jianpaps, είμαστε μακριά ακόμα από «ιδεολογικές καθαρότητες». Κατ` αρχήν πρέπει να ξεθάψουμε πιο αρχειακά πράματα… Πχ. Ταξικός λόγος και οργάνωση, κινηματικά και αντισυστημικά αντανακλαστικά κλπ.. Αλλά ίσως μας αξίζει κι ένα ολοκληρωτικό «μπουρλότο» και να φτιάξουν άλλοι, πιο νέοι «άλλα» πράματα.. Ακόμα κι αν γίνουν βέβηλοι ακραίοι και «ουγκ»!
Γιαννη Κ, ο σταλινισμός βρίσκεται σε όλη την αριστερά, αλλά δεν έχει ουδεμία σχέση με το φασισμό. Μη μπερδεύουμε αστικά μοντέλα διαχείρισης καπιταλισμού με τις γραφειοκρατικές αντιλήψεις. Και τα ΚΚ στη Δυτική Ευρώπη είναι διαφορετικά (ταξικά) από το ΚΚ της Κίνας ή της πάλαι ποτέ Ανατολικής Ευρώπης.
Marko, χαίρομαι που σου άρεσε το τραγούδι, αλλά που είδες πολιτική υποστήριξη στα φιλανθρωπικά σουαρέ του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Και γιατί πρέπει τον αστικό κοσμοπολιτισμό να τον πολεμάμε με «λαϊκό πατριωτισμό»; «Οι προλετάριοι ΔΕΝ έχουν πατρίδα»… Πρέπει να κρατάμε ΚΑΙ τα δύο σκέλη της πρότασης … και την ταξική βάση και την «προδοτική» στάση στην «πατρίδα».
Γιάννη Πάνου, σε ευχαριστώ, πραγματικά, που μας γνώρισες αυτό το κείμενο. Σπάνιζαν τέτοιες φωνές εκείνες τις μέρες… Αλλά αν το «πρόβλημα» ήταν μόνο ο Πρύτανης…
Insidious, κατ` αρχήν είναι εντελώς διαφορετικό ένα «συνολικό» κείμενο αρχών ενός κόμματος από μία ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ αρθρογραφία. Σε τέτοια κείμενα βλέπεις πολλές «δεξιούρες» που σώζονται από επανεκτιμήσεις στο κατάλληλο ταιμινγκ, ή αριστερές κορώνες που γίνονται γαργάρα όταν σφίξουν οι κώλοι. Για μένα μετρά τι κάνεις την ώρα που «καίει η μπάλα»… Όσο για τις απόψεις του ΚΚΕ δεν κάνω κανένα ιδιαίτερο σχόλιο… Ένα κόμμα που κατεβάζει την Κανέλη σαν υποψήφιο και προπαγάνδιζε «όχι ξένα πληρώματα στα ελληνικά καράβια», δεν με εκπλήσσει που εντάσσεται στον ελληνικό αστικό μύθο περί «έλληνες μετανάστες που ταξίδεψαν νόμιμα και με διακρατικές συναλλαγές».
Dimitri t, οι μετανάστες είναι εκτός κινήματος, ή η οργανωμένη αριστερά εκτός μεταναστών; Το κάψιμο του Κορανιου λχ μόνοι τους το πάλεψαν. Κι αν η αριστερά συνεχίσει να τους αντιμετωπίζει σαν «φιλοξενούμενους», «προσωρινούς» ή «εν δυνάμει συμμάχους» και όχι σαν απαραίτητο υποκείμενο.
Βουρνούκιε,
1) Ξέρεις κανα Πακιστανό που «ξετρελάθηκε» να καβαλά ναρκοπέδια, να στοιβάζεται σε σαπιοκάραβα και να κάνει πενθήμερο «τρέκιν» ξυπόλητος στα χιονισμένα βουνά της Τουρκίας; Προσοχή, όμως! Αυτό δε σημαίνει πως είναι θύμα τράφικιν ή απαγάγεται και παρά τη θέληση του εγκαταλείπει την κάθε Καμπούλ. Φτωχοί και διαλυμένοι άνθρωποι είναι που ΕΛΠΙΖΟΥΝ να ζήσουν καλύτερα από τις χώρες τους και πέφτουν από τον ένα εφιαλτη στον άλλο.
Η μετανάστευση, λοιπόν, είναι μια εφιαλτική κατάσταση ΑΝΑΓΚΗΣ και δεν μπορεί να υπαχθεί σε βουλήσεις. Ο μετανάστης δεν είναι κάποιος «παραστρατημένος», κάποιος δειλός δεξιός που πρέπει να τον πείσουμε να μείνει στη χώρα του.
Αν το θέλεις, πιο πολύ μοιάζει με την «επαιτεία» παρά με την «ανεργία» σα φαινόμενο. Δε θα σου ηχούσε παράξενα, όμως, μια αρθρογραφία που θα καλούσε τους ζητιάνους «να πάψουν να ζητιανεύουν, να επανενταχτούν στην παραγωγική διαδικασία και στα συνδικάτα γιατί έτσι λειτουργούν σαν κοινωνικό ντάμπινγκ»;
2) Κάνεις τον ίδιο «επιθετικό» προσδιορισμό σε κάθε κομμάτι της τάξης; Για να θεωρήσεις πχ μια γυναίκα ή ένα νεολαίο ΙΣΟΤΙΜΟ με τον κομμουνιστή
«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΠΡΙΝ ΑΠ’ΟΛΑ, στα συνδικάτα των χωρών στις οποίες εργαζονται, αποκτώντας ΟΛΑ τα δικαιώματα των ντόπιων εργαζομένων»;
Τι είναι αυτό το «πριν απ` όλα»; Εγώ ξερω πως έχω συναδέλφους στη δουλειά συνδικαλισμένους και μη, δεξιούς ή αριστερούς αλλά δε κανένα δε βάζω το «πριν απ` όλα» για να μην το θεωρήσω εργαλείο κοινωνικού νταμπινγκ.
3) Πειράζει που θεωρώ πως μπορείς να μιλήσεις το ίδιο «απλά» και για τον αντι-καπιταλισμό; Πειράζει που θεωρώ πως μισερή κριτική στο Χρέος είναι άσφαιρη; Πειράζει που θεωρώ το ίδιο «ακραία» και «ουτοπική» την άποψη περί «χούντας του ΓΑΠ» και «να διώξουμε το ΠΑΣΟΚ με ελικόπτερο» με τον «ενάντια στο Κεφάλαιο» και στο «Σοσιαλισμό»;
Εδώ ακριβώς είναι το θέμα! Για το κοράνι βρήκαν τον τρόπο να κινητοποιηθούν, για καλύτερα μεροκάματα και συνθήκες εργασίας, ακόμα περιμένουμε!
Τώρα ποια οι μετανάστες είναι πολλοί, δεν δικαιολογείται η παρουσία τους να είναι ίδια ή και μικρότερη από αυτή που εγώ (τουλάχιστον) θυμάμαι πριν 30 χρόνια.
φίλε γατουλέα, καταθέτω την εξής γνώμη:
1. Η μεταναστευση και η ανεργία ακόμα και αν αφαιρέσουμε τον όρο «φαινόμενα», παραμένουν αντιδραστικά αποτελέσματα της βάρβαρης φύσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Δεν ειναι ουδέτερες διαδικασίες αυτά τα 2. Και -προφανώς- δεν έχουν σχεση με την αΕργία (η ανεργία) και με την μποέμικη ταξιδιαρικη διαδικασία, η μεταναστευση…
2. Κανείς -ούτε το ΠΡΙΝ- δεν κάλεσε τους μετανάστες να παραμείνουν στις χώρες τους. Οπως και κανείς δεν καλεί τους ανεργους να βρουν δουλειά, γιατί αλλιώς ρίχνουν τα μεροκάματα. Το λάθος που κάνεις και σε οδηγεί σε λαθεμένα -κατ εμέ- συμπεράσματα, είναι αυτό: ΤΑΥΤΙΖΕΙΣ την ανεργία και την μεταναστευση ως αντικειμενικές διαδικασίες/προϊοντα του καπιταλισμού, με τα φυσικά πρόσωπα (μετανάστες, άνεργοι). Ενώ, είναι 2 διαφορετικά πραγματα: Οι άνεργοι, οι μετανάστες είναι τα φυσικά πρόσωπα που ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ (για να σωθούν) να παλέψουν μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους ΕΝΑΝΤΙΑ στην ανεργία, την μεταναστευση, ενάντια τελικά στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά ανεργία και μεταναστευση.
Αυτό είναι το σύνθετο καθήκον της κομμουνιστικής αριστεράς εκτιμώ.
Οπως παλεύουμε ΕΝΑΝΤΙΑ στη μισθωτή εργασία που αλλοτριώνει (και ΔΕΝ τη θεωρούμε σαν κάτι καλό), χωρίς ταυτόχρονα να αρνούμαστε να δουλέψουμε (αλλιώς πως θα ζήσουμε), έτσι παλέυουμε και ΕΝΑΝΤΙΑ στην μεταναστευση (χωρίς ταυτόχρονα να αρνουμαστε την ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ/ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΗ επιλογή της μεταναστευσης ως την έσχατη λύση ανθρώπων που δεν έχουν αυτή τη στιγμή άλλη λύση).
Αυτή είναι η αντιφαση: Το να παλεύεις ενάντια σε αντικειμενικές διαδικασίες αλλοτριωτικές, αντιδραστικές και καταστροφικές που είναι σύμφυτες με τον καπιταλισμό και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ να είσαι εσύ ο ίδιος ή διπλανά κομματια της εργατικής τάξης ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΣ για να επιβιώσεις να ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ είτε την μισθωτή εργασία, είτε την μεταναστευση είτε ακόμα και την ανεργία (αφορά τα χρυσα χρόνια του κεντροευρωπαϊκού κράτους πρόνοιας) …
Απο αυτή τη σκοπιά το άρθρο του Γ. Λαουτάρη στο ΠΡΙΝ είναι καλό, και τάραξε τα νερά -επιτέλους!- στην Αριστερά για να σκεφτεί, και να δράσει πιο σοβαρά…
Τάραξε τα νερά; Μάλλον μία τρύπα στο νερό ένεκα τόσων χρόνων αθεράπευτου σταλινισμού.
Ο Λαουτάρης δεν πρωτοτυπει αλλά απλά επαναλαμβάνει πιο αναλυτικά τις ίδιες ρατσιστικές αντιλήψεις που έλεγε παλιότερα και ο πολύς Πέτρος Παπακωνσταντίνου (και άλλοι), δείχνοντας την αθεράπευτη ανικανότητα του ναρίτικου χώρου να ξεκόψει από τον εθνοκεντρισμό και να τα βάλει με το ρατσισμό. Και οι απόψεις αυτές έχουν απαντηθεί επίσης έγκαιρα. Στο παρακάτω άρθρο για παράδειγμα http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2139&Itemid=46 αναφέρεται και το εξής :
«μόνο αντιδραστικοί μπορούν να κλείνουν τα μάτια στην προοδευτική σημασία της σύγχρονης αυτής μετανάστευσης των λαών».
όχι δεν έιναι φράση του αρθρογράφου αλλά ενός άλλου γνωστού «κοσμοπολίτη» και «soft» αριστερού ονόματι Λένιν, τον οποίο απαξιούν οι «επαναστάτες» του ΝΑΡ και να τον αναφέρουν και να απαντήσουν στις απόψεις του στο ζήτημα της μεταναστευσης και με θράσος χιλιων καρδιναλίων εμφανίζουν και τις απόψεις τους σχεδόν «λενινιστικές» που τα βάζουν υποτίθεται με τον «αυτόνομο» Νέγκρι. Όχι απλά υποκλιση στο ρατσισμό αλλά και υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο…
και διευκρινιστικά, αν ο Λένιν χρειάζεται αναθεώριση στο συγκεκριμένο ζήτημα ας μας το πουν ευθέως Λαουτάρης κλπ, και ας μας αποδείξουν με επιχειρήματα ότι η τρίτη Διεθνής είχε λάθος στο ζήτημα της μετανάστευσης. Αλλά όχι να το παίζουν ότι οι απόψεις τους είναι ταξικές και επαναστατικές -το ΝΑΡ δεν έχει αποδείξει ακόμα ότι είναι επαναστατικότερο κόμμα από τους μπολσεβίκους, πώς να το κάνουμε…
Dimitri t, ρώτησες «αν κάνουν κάτι δικό τους» και νόμισα «μόνοι τους». Κατά τα άλλα συμμετέχουν σε σωματεία πολύ περισσότερο από δεκαετίες πριν.. Η Κούνεβα πχ ήταν πρόεδρος πρωτοβάθμειου. Αλλά καλύτερα μην το συνεχίσουμε γιατί «παρεκτρέπεσαι» σε περίεργους δρόμους. Ποτέ ένα αριστερό ή συνδικαλιστικό κίνημα μιας χώρας δεν βάζει προαπαιτούμενα και κριτήρια υποστήριξης μεταναστών, παρά δημιουργεί συνθήκες υποδοχής σε ανθρώπους που δεν ξέρουν τη γλώσσα, δεν έχουν παράδοση συνδικαλισμού κλπ. Θυμήσου τι υποδοχή είχαν οι Έλληνες στο γερμανικό συνδικαλιστικό κίνημα και τι πχ οι Πολωνοί οικοδόμοι το `80, τι οι Αλβανοί το `90 από το ελληνικό και πάει λέγοντας..
Βουρνούκιε, όταν το άρθρο στο ΠΡΙΝ θεωρεί πως «η μετανάστευση είναι αντιδραστική και αδυνατίζει το προοδευτικό κίνημα στις χώρες προέλευσης» αναρωτιέμαι τι θα έπρεπε να κάνει ένας πχ Πακιστανός που συμφωνούσε μαζί του. Δε θα «συνειδητοποιούσε» τη «λάθος» επιλογή του; Δε θα προσπαθούσε να γυρίσει πίσω στο Πακιστάν για να «ενδυναμώσει το κίνημα»; Μόνο αν διαμορφώνουμε πολιτικές προτάσεις με ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ του ςίδους τους μετανάστες μπορούμε να πάμε παρακάτω τη συζήτηση..
Περαστικέ, νομίζω πως υπάρχει μια διαφορά στο άρθρο του Παπακωνσταντίνου και του Λαουτάρη. Το δεύτερο γράφτηκε ένα μήνα μετά τον αγώνα της Υπατίας και αυτό δημιουργεί κάποια ερωτήματα παραπάνω… Δεν έχουμε μια γενικόλογη συζήτηση «αρχών» περί μετανάστευσης όπου παραθετουμε τσιτάτα και ιστορικά κέιμενα, αλλά αντιλήψεις παρέμβασης πάνω σε υπαρκτά κινήματα…
@gatouleas
1. Και το άρθρο του Παπακωνσταντίνου γράφτηκε σε μια κρίσιμη πολιτικά στιγμή για να απαντήσει στην έντονη ανοδική πορεία του ΛΑΟΣ αλλά και της γενικότερης ακροδεξιάς «αντζέντας» http://nar4.wordpress.com/2009/06/22/%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC-%CE%B1%CF%80%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1/ Και απαντάει με τον ίδιο τρόπο που ο Λαουτάρης αναλύει πολύ περισσότερο . Λίγο πολύ το πολιτικό δια ταύτα και των δυο άρθρων απέναντι στην ακροδεξιά και ρατσιστικη πίεση και στις δυο περιπτώσεις είναι διπλο: Το πρώτο είναι ότι η αριστερά πρέπει να σταματήσει τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς πολέμους και να αναπτύξει οικονομικά τον τρίτο κόσμο (η αριστερά ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ για να μην ξεχνιώμαστε οφείλει να αναπτύξει τον τρίτο κόσμο, κάτι που φαντάζομαι συμφωνείς ότι μπορούμε να το παραβλέψουμε το λιγότερο ως ουτοπικό η απλώς ως μαλακία -εκτός και αν η προτεινόμενη γραμμή απευθείνεται στην αριστερά π.χ. του Πακιστάν η οποια καλείται από το Πριν να αναπτύξει τη χώρα της οικονομικά και να μην αφήνει τους εργάτες και τους αγρότες να μεταναστεύουν). Το δεύτερο είναι ότι η αριστερά πρέπει να κόψει τον πολύ αντιρατσισμό γιατί έτσι υποτίθεται προκαλεί την επιτυχία του ρατσισμού και πρέπει να πει στους μετανάστες ότι είναι αντιδραστικό που μεταναστεύουν και ίσως θα ήταν και προοδευτικότερο να γυρίσουν στη χώρα τους. Βέβαια και αυτό είναι λίγο ουτοπικό να πείσει τους μετανάστες αλλά ως γνωστόν οι μετανάστες δεν ψηφίζουν ενώ οι έλληνες που τσιμπάνε στο ρατσισμό ψηφίζουν και μάλλον αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία για τους εν λόγω αρθρογράφους από την ταξική θεση των μεταναστών και έτσι μπορούν να αδιαφορούν για την πολιτική άποψη των μεταναστών. Αλλά όχι μόνο τους μετανάστες αλλά ούτε και τους έλληνες εργάτες νομίζω μπορεί να πείσει. Δεν μου φαίνεται και τόσο ρεαλιστικό να κερδίσει η Αριστερά τους (έλληνες βεβαίως βεβαίως) εργάτες απέναντι στην ακροδεξιά με τη γραμμή «είμαστε και εμείς ρατσιστές άμα λάχει και δεν είναι μόνο ο Καρατζαφέρης».
2. Εκτός από αυτά τα πολιτικά δια ταύτα, και τα δυο άρθρα στηρίζουν την επιχειρηματολογία τους και μάλιστα με εκτενή ανάλυση στην θεωρητική διαμάχη ενάντια στις ανθρωπιστικές και αταξικές απόψεις του Νέγκρι κλπ. Ε, συγνώμη, αλλά αν κόποιος το παίζει ταξικός και επαναστάτης οφείλει να αναμετρηθεί (και όχι να αποσιωπά) με την επαναστατική παράδοση του Λένιν και της τρίτης διεθνούς πρώτα πρώτα και όχι να πολεμάει «χάρτινους» τίγρεις όπως ο Νέγκρι. Το ότι η θεωρία του πλήθους του Νέγκρι είναι λάθος, δεν αποδεικνύει με άλλα λόγια ότι η ο Λένιν είχε λάθος, πώς να το κάνουμε. Τέλος, τόσο στην ανάρτηση τη δική σου και στο άρθρο από τη ΔΕΑ που έδωσα λινκ παραπάνω, υπάρχουν τόσο πολιτικά όσο και επιχειρήματα «αρχών» γύρω από το ζήτημα της μετανάστευσης τα οποία τα θεωρώ απαραίτητα. Για παράδειγμα ο ισχυρισμός του Λαουτάρη ότι η μετανάστευση που έφερε η αποικιοκρατία (ναι αυτή που περιέγραφε ο λένιν ως μοιρασμα του κόσμου που οδήγησε και στους παγκόσμιους πολέμους για το ξαναμοίρασμα κλπ) μπορεί και να ήταν προοδευτική αλλά η σύγχρονη μετανάστευση είναι αντιδραστική, εκτός από έωλο, μου φαίνεται και ως επιχείρημα μάλλον θεωρητικό και «αρχών»΄και όχι ως πολιτικό για το επικαιρο ζήτημα της υπατείας.
ΥΓ. Παρεπιπτόντως ο Λαουτάρης αναφέρει ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της eurostat οι μη κοινοτικοί μετανάστες στην ελλάδα είναι περίπου 800.000, δηλαδή ελάχιστα περισσότεροι από τους 750.000 περίπου που είχε καταγράψει η απογραφή του 2001 (ενώ στην απογραφή του 1991 ήταν περίπου 150.000). Θα δούμε στην απογραφή που έρχεται πόσοι είναι οι μετανάστες στην ελλάδα σήμερα, αλλά από τα στοιχεία και μόνο που δίνει ο Λαουτάρης θα μπορούσε να δει πόσο αυτογκόλ είναι οι απόψεις του. Γιατί αν αφαιρεσουμε τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν στο μεταξύ στην ελλάδα και παρά το δουβλίνο 2 που παγιδεύει πολλούς μετανάστες στην ελλάδα, προκύπτει ότι την τελευταία δεκαετία οι μετανάστες μπορεί και να μειώθηκαν στην Ελλάδα. Ο Λαουτάρης και όσοι συμμερίζονται το σκεπτικό του θα πρέπει να αποφασίσουν: είτε οι πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν που έγιναν αυτά τα χρόνια δεν ήταν και τόσο τρομεροί, είτε η κύρια αιτία της μετανάστευσης είναι η εκάστοτε συσσώρευση κεφαλαίου και η ζήτηση εργατικών χεριών και όχι ο πόλεμος και η πείνα. Και ότι ίσως η αριστερά της ελλάδας, καλύτερα να κοιτάξει να αναπτύξει το αντιρατσιστικό κίνημα και την κοινή πάλη ντόπιων και μεταναστών εργατών στην ελλάδα αντί να ασχολείται με το πως θα αναπτύξει οικονομικά το τρίτο κόσμο και τέλος πάντων να τα βάλλει με το ρατσισμό και όχι με τη μεταναστευση…
[…] – κριτικές: Indymedia Gatouleas Πρωτοβουλία για την Αντισυστημική Αριστερά Αριστερό […]
[…] Gatouleas Πρωτοβουλία για την Αντισυστημική Αριστερά Αριστερό […]
ΕΠΙΣΗΣ,
Γατουλεύ, μήπως κουραστήκαμε από το πολύ μπλά μπλά; Εγώ, σαν νέος μπλογκεράς και μάλιστα όχι από τους συνεπείς, έγκωσα.
Για αυτό είπα να το κάνω πιο πρακτικό:
__________________________________________________________
ΠΑΙΔΙΑ, ΣΥΓΝΩΜΗ Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΙ ΒΓΗΚΑΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΔΗΘΕΝ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙ;
ΟΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΟΙ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ, ;
ΝΤΡΟΠΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ;
ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ
ΟΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ.:
Εγώ, που δεν δηλώνω ούτε α/α ούτε τίποτα άλλο,(το τι είμαι θα το δείτε στο μπλόγκ μου) είχα μια ιδέα, μετά την Ταχρίρ. Τη βάζω τώρα, γιατί παραμπαχάλεψε το πράμα με τους Τρακοσιους.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ, είναι μια ιδέα… Φυσικά για να πραγματοποιηθεί (όπως και οτιδήποτε άλλο, σήμερα) θα χρειαστεί ΣΩΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ.
Και προσοχή: Όποιος σήμερα ηγηθεί του αντιμνημονιακού αγώνα, αύριο θα επηρεάζει κόσμο και θα είναι μια δύναμη. Οι ακροδεξιοί-ναζιστο-Χάδες, θα το παίξουν έτσι. Μήπως αυτοί που προανέφερα και αναρωτήθηκα τι κάνουν, ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ;
Πάντως η πρόταση είναι αυτή:
http://profitoulas.wordpress.com/2011/05/24/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF…
*Και εννοείται πως, όταν λέω οργή, δεν εννοώ μπάχαλο και λάιφ στάιλ..Δε θέλουμε μόνο σαν και μας, θέλουμε κυρίως κανονικούς καθημερινούς ανθρώπους.._
ΚΑΙ σκέφτομαι, ίσως οι μπλόγκερς…….