Κωνσταντίνος Β – Ένα Κύμα
Δημοσιεύθηκε: 9 Σεπτεμβρίου, 2013 Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: ποιητικη αδεια, πολιτιστικη βιομηχανια, μουσικη 1 σχόλιοΓια όσους τους λείπει…
…είτε το είδαν από κοντά φέτος, είτε έχουν να το δουν χρόνια…
…ένα κύμα από τον Κωνσταντίνο Β…
Ένα κύμα είναι η λύση…
…για τα πιο μικρα και για τα πιο μεγάλα θέματα.
Ένα κύμα που θα ξεπλύνει τα πράματα.
Θα ξορκίσει τις κατάρες και τις αθλιότητες που μας βασανίζουν.
Ένα κύμα που θα χαλαρώσει τις εντάσεις μας..
..θα αναδείξει τα καλύτερα μας..
..θα καλύψει τις στριγκλιές μας.
Ένα κύμα….
Μάλαμας – Τσιγάρο Ατέλειωτο
Δημοσιεύθηκε: 8 Οκτωβρίου, 2012 Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: ποιητικη αδεια, πολιτιστικη βιομηχανια, ερωτισμός, μουσικη, ξένος, pop ΣχολιάστεΜερικά τραγούδια τα εκτιμάς κάπως αλλιώς… Το Τσιγάρο Ατέλειωτο» του Μάλαμα είναι από τα κλασσικά «καλά» και «πχοιοτικά» που καταντάει κοινοτυπία η παραπέρα ενασχόληση με αυτά..
Όμως όταν την περασμένη Πέμπτη το άκουσα να το σιγοτραγουδά ένας Πακιστανός στη λαϊκή στις 8 το πρωί, κάτι έγινε μέσα μου.
Κι όταν ένα τραγούδι σου μιλά το πρωί, πρέπει να το σέβεσαι…
Δεν ξέρω αν ήταν το τσιγάρο, η μοναξιά, η κουρασμένη γυναίκα ή ο ταλαίπωρος Πακιστανός…
Όμως το σιγοτραγούδησα όλη την ημέρα…
Βούρκωσα κάποια στιγμή..
Το ξέχασα…
Ξεχάστηκα…
Προχώρησα…
Πρέπει να ντρεπόμαστε όταν προσπερνάμε τόσο εύκολα τα συναισθήματα μας…
Ο χρόνος είναι με το μέρος μας!
Δημοσιεύθηκε: 23 Απριλίου, 2012 Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: ποιητικη αδεια, πολιτιστικη βιομηχανια, πολιτικη, αριστερα, μουσικη ΣχολιάστεTime Is On My Side
Χαχαχαχα!…
Μ` αρέσει να γελάω με τα χάλια μας…
Ας συνεχίσουμε να ελπίζουμε στις ήπιες, εκλογικές «αντεπιθέσεις» του κώλου και θα μαζέψουμε όλον τον απόπατο της κοινωνίας.
Βρε δε μπα να είσαι χαζοχαρούμενος νεοκεντροαριστερός ΤσιπροΜελανσόν;
Ή πρώην αντικαπιταλιστής (light με χαμηλά λιπαρά… και ποσοστά) ΑνταρσυοΛίγκα;
Ή μήπως νομίζεις πως με το ΚΚΕ απολίθωμα στρουθοκάμηλου , θα ξεφύγεις κάνοντας πως δεν βλέπεις;
Now you always say
That you want to be free
But you’ll come running back«Νόμιζες πως θα απελευθερωθείς, αλλά ήρθε η ώρα να αρχίσεις να τρέχεις»
παραφράζω το σημερινό τραγούδι των Rolling Stones.
Και στις 6 Μάη θα «πέφτετε» από τα σύννεφα.. αφού νομίζετε πως χάνοντας με κάτω τα χέρια συνεχώς τα τελευταία δύο χρόνια, θα «κερδίσετε» στο «εκτός έδρας» τεραίν στου αστικού κοινοβουλευτισμού…
Α… ναι…
Κι όταν θα τον «πιούμε» θα τρέξουμε για «αντιδεξιές» συσπειρώσεις με τους ΠασοκΚουβελοΟλάντηδες…
Παρά ένα… τεσσαράκοντα (39 Lashes από OST J.C.S.)
Δημοσιεύθηκε: 9 Απριλίου, 2012 Filed under: ποδόσφαιρο, το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: ποιητικη αδεια, πολιτιστικη βιομηχανια, αθλητικη βιομηχανια, γιου-χου, videos ΣχολιάστεΑπό πέρυσι που προετοιμαζόμαστε για την 39η «κούπα», είχε ψηθεί να φτιάξω ένα βιντεάκι.
Όταν μάλιστα αυτό πέφτει και μέσα στη Μ. Εβδομάδα, έρχεται ταμάμ με το “39 Lashes” (39 μαστιγώματα) από τη ροκ όπερα Jesus Christ Superstar…
Ακατάλληλο για μυγιάγκιχτους χριστιανούς και… δευτερότριτους…
…εδώ η αυθεντική εκδοχή της ταινίας
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=A2HMVjv1nvU#t=172s
Εφτά
Δημοσιεύθηκε: 26 Φεβρουαρίου, 2012 Filed under: 25 Φεβρουαρίου | Tags: ποιητικη αδεια, αν-ηθική Σχολιάστε7 χρόνια… τόσο μακριά φαντάζουν όλα.
Λες και έγιναν αλλού… κάποτε… σε κάποιον άλλο.
Πόσα πράματα έχω αλλάξει από τότε. Πριν από εφτά χρόνια, δε θα με έκανα παρέα…
Σίγουρα!
Οι αλλαγές δεν προέκυψαν αμέσως. Δεν εσωτερικεύονται αμέσως τα διδάγματα.
Αργά και σταθερά αφήνεις πίσω σου ότι νομίζεις και ξεκινάς ένα φρέσκο ταξίδι προς τα νέα σου λάθη.
Να τους προσέχετε, πάντως, αυτούς τους αναζωογονημένους…
Υπάρχουν πολλοί Ντόριαν Γκρέι ανάμεσα μας. Δεν είναι φυσικό να μην «γράφει» ο χρόνος πάνω μας.
Αυτή η νεανική εικόνα τους, αυτό το ξαναμμένο πνεύμα κρύβει ένα πίνακα καλά κρυμμένο. Εκεί υπάρχουν βαθιές ουλές. Πληγές που τρέχει μαύρο πύον.
Αιώνιες κατάρες που τρώνε τα σωθικά τους.
Το κοντράτο με το διάβολο τρέχει.
7 χρόνια… Μαγικός χρόνος.
«Another Earth» και «Kepler 22-b»: Μια ταινία, μια ανακάλυψη, μια ιστορία μέσα σε ένα μήνα
Δημοσιεύθηκε: 13 Δεκεμβρίου, 2011 Filed under: cinema, science facts & fiction | Tags: παιχνιδια, περιβάλλον, ποιητικη αδεια, πολιτιστικη βιομηχανια, videos 1 σχόλιο
“Η NASA ανακοίνωσε ότι εντοπίστηκε ένας πλανήτης με χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα της Γης.”
In.gr 6/12/2011
“The planet, Kepler 22-b, lies about 600 light-years away and is about 2.4 times the size of Earth, and has a temperature of about 22C.
It is the closest confirmed planet yet to one like ours – an «Earth 2.0».”
BBC 5/12/2011
“On the eve of the discovery of a duplicate earth, tragedy strikes and the lives of these strangers become irrevocably intertwined.”
Από την περίληψη στην επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας “Another Earth”
Η ανακάλυψη ενός πανομοιότυπου πλανήτη με τη Γη πριν από μια βδομάδα, μου δίνει την αφορμή να μιλήσω για μια ταινία που είδα λίγες μέρες πριν από αυτή την ανακάλυψη. Το Another Earth έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στις 12 του Οκτώβρη φέτος και έχει σαν κεντρικό πυρήνα του την ανακάλυψη της «Γης 2».
Δεν είναι επιστημονική φαντασία, παρά ένα παραμύθι ..μια αφορμή για να προσεγγίσουμε το δράμα της ανθρώπινης φύσης.
Συνοπτικά:
Μια δεύτερη Γη εμφανίζεται στον ουρανό και είναι ίδια με τη δική μας. Εκεί, καθένας από εμάς έχει τον κλώνο του. Μέχρι να ανακαλύψουμε ο ένας τον άλλο, έχουμε πανομοιότυπες πορείες. Από εκείνη τη στιγμή, όμως, σπάει ο συσχετισμός.
Για τη Rhoda, μια υποψήφια σπουδάστρια αστρονομίας στο MIT, ο νέος αυτός πλανήτης σημαίνει να βγαίνει έξω με φίλους και να μεθάει.
Για τον John, έναν καθηγητή μουσικής στο Yale, σημαίνει να πάρει την γυναίκα του και το παιδί του για μια βόλτα στον νυχτερινό ουρανό που, φυσικά αποκτά μεγαλύτερη ομορφιά πλέον με μια άλλη Γη ανάμεσα στα αστέρια.
Η μεθυσμένη Rhoda συγκρούεται (κυριολεκτικά) με τον John και σκοτώνει τη γυναίκα και το παιδί. Μπαίνει φυλακή αλλά επειδή είναι ανήλικη, η ταυτότητα της δεν γίνεται γνωστή κι έτσι ο John δεν μαθαίνει ποτέ ποιος σκότωσε την οικογένεια του.
Μετά την αποφυλάκιση της, έχοντας διαλυθεί κάθε προοπτική καριέρας, πιάνει δουλειά σαν καθαρίστρια στο σπίτι του διαλυμένου John, χωρίς αυτός να γνωρίζει το ρόλο που έχει παίξει στη ζωή του. Έτσι κι αλλιώς, έχει εγκαταλειφθεί σε μια δίνη αλκοολισμού, ανίκανος να ξεπεράσει το χαμό της οικογένειας του.
Η ταινία πραγματεύεται την προσπάθεια της Rhoda, να αναζητήσει δίαυλο επικοινωνίας με τον John, να βρει τρόπο να συγχωρεθεί, να εξιλεωθεί…
Η «Γη 2» αποτελεί μια κρυφή ελπίδα… Μήπως η “Rhoda 2” τα έχει καταφέρει στη ζωή της καλύτερα από εκείνη; Μήπως έχει κάνει καλύτερες επιλογές;
Στο βίντεο που σας παραθέτω είναι μια μικρή ιστορία-παραμύθι για τον πρώτο Ρώσο κοσμοναύτη. Για το πώς μπορούμε να (προσπαθήσουμε, τουλάχιστον) να αντιστρέφουμε και τις πιο δυσάρεστες συνθήκες.
Ανάθεμα κι αν γνωρίζω, μερικές φορές, τι θέλω να πω σε κάποια ποστ μου…
Is There Life On The Earth – Μ. Χατζηδάκης… για την «Ημέρα των Νεκρών»
Δημοσιεύθηκε: 31 Οκτωβρίου, 2011 Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: ποιητικη αδεια, πολιτιστικη βιομηχανια, πολιτικη, γιου-χου, μουσικη, videos ΣχολιάστεΓια πρώτη φορά από τότε που κρατώ το μπλογκ, παιδεύτηκα τόσο για το «Τραγούδι της Δευτέρας». Πολλές φορές «κολλάω», δεν έχω έμπνευση, αλλά δεν ήταν αυτό. Ήμουν σε μια περίεργη κατάσταση και δεν μπορούσα να ταιριάξω το mood μου. Δεν μπορούσα να βρω το κατάλληλο τραγούδι.
Για άλλη μια φορά, βρίσκομαι σε κατάσταση transit, με διλήμματα και αποφάσεις που πρέπει να πάρω.
Έτσι μου κίνησε την προσοχή η «Μέρα των Νεκρών» που γιορτάζεται στο Μεξικό και στη Λατινική Αμερική την 1η και 2η Νοέμβρη, κυρίως, αλλά υπάρχει και στις ΗΠΑ και στην Καθολική Ευρώπη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Βεργούλες vs Ντρίγκι Μάνα μου – Οι δυο Ελλάδες και ο Νίκος
Δημοσιεύθηκε: 26 Σεπτεμβρίου, 2011 Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: ποιητικη αδεια, πολιτιστικη βιομηχανια, πολιτικη, φασκελοκουκούλωστα, αριστερα, μουσικη, videos 2 ΣχόλιαΦεβρουάριος 1973…
Ένας πρώην κατάδικος πίνει το ουίσκι του σε κάποια μπουζούκια. Μην κολλάτε πως ήταν από οικογένεια κομμουνιστή αντάρτη… Σημασία έχει η «παραγγελιά». Να χορέψει ο αδερφός «για πάρτη» του ένα ζεϊμπέκικο, του 1938.. τις «Βεργούλες». Ο Μπιθικώτσης το ζωντάνεψε ξανά 30 χρόνια μετά.
Η «παραγγελιά», λοιπόν… Αυτή η κακιά συνήθεια που ήθελε να ξεμπερδέψει το ελληνικό κράτος. Όπως κυνηγούσε τους τεντιμπόιδες, τις πουτάνες της πειραιώτικης Τρούμπας.. Όλα αυτά που χαλούσαν τη μόστρα της αναβαθμισμένης και ευρωπαϊκής Ελλάδας.
Βλέπετε η «μεγάλη» Ελλάδα χαϊδευότανε με την Ολυμπιακή του Ωνάση, τα στεγαστικά δάνεια, τα γυρίσματα του Τζειμς Μποντ στα Μετέωρα, την τηλεόραση και το ηλεκτρικό ψυγείο…
Η «παραγγελιά», λοιπόν, ήταν ένα καταφύγιο… μια όαση αξιοπρέπειας για τους «εκτός»… αυτά τα λίγα τετραγωνικά της πίστας που μπορούσες να αναπνεύσεις ελεύθερος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Autokratz – Swastika Eyes
Δημοσιεύθηκε: 18 Ιουλίου, 2011 Filed under: το τραγουδι της εβδομάδας | Tags: ποιητικη αδεια, μουσικη, videos ΣχολιάστεΤο Swastika Eyes είναι τραγούδι του `99 από τους Primal Scream. Προτιμώ αυτή τη διασκευή από τους Autokratz… Ένα νέο δίδυμο από τη βρετανική ηλεκτρονική σκηνή…
I see your autosuggestion psychology
elimination policy
a military industrial
illusion of democracyswastika eyes
you got
swastika eyes
Ξενοφοβία και ρατσιστικές προκλήσεις: ποιες οι προτάσεις της αριστεράς;
Δημοσιεύθηκε: 12 Μαΐου, 2011 Filed under: Κουβεντα Να Γινεται | Tags: ποιητικη αδεια, πολιτικη, αριστερα, ετερον εκατερον, ξένος 3 ΣχόλιαUpdate στον πρόλογο 10πμ 12/5/2011:
Θύμα άγριας δολοφονίας έπεσε ένας 21χρονος μετανάστης, υπήκοος Μπαγκλαντές, στο κέντρο της Αθήνας. …, στα Κάτω Πατήσια. Τα κίνητρα της δολοφονίας ερευνώνται, ενώ δεν έχει αποκλειστεί η πιθανότητα να πρόκειται για ρατσιστική επίθεση.
Αναγκαίος πρόλογος: Αναρτώ το σημερινό σχόλιο αναμένωντας τις εξελίξεις με το σύντροφο που χαροπαλεύει στην εντατική στη Νίκαια. Η συζήτηση για την Κρατική Καταστολή (έτσι κι αλλιώς) δεν μπορεί να αποτελεί «αυτόνομο» θέμα. Εύχομαι να πάνε όλα καλά στην υγεία του.. Δεν χρειαζόμαστε κι άλλα θύματα για να παλέψουμε, γαμώτο!
Το απόγευμα της Πέμπτης 7 Απρίλη, στην Ιερά Οδό, στο ύψος του Μετρό Αιγάλεω, ανεβαίνουν σε λεωφορείο προς Αγία Βαρβάρα 2 μετανάστες εργάτες από το Πακιστάν. Πριν προλάβουν να ακυρώσουν εισιτήριο δέχονται αιφνιδιαστική και χωρίς κάποιο πρόσχημα επίθεση με γροθιές στο πρόσωπο από 2 έλληνες που βρίσκονται ήδη μέσα στο -σχεδόν άδειο- λεωφορείο. Αντιστέκονται αμυνόμενοι του εαυτού τους. Ο οδηγός του λεωφορείου θορυβημένος σταματάει το λεωφορείο στην άκρη και καλεί την αστυνομία, η οποία καταφτάνει και τους συλλαμβάνει όλους. Στο τμήμα οι μπάτσοι «νουθετούν» τους μετανάστες να μην κάνουν μήνυση και αφού τους διώχνουν αφήνουν ελεύθερους και τους έλληνες ρατσιστές.
Τα ονόματα των τραμπούκων που πραγματοποίησαν αυτή την απρόκλητη ρατσιστική επίθεση – και που κανείς δεν ξέρει πόσες άλλες- είναι Βασίλης Σωτηρίου, 36 ετών, κάτοικος Κορυδαλλού, οδός Τραπεζούντος 135 και Βασίλης Σερέφογλου, 33 ετών, κάτοικος Αγ. Βαρβάρας, οδός Μιαούλη 5. Για το λόγο αυτό επιλέξαμε την κοινωνική διαπόμπευση τους με συγκέντρωση έξω από τα σπίτια τους και πορεία στην τριγύρω περιοχή για την αποκάλυψη και αναχαίτιση των άθλιων δραστηριοτήτων τους.
ΡΕΣΑΛΤΟ, 8/5/2011
Έκρυθμη ήταν το βράδυ της Τρίτης η κατάσταση στην περιοχή όπου δολοφονήθηκε τα ξημερώματα ο 44χρονος άνδρας, καθώς ομάδες ακροδεξιών επιτέθηκαν σε μετανάστες που κατοικούν στην περιοχή και τους προπηλάκισαν ενώ προκάλεσαν και φθορές σε κατοικίες και καταστήματα.
…
Συγκεντρώθηκαν ακόμη περίπου 100 ακροδεξιοί οι οποίοι επιτέθηκαν σε διερχόμενους μετανάστες ή σε άλλους που κατοικούν στα γύρω στενά και διατηρούν καταστήματα. Ομάδα ακροδεξιών καταδίωξε μετανάστη μέχρι την κατοικία του στην οδό Αλίτσης, έσπασαν την είσοδο της πολυκατοικίας και προκάλεσαν φθορές σε διαμέρισμα.
In.gr, 10/5/2011 Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
τι σημαίνει το γατουλέας;
Δημοσιεύθηκε: 3 Μαΐου, 2011 Filed under: παραληρήματα | Tags: ποιητικη αδεια, γιου-χου 7 ΣχόλιαΟλα καλα , μια χαρα τα γραφεις και μια χαρα τα λες, μονο που αυτοι οι αριστεροι που τους καταλογιζεις τοσα βγηκαν επωνυμα και
υπευθυνα και εβγαλαν ενα βιντεο, σωστο η λαθος θα το κρινει ο κοσμος, εσυ ποιος εισαι? τι σημαινει το γατουλεας? εμενα το μυαλο μου οτι μπωρει να εισαι και ενας απο αυτους που μας εβαλαν στο μνημονιο.
σχόλιο στο ποστ μου για το Debtocracy
Το καλύτερο σχόλιο που έχει μπει στη μπλογκ μου, τρία χρόνια τώρα!
Επιτέλους!
Ένας αναγνώστης που θα με ξετρέλαινε να κουβεντιάσω μαζί του..
Για μπάλα (ειδικά αν είναι βάζελος) και να ψάχνουμε ποια ομάδα είναι η πιο βρώμικη..
Για την πολιτική… και να βρίσκουμε «αποκαλυπτικά» στοιχεία ο ένας για τον άλλο («από πού τα παίρνεις», «πόσο βολεμένος είσαι» κλπ)
Για σιωνιστικές, αμερικάνικες, ρώσικες συνωμοσίες και τα σχέδια που απεργάζονται ο Σώρος, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ο ιμπεριαλισμός και οι διασυνδέσεις τρομοκρατίας-ισλαμιστών-αναρχικών και εμπόρων όπλων και πορνείας
Για να «ανακαλύψουμε» ποιος σκότωσε τον Κένεντυ, τον Μπιν Λάντεν και τον Τζέι-Αρ…
Για τα ζώδια, τον καφέ, τα σπλάχνα πτηνών και το κούνημα στις βάρκες που δείχνουν τη βαθειά επιστημονική κατάρτιση των Αρχαίων Ελλήνων
Για εξωγήινους που μπλόκαραν το σχέδιο SETI, την περιοχή 51, τους Ελ και τα ελληνικά διαστημόπλοια που αποίκησαν τη Σελήνη, η Ανδρομέδα που σταύρωσε το Χριστό και οι σήραγγες που ενώνουν Πεντέλη και Ουάσιγκτον
Για την αριστερά και τις προβοκατόρικες και «ελεγχόμενες» εξεγέρσεις… στο Πολυτεχνείο του `73, στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου, στις αραβικές χώρες… στους «ασφαλίτες» που γιαουρτώνουν Παγκάλους και Πανούσηδες, στους χαφιέδες που δοκίμασαν να μπουκάρουν στα αστυνομικά τμήματα το Δεκέμβρη του `08 και στη Βουλή την Πρωτομαγιά
Για όλους αυτούς που απεργάζονται τη ΔΙΚΗ μας – και μόνο – καταστροφή και υπονόμευση… τη γειτόνισσα, το μπακάλη, το δημόσιο υπάλληλο, τη γκόμενα/γυναίκα, το «ζηλιάρη» άσπονδο φίλο…
Έτσι μπράβο!!
Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί σαν το φίλο MPAGIA και ο διάλογος θα εμπλουτίζεται με νέα επιχειρήματα που θα διευρύνουν τους ορίζοντες μας.
Βαστάτε γερά!
transformation part 1
Δημοσιεύθηκε: 8 Μαρτίου, 2011 Filed under: παραληρήματα | Tags: bowie, ποιητικη αδεια, Ρεμπώ 2 ΣχόλιαΧθες μίλαγα για Changed αν και, μάλλον, μου ταίριαζε το Changes.
Το τελευταίο διάστημα αποφεύγω να γράψω,
Βρίσκομαι σε άλλη μια περίοδο μετάβασης.
Αλλάζω το σώμα μου, τη διατροφή μου… κόβω εξαρτήσεις.
Για αυτό σας λέω, δεν είμαι ακόμα Changed…
Αλλά πάντα θα υπάρχουν φωνές που επανέρχονται.
«Θα μείνεις ύαινα» που λέει και ο Ποιητής.
Και γιατί να ελπίζει κάποιος στις Αλλαγές;
Τι στο διάολο άλλαξε προς το καλύτερο τα χρόνια που ζούμε;
Μόνο φτιασιδώματα, ψέματα και εφιάλτες.
Στη σύγχρονη τέχνη
οι εξωγήινοι είναι αιμοδιψή τέρατα και όχι φιλικοί γείτονες
τα ζόμπι βγαίνουν από τους τάφους να κατασπαράξουν ότι έχει απομείνει όρθιο
Αυτοί Που Έρχονται Από Τα Παρελθόν δεν είναι Άγγελοι, αλλά Φαντάσματα που στοιχειώνουν το παρόν μας και δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε
ανούσιες καθημερινότητες τρομοκρατούν τα όνειρά μας.
Ζούμε το τερατώδες μέλλον μας από σήμερα.
Ακούμε το τσουνάμι να έρχεται από μακριά και σκίζουμε τις σάρκες μας σε τελετές, μπας και εξαγνίσουμε το Κακό.
Τρέμουμε αυτά που δεν ξέρουμε… είτε κρύβονται στο φως είτε στο σκοτάδι.
…
…
…
Κι αν δεν γίνω ποτέ πεταλούδα;
Κι αν είμαι ένα σκουλήκι με διαταραχή προσωπικότητας;
μπούρου-μπούρου