Αν το ΚΚΕ έκανε «ειρηνικές» αλυσίδες στο Πολυτεχνείο του `80 και στη Γένοβα το 2001;
Δημοσιεύθηκε: 25 Οκτωβρίου, 2011 Filed under: Κουβεντα Να Γινεται | Tags: φασκελοκουκούλωστα, αριστερα, strikes 13 ΣχόλιαΗ απόφαση του ΚΚΕ να παρεμποδίσει την προσέγγιση των αστυνομικών μπλοκ από κομμάτια του κινήματος, έχει την δικιά του αυτοτελή πολιτική βαρύτητα. Για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία του εργατικού ελληνικού εργατικού κινήματος έχουμε την προσπάθεια ΕΠΙΒΟΛΗΣ του «πασιφισμού» με οργανωτικό τρόπο. Επειδή, όμως, υπάρχει μια συντονισμένη προσπάθεια από το ΣΥΝΟΛΟ της αριστεράς να γίνει Μαύρο-Άσπρο, θα υπενθυμίσω δύο ιστορικά, πλέον, γεγονότα: τη διαδήλωση του Πολυτεχνείου το 1980 και τη διαδήλωση της Γένοβας το 2001.
Δύο διαδηλώσεις που επιβεβαιώνουν πως μπορούν να υπάρξουν παράλληλα σε μια κοινή διαδήλωση ΚΑΙ «ειρηνικοί» ΚΑΙ «συγκρουσιακοί» διαδηλωτές… και να κριθεί η κάθε πλευρά από τη πολιτική συνεισφορά της.
Όμως, το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο σήμερα…
Αλλά ας κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν, πρώτα.
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 1980
Σύμφωνα με το αφιέρωμα που γράφτηκε στο Kanali
…με συνοπτικές διαδικασίες η κυβέρνηση απαγορεύει στην πορεία να κατευθυνθεί προς την Αμερικάνικη
πρεσβεία και θέτει ως όριο την πλατεία Συντάγματος: οι διαδηλωτές μπορούσαν να φτάσουν μόνο ως το Σύνταγμα και εκεί να διαλυθούν…
…Στο ίδιο πλαίσιο, το κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ – αποτελούμενο κατά πλειοψηφία από τα μέλη της ΚΝΕ και της νεολαίας ΠΑΣΟΚ – αποφασίζει να πειθαρχήσει στην απαγόρευση, ενώ η αριστερή μειοψηφία, αποτελούμενη από οργανώσεις όπως οι ΠΠΣΠ, ΑΑΣΠΕ, ΕΚΟΝ, Ρήγας Φεραίος-Β’ Πανελλαδική, ΚΚΕ (μ-λ), ΕΚΚΕ και άλλες, αποφασίζουν να συνεχίσουν προς την αμερικανική πρεσβεία.
Η συγκέντρωση της ΕΦΕΕ (σ.G. παλιά υπήρχε τριτοβάθμια πανελλαδική οργάνωση των φοιτητικών συλλόγων ανάλογη της ΓΣΕΕ, η ΕΦΦΕ) έληξε κατά τις 6 το απόγευμα της Κυριακής, 16 Νοεμβρίου, και στη συνέχεια η πορεία ανέβηκε την οδό Σταδίου και συνέχισε προς την πλατεία Συντάγματος, με έντονο το αντιαμερικανικό στοιχείο και με σημαντική περιφρούρηση της πορείας από δυνάμεις των πολιτικών κομμάτων. Από την άλλη, στα Χαυτεία, οργανώνει συγκέντρωση η μειοψηφία της ΕΦΕΕ, η οποία με περίπου 1.000 φοιτητές ετοιμάζεται να κινηθεί προς την αμερικανική πρεσβεία και γύρω στις 7.30 εισέρχεται στο κύριο σώμα της πορείας. Η πορεία φτάνει στο Σύνταγμα και τα κύρια μπλοκ της αρχίζουν σταδιακά να διαλύονται ειρηνικά. Ωστόσο, γύρω στις 9 το βράδυ, συγκεντρώνονται υπό την αιγίδα της μειοψηφίας της ΕΦΕΕ περίπου 3.000 άτομα στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και επιχειρούν να κινηθούν προς την οδό Βασιλίσσης Σοφίας, όπου είναι παρατεταγμένοι αστυνομικοί και από πίσω τους τα ΜΑΤ.
Αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης ήταν μια ανευ προηγουμένου καταστολή της διαδήλωσης από την αστυνομία με αύρες, γκλομπ και πυροβολισμούς, με αποκορύφωμα τη δολοφονία δύο αγωνιστών: του Κουμή και της Κανελλοπούλου με διαλυμένα κρανία.
Παρ` όλο λοιπόν, που το ΚΚΕ, τότε, επαναλάμβανε με την ίδια μονοτονία περί «προβοκατόρων» που βρίσκονταν στον αριστερισμό και το «ειρηνικό φοιτητικό κίνημα» επέλεξε αυτό που έκανε μέχρι πρόσφατα: να φύγει από την πλατεία Συντάγματος και να περιφρουρήσει το δικό του «ειρηνικό» μπλοκ.
Μπορούμε να φανταστούμε ποιες θα ήταν οι εξελίξεις αν η ΚΝΕ δοκίμαζε να εφαρμόσει μια ειρηνική διαμαρτυρία με κατάληψη της πλατείας Συντάγματος και έβαζε αλυσίδες ώστε να μην την προσεγγίσουν τα «προβοκατόρικα» στοιχεία του αριστερισμού; Μόνο 3000 ήταν οι «προβοκάτορες», ενώ τα μπλοκ του ΚΚΕ ήταν θηριώδη..
Τι νομίζετε πως θα γινότανε; Θα εκτρεπόταν η διαδήλωση σε μιας άνευ προηγουμένου ενδοαριστερή σύγκρουση με ανοιγμένα κεφάλια και νεκρούς ένθεν και ένθεν;
Ας πάμε να δούμε και στη Γένοβα στα 2001
ΓΕΝΟΒΑ 19-21 ΙΟΥΛΗ 2001
Το κίνημα «ενάντια στον παγκόσμιο καπιταλιστικό νεοφιλελευθερισμό» ήταν στα φόρτε του. Ένα μήνα πριν οι αστικές κυβερνήσεις είχαν δώσει το μήνυμα τους. Η αντίστοιχη διαδήλωση στο Γκέτεμποργκ είχε νεκρό από αστυνομική σφαίρα. Η νέα κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είχε αναλάβει τη «φιλοξενία» των G8 στη Γένοβα και οι αντι-παγκοσμιοποιητικές οργανώσεις καλούσαν σε διαδήλωση.
Από την Ελλάδα συμμετείχε όλο το φάσμα… ΚΚΕ- ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ-Οικολόγοι-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Αναρχικοί. Παρ` όλη την «έχθρα» των διαφορετικών μπλοκ, παρ` όλη τη διαφορετική «στόχευση» και οργάνωση των διαφορετικών παρατάξεων, αυτό δεν εμπόδισε κανένα κομμάτι από το να διαδηλώσει με το δικό του τρόπο. Άλλοι περικύκλωναν «συμβολικά» το χώρο, άλλοι προσπάθησαν να «μπουκάρουν»
Το Genova Libera περιγράφει, χοντρικά, τα μπλοκ
Την Παρασκευή 20 Ιούλη, είχαν καλεστεί περιμετρικά της “κόκκινης ζώνης” τέσσερις διαφορετικές συγκεντρώσεις από τις οργανώσεις του GSF και μία ανεξάρτητη από αυτό. Στα δυτικά του λιμανιού και ανεξάρτητα από το GSF είχε οργανωθεί για το πρωί μια ειρηνική εργατική πορεία από τα συνδικάτα βάσης CUB και τους αναρχοσυνδικαλιστές. Το “Ροζ Μπλοκ” των ειρηνιστών θα προσέγγιζε την “κόκκινη ζώνη” από τα βόρεια. Για τις 12 το μεσημέρι είχε προγραμματιστεί η συγκέντρωση των αριστερίστικων συνδικάτων βάσης COBAS στην πλατεία Paolo da Novi και αργότερα στις 2 μ.μ. η συγκέντρωση της οργάνωσης Attac στα νότια, καθώς και η πορεία από τους Ya Basta και άλλες αριστερές οργανώσεις από το στάδιο Carlini, στα ανατολικά, προς το κέντρο. Το γεγονός ότι η συγκέντρωση των COBAS είχε οριστεί νωρίς, σε κεντρικό σημείο και δίπλα ακριβώς στην απαγορευμένη ζώνη, καθώς επίσης το ότι ανάμεσά τους ενυπήρχαν συγκρουσιακές διαθέσεις απέναντι στην αστυνομία, οδήγησαν μεγάλο μέρος του Μαύρου Μπλοκ των αναρχικών να συγκεντρωθεί στο ίδιο σημείο.
Να σημειώσουμε βέβαια ότι το “Μαύρο Μπλοκ” στη Γένοβα δεν υπήρξε ως ένα και μοναδικό μπλοκ που ακολουθούσε κάποιο ειδικό σχέδιο, αλλά περισσότερο ως μια κοινή αντίληψη δράσης που πραγματωνόταν στους δρόμους από πολυάριθμες ομάδες συντρόφων.
Ο Γ. Ελαφρός στο αφιέρωμα του ΠΡΙΝ το 2002 περιγράφει με τη δική του οπτική γωνία
Η Γένοβα δεν θα ήταν σίγουρα αυτό που είναι σήμερα εάν δεν είχε αμφισβητηθεί μαζικά η «κόκκινη ζώνη», εάν δεν είχε γίνει έμπρακτη προσπάθεια σπασίματός της, με τρόπο μαζικό και συγκροτημένο. Στην πολιτική και στο κίνημα τα πολιτικά περιεχόμενα δεν μπορούν παρά να εκφράζονται σε πράξεις και σε συγκεκριμένες μορφές δράσης και πολιτικής παρέμβασης. Ας υπογραμμιστεί βέβαια ότι η σύγκρουση στη Γένοβα, που επιχειρήθηκε κυρίως από τους Τούτι Μπιάνκι και τους Kόμπας και δευτερευόντως από ορισμένα τροτσκιστικά ρεύματα, δεν έχει τίποτα που να μοιάζει ούτε με τα αυτοκαταστροφικά μπάχαλα του εγχώριου αναρχικού χώρου ούτε με τις εικονικές συγκρούσεις των περιφρουρήσεων του ΚΚΕ.
Ενώ το ΚΚΕ διαδήλωνε ησύχως κάπου αλλού, χωρίς να ενοχλείται από τη μαζική παρουσία «προβοκατόρων» του αναρχοτροτσκισμού και αριστερισμού.
Τα πούλμαν άφησαν τους Ελληνες διαδηλωτές στην πλατεία Νέρβι. Από εκεί με πορεία κατευθύνθηκαν από τη Βία Τσίνκουε Μάντζο και τη Βία ντε Μίλε, και με πλακάτ και μοιράζοντας ενημερωτικά ξενόγλωσσα φυλλάδια, υπό την αυστηρή πάντα επιτήρηση της αστυνομίας που είχε ζώσει την πόλη με ισχυρότατες δυνάμεις, έκαναν δουλιά άνθρωπο τον άνθρωπο και στους δρόμους της πρωτεύουσας της Λιγουρίας
Το αστικό κράτος, βέβαια, είχε το δικό του σχεδιασμό… Την στρατιωτική κλιμάκωση με το διεθνές κίνημα. Αποφάσισε να επιτεθεί σε όλο το φάσμα των διαδηλωτών ειρηνικών ή όχι. Ο νεκρός Κάρλος Τζουλιάνι και η μάχη της Γένοβας πέρασε στην Ιστορία και η κάθε πλευρά έβγαλε τα συμπεράσματα της.
Μπορείτε να φανταστείτε, όμως, η Κομμουνιστική Επανίδρυση μαζί με τα γαλλικά συνδικάτα, το ΚΚΕ και το ΣΥΝ να έβγαζαν μια θεωρία περί «στρατηγικής της έντασης» και «προβοκάτσιας κόντρα στο ειρηνικό κίνημα» και να δοκίμαζαν μια περιφρούρηση κλίμακας ώστε να παρεμποδίσουν το Μαύρο Μπλοκ μαζί με τους Κόμπας και τους Τούτε Μπιάνκι να συγκρουστούν με τα μπλόκα της αστυνομίας;
Θα είχε πέσει ένα διεθνές μακελειό ανάμεσα στα μπλοκ του κινήματος που θα απάλλασσε την ευθύνη από την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι και θα πισωγύριζε το παγκόσμιο κίνημα;
Γιατί, λοιπόν, άλλαξε ταχτική το ΚΚΕ και ποια η ευθύνη της υπόλοιπης αριστεράς;
Σύνταγμα 20 Οκτώβρη
Το πρώτο τρανταχτό λάθος είναι η υποτίμηση της δυναμικής του α/α/α κομματιού . Η ανάγνωση πως πρόκειται για μια δράκα συμμοριτών γύρω από τα Εξάρχεια χωρίς κοινωνική γείωση, αποδείχτηκε λανθασμένη. Και ήδη την «πληρώνουν» οι κνίτες στις σχολές που, φυσικά, δεν μπορούν να κατηγορήσουν τους συμφοιτητές τους αναρχικούς σαν «ασφαλίτες», αποδυναμώνει κάθε προσπάθεια συσπείρωσης. Τα ίδια προβλήματα θα αντιμετωπίσει και στις γειτονιές και στους εργασιακούς χώρους.
Το δεύτερο λάθος είναι η υποτίμηση ενός υπαρκτού κοινωνικού μπλοκ που αναζητεί διαφορετικές στρατηγικές
πέρα από τις καθιερωμένες αριστερές-κλαψούρικες λιτανείες. Αν κάποιοι διαδηλωτές αναζητούν «ειρηνικές» περατζάδες, κάποιοι άλλοι αναζητούν πώς να ξαποστείλουν τον ΓΑΠ δαρμένο και κυνηγημένο ελικόπτερο. Οι αλυσίδες του ΠΑΜΕ, άφησαν τη μισή, σχεδόν, διαδήλωση εκτός… Και εκεί βρήκε μόνο τον α/α/α χώρο, αφού ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ/Μέτωπο-ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν ΜΕΣΑ από τις αλυσίδες και έβαζε τα δικά της «κορδόνια» κόντρα στους διαδηλωτές.
Γιατί αυτή η «στροφή» του ΚΚΕ;
Το ΚΚΕ «διάβασε», σωστά, την δεξιόστροφη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑς και δοκιμάζει να τους εγκλωβίσει. Αφού έχουν προσχωρήσει στην «ενότητα της αριστεράς» και έχουν εγκατάλειψει την οικοδόμηση ενός αντι-καπιταλιστικού πόλου ΕΚΤΟΣ ΓΣΕΕ-ΠΑΜΕ και ΣΥΡΙΖΑ, θεώρησε πως δεν έχει πολιτικό αντίπαλο. Πλέον, μπορεί να επιβάλει τους δικούς του όρους για την «ενότητα»… οι υπόλοιποι θα καταταχτούν σαν «προβοκάτορες», «τυχοδιώκτες» και «μπαχαλάκηδες».
Όμως το πιο σημαντικό στοίχημα είναι άλλο για το ΚΚΕ.
Προσπαθεί να «καταστείλει» στη γέννηση του ένα αντι-καπιταλιστικο μπλοκ. Παρ` όλο που υποτίμησε τη δυναμική του, το διαπιστώνει και το φοβάται. Γι` αυτό και δοκιμάζει να το προκαλέσει πριν προλάβει να συγκροτηθεί. Από τη νεολαία και τα «καινούρια» κομμάτια της εργατικής τάξης που δημιουργούν σωματεία βάσης στον ιδιωτικό τομέα, ως και «παραδοσιακά» τμήματα όπως αυτοδιοικητικά σαν την Κερατεά, του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ που καταλαμβάνουν δημόσια κτήρια και δοκιμάζουν να συγκρουστούν με την αστυνομία.
Μέχρι πέρυσι τη δουλεια την έκαναν αποτελεσματικά η ΠΑΣΚΕ και η Αυτόνομη Παρέμβαση. Ακύρωναν απεργίες και διαδηλώσεις και τα συνδικάτα «πειθαρχούσαν». Πλέον η ΓΣΕΕ δεν μπορεί να βάλει «ησυχαστήριο».
Και το ΚΚΕ δοκιμάζει να πάρει το ρόλο του Παναγόπουλου. Αλλά για αυτό θα πούμε περισσότερα σε νεώτερο ποστ.
Η δημιουργία ενός πολιτικού μπλοκ ΕΞΩ και ΚΟΝΤΡΑ στις αλυσίδες του ΠΑΜΕ και ΓΣΕΕ είναι πλέον όρος επιβίωσης αλλά και έμπνευσης του κινήματος.
Η επόμενη ΠΟΕ – ΟΤΑ πρέπει να βρει πολιτικούς και οργανωτικούς συμπαραστάτες ΚΑΙ τον α/α/α χώρο με τα Σωματεία Βάσης αλλά και την Αντι-καπιταλιστική Αριστερά με τα Πρωτοβάθμια.
Για τη συγκρότηση ενός αντι-γραφειοκρατικού, αντι-καπιταλιστικού πόλου κόντρα στο εφησυχασμένο συνδικαλισμό και αδιέξοδες λιτανείες ΓΣΕΕ-ΠΑΜΕ.
Gatouleas 
σ. Γατουλέα
αντιπαρέρχομαι τα περί προβοκατόρων έστω και σε εισαγωγικά του αριστερισμού. Η ιστορία έχει απαντήσει ποιοί ήταν εκεί που έπρεπε όταν έπρεπε και ποιοί δεν ήταν.
Ευχαριστώ για την αναφορά στο κείμενό μου. Για να αποκαταστήσουμε την πλήρη αλήθεια πρέπει να σημειώσουμε δύο ακόμη σημεία που αν κάποιος διαβάσει το κείμενο και τα σχόλια θα είχε επισημάνει.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η απόφαση για πορεία στην Αμερικάνικη πρεσβεία ήταν
τ’ αρχήν θετική από την ολομέλεια του ΚΣ της ΕΦΕΕ (εκτός ίσως της ΟΝΝΕΔ) όπως συνέβαινε κάθε χρόνο, όπου στη συνέχεια ΚΝΕ και ΠΑΣΠ υπαναχώρησαν.
Πιστεύω ότι η υπαναχώρηση αυτή οφείλεται σε μια μυστική συνάντηση των μελών της ΚΝΕ και της ΠΑΣΠ στην ΕΦΕΕ με τον τότε υπουργό δημόσιας τάξης.
Το μέλος της ΚΝΕ Τριαντάφυλλος Δραβαλιάρης, μέλος του ΔΣ της ΕΦΕΕ το 1980, μαζί με τον τότε πρόεδρο της ΕΦΕΕ και μέλος της ΠΑΣΠ, παραμονές της πορείας κλήθηκαν ιδιωτικά από τον τότε υπουργό δημόσιας τάξης που τους ανακοίνωσε ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ασφάλεια των διαδηλωτών. Τους προέτρεψε μάλιστα να μην κάνουν πορεία στην Αμερικάνικη πρεσβεία γιατί δεν μπορεί να εγγυηθεί για το τι πρόκειται να γίνει. Την πληροφορία αυτή τα δύο μέλη της ΕΦΕΕ ΔΕΝ μετέφεραν στο υπόλοιπα μέλη του ΚΣ της ΕΦΕΕ.
Η πληροφορία για την μυστική συνάντηση, έχει δημοσιοποιηθεί από τον ίδιο τον Τριαντάφυλλο Δραβαλιάρη σε συνέντευξή του στον Παύλο Τσίμα, στην τηλεόραση.
Αν δεν ήταν κατανοητός ο κοροϊδευτικός τόνος που έδιναν τα εισαγωγικά στους «προβοκάτορες», τότε απολογούμαι και ζητώ συγγνώμη από εσένα και όλους τους αναγνώστες μου.
Αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να μεταφέρω το κλίμα της χυδαίας λασπολογία που έριχνε το ΚΚΕ στο χώρο των Φοιτητικών Συσπειρώσεων και της Επαναστατικής Αριστεράς που ερχόταν σε συνέχεια από τους «300 προβοκάτορες» της Πανσπουδαστικής ν8 στο Πολυτεχνείο του `73.
Anyway, σε αυχαριστώ που με βοήθησες να εξηγήσω αναλυτικότερα το «προβοκάτορες» που, ίσως, είχαν κι άλλοι απορία αλλά δεν την εξέφρασαν.
Κατανοητός ήταν. Μάλλον εγώ δεν το έθεσα καλά.
Το «αντιπαρέρχομαι» έχει την έννοια οτι θα «ήθελα να σταθώ εδώ αλλά δεν το κάνω αυτήν την στιγμή».
Από την μεριά σου ήταν σαφές εγώ δεν χρησιμοποίησα σωστές λέξεις.
περα απο συμφωνιες η διαφωνιες με το κειμενο σου(στα της αναλυσης για το «Κ» ΚΕ Α.Ε συμφωνω απολυτα)…που το θεωρω ιδιαιτερα ενδιαφερον…θα ηθελα να κανω μια επισημανση -διορθωση ιστορικης χροιας….σχετικα με την διαδηλωση του Νοεμβρη του 80.
Το συγκρουσιακο-μπλοκ της μειοψηφιας της ΕΦΕΕ…δεν αριθμουσε 3000 ατομα οπως γραφτηκε αλλα υπερπολλαπλασιους….η κεφαλη με το μεγαλο πανο…βρισκοταν στα χαυτεια και το τελος στο πεδιο του Αρεος…με πυκνοτατη παρουσια κοσμου…και αποτελειτο…απο την Β Πανελλαδικη….αριστεριστικες οργανωσεις….ογκωδης αναρχικες-αυτονομες ομαδες…και ενα τεραστιο πληθος απο ανενταχτους,,,ολοι αυτοι ειχαν ενα κοινο παρανομαστη:την συγκρουσιακη τους διαθεση….που ειχε βεβαια οργανωθει καλα απο την προηγουμενη.οταν ειχε διεξαχθει ανοικτη συνελευση μεσα στο πολυτεχνειο ,οπου ολοι ειχαν συμφωνησει στην προταση για συγκρουση με καθε εφικτο τροπο την επομενη….αυτα σαν μια μικρη ιστορικη καταθεση απο εναν…»προβοκατορα» με προλεταριακη μνημη.
Περίπου 3.000 άτομα έστριψαν στα λουλουδάδικα και συγκρούστηκαν.
Στις 25 Νοέμβρη έγινε δυναμική διαδήλωση καταγγελία στις δολοφονίες, που συμμετείχαν 20.000 άτομα.
Δες και εδώ
κι εγώ έχω ακούσει περιγραφές για σχεδόν 10000 άτομα.. για μπλοκ που έφτανε μέχρι τα Χαυτεία. Αλλά αφού εγώ δεν ήμουν στη διαδήλωση, κράτησα τις περιγραφές από το «Κανάλι» απ` όπου αντλώ και το ρεπορτάζ.
Απορία βλακός: Αφού το ΠΑΜΕ έφυγε στις 5 το απόγευμα και η ψηφοφορία έγινε γύρω στις 8, γιατί οι «αντιεξουσιαστές¨δεν μπούκαραν; Τώρα που η βουλή είναι απροστάτευτη που είναι; Γιατί δεν στοχοποιούν την κυβέρνηση και τους κυβερνητικούς βουλευτές, αντίθετα το μόνο που κάνουν είναι να επιτίθενται στο ΚΚΕ;
Αν έκαναν όλα τα παραπάνω θα αποδείκνυαν ότι είναι ιδεολογικά αγράμματοι.
Δεν τα έκαναν αποδεικνύοντας ότι είναι «βαλτοί»
ΥΓ Δεν με πειράζει αν δεν το βάλεις έχω συνηθίσει το κόψιμο και από άλλες ιστοσελίδες του κατά τα άλλα ελευθεριακού χώρου σας.
Σ` ευχαριστώ mixer για τη συμμετοχή σου στην κουβέντα και θα ήθελα να σου κάνω κάποιες παρατηρήσεις.
Μέσα σε μία παράγραφο κατάφερες να προβάλλεις 4 λάθη στα οποία συμπυκνώνεται η λάθος προσέγγιση της πλειοψηφίας της σημερινής αριστεράς.
1) Γιατί δεν πάνε μετά τις 5; Οι απόψεις του εργατικού κινήματος εκφράζονται μέσα στα πλαίσια της τάξης, όσο και μειοψηφικές και να είναι. Το κάνει συνέχεια το ΠΑΜΕ που διαδηλώνει ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ, αλλά την ίδια ώρα με τη ΓΣΕΕ. Την ίδια μέρα και ώρα πάμε στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Η κάθε ΠΟΕ – ΟΤΑ την ώρα της Πανεργατικής διαδήλωσης ήθελε να αμφισβητήσει το αστυνομικό φράγμα στη Β. Σοφίας. Απλά, επαναλαμβανεις το αξίωμα ενός κομματιού της κοινωνίας πως «αυτοί», οι «αναρχικοί», ο α/α/α χώρος, δηλαδή, όσο και να συγκροτούν συλλογικότητες όπως την Αντιεξουσιαστική, τη Συσπείρωση, δεκάδες άλλες ομάδες και τοπικά στέκια, όσο και να παρεμβαίνουν και να συγκροτούν φοιτητικά στέκια, σωματεία βάσης και εργατικές παρεμβάσεις, δεν είναι κομμάτι οργανικό του κινήματος. Καταλαβαίνω τη «χρησιμότητα» αυτής της ταχτικής , αλλά είναι παντελώς λανθασμένη. Κάποτε πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε και να αντιπαρατεθόμαστε με πολιτικούς όρους.
2) Τι τους εμποδίζει να μπουκάρουν άλλη ώρα; Ακόμα και οι αποτυχίες είναι κομμάτι ωρίμανσης. Στο σημερινό ποστ ανέφερα δύο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ προσπαθειες του κινήματος να «μπουκάρουν». Η οποιαδήποτε «απαγόρευση» εκδήλωσης μιας πρωτοβουλίας εκτρέπει τη συζήτηση σε άλλα πεδία. Μπορεί να έλθει πχ το κρατος να πει «μην απεργήσετε, μη διαδηλώσετε σήμερα αλλά την άλλη εβδομάδα»; Οι αντισυγκεντρώσεις είναι μέσα στα «εργαλεία» του κινήματος, αλλά να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας όταν τις υλοποιούμε. Η συγκέντρωση της Πέμπτης ήταν της ΓΣΕΕ και το ΠΑΜΕ είναι ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ μέσα σε αυτή. Να υποθέσω πως θα σεβόταν τον Παναγόπουλο αν ήθελε να βάλει εξέδρα απέναντι από τον Άγνωστο;
3) Ιδεολογικά αγράμματοι ή βαλτοί; Οι επιθέσεις εκτός μαζικών διαδικασιών υπάρχουν. Μπαίνουν «μπομπίτσες», λυντσάρονται βουλευτές κλπ Υπάρχει μια τεράστια γκάμα που περιγράφει αυτές τις τακτικές. Καλό είναι τις διαφωνίες σου να τις περιγράφεις με πολιτικό τρόπο κι όχι με ύβρεις. Ο Παναγούλης ήταν αγράμματος ή βαλτός που πήγε να βάλει μπόμπα στον Παπαδόπουλο της Χούντας; Ή μήπως νομίζεις θα έχουμε για πολύ καιρό ακόμα την ανεκτική κοινοβουλευτική δημοκρατία και θα αναγκαστούμε και οι τελευταίοι πασιφιστές σε μορφές συνωμοτικότητας;
4) Όποιος περιγράφει μια διαφορετική προσέγγιση δεν σημαίνει πως ταυτίζεται με τα στερεότυπα σου. Έχω «κατηγορηθεί» ως «συριζιακός», «ανταρσυακός», «αναρχικός», «ελευθεριακός». Προσπάθησε να μένεις στα επιχειρήματα και να μην προσπαθείς να φορτίζεις αντιπαραθέσεις μέσα από ταμπέλες…
ΥΓ Δεν κόβω σχόλια. Μόνο σε τρεις περιπτώσεις το έχω κάνει όταν επρόκειτο για ανοιχτά φασιστική προπαγάνδα.
Να συμφωνήσουμε τελικά οτι ειχαι δικιο το παμε που αποχωρούσε πρώτο
μαζι με τις ιδιαιτερότητες του ?
Τελικα το παμε εχει ειλικρίνεια εγω ετσι ειμαι λεει και γιαυτο φεύγω
κάθισα και όλοι είδαμε πως καλος η κακος μαζι δεν έχουμε να πούμε κατι
Στην επόμενη λοιπόν φορά που θα λείπει το παμε θα γινουν οι αψιμαχίες
θα παρουν οι μπατσοι κυνήγι τους ζωηρούς θα διαλυθεί αλλη μια διαδήλωση
οπως θα διαλύονται ολες οι διαδηλώσεις μεχρι να βαρέθητε να διαδηλώνεται.
Faskelo, αυτό είναι το δικό σου συμπέρασμα. Εγώ δεν περιμένω μια διαδηλωση να μου ανατρέψει το μεσοπρόθεσμο ή να μου ρίξει την κυβέρνηση και τον καπιταλισμό.
Το πρόβλημα της ταχτικής του ΚΚΕ είναι πως προσπαθέι να μετατοπίσει το ουσιαστικό αδιέξοδο ΟΛΩΝ των ταχτικών από το ουσιαστικο-πολιτικό πεδίο, σε οργανωτικό ζήτημα ηγεμονίας.
Φοβάται πως μια ουσιαστική και γόνιμη αναζήτηση πολιτικών που θα ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΥΝ το πλαστό δίλημμα «μπάχαλων» και «συμβολικής ειρηνικής διαδήλωσης», θα το θέσουν στη γωνία.
Όσο αδιέξοδα είναι τα καθιερωμένα «μπάχαλα», τόσο είναι και οι συνεχόμενες ειρηνιστικές λειτανίοες που καταλάγουν σε σουβλατζίδικα και αέναες συζητήσεις. Ας συνεχίσουμε να βαδίζουμε «όπως πάντα», ο καθένας με τα «έτοιμα κουτάκια» του και οι καπιταλιστές θα μας διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό μέλλον.
Η «απάντηση»κύριε γάτε θα μπορούσε να είναι πως για να γίνει οτιδήποτε
πρεπει πρώτα απο ολα να υπάρξει κίνημα μαζικό διαφορετικά
θα μοιάζει πραξικόπημα και τανκς δεν υπάρχουν ουτε τα θέλουμε
Επαναστατικό παλι ειναι οτι δίνει προοπτική και δεν θα πρέπει να
αντιπαρατεθεί με το κρατος εκει που θελει εκείνο (και η παράδοση)
προετοιμασμένο να σε καταπιεί κάνοντας απλα τον θεσμικό του ρολο
δηλ.να επιβάλει τον νομο.
Και οι πορείες-λιτανείες (για εσένα) δεν εχουν σκοπο της τελικής αναμέτρησης
αλλα την προπαγανδιση της η και σαν χάπενινγκ με μια δοση υπερβολής
Τα κομμουνιστικα κομματα θεωρούν ως κύριο μέτωπο τον τοπο εκμετάλλευσης
των εργατών δηλ. την παράγωγη.Ενω η μεταφορά ως βασικό μεσο παλης
σε καποια κεντρικά σημεια – πασαρέλα ειναι σαν να εχεις αποδεχτεί την ήτα
της εκμεταλλευόμενης εργατικής ταξης (αν πιστεύεις σε τάξεις) στο εργοστάσιο
και την μεταφέρεις αλλου .Για τα μαρξ/λενινιστικα κομματα
κουσιατε ναζταροβια
Το αν υπάρχει κίνημα μαζικό, μόνο η ηττοπαθής ελληνική αριστερά δεν το βλέπει… Απεργίες, καταλήψεις δημοσίων κτηρίων, αυθόρμητα ντου στη Βουλή, Κερατέες, Δεκέμβρηδες, λυντσαρίσματα υπουργών και κυβερνητικών βουλευτών.. Όλη η Ευρώπη βλέπει μια ελληνική κοινωνία σε βρασμό, οι ξένες κυβερνήσεις δίνουν ταξιδιωτικές οδηγίες για την Ελλάδα, αλλά η αριστερά μετατρέπει τα δικά της αδιέξοδα σε έλλειψη κινήματος. Και ως ενός σημείου έχει δίκιο… αν η αριστερά – ένα τέτοιο κρίσιμο κομμάτι του οργανωμένου κινήματος – είναι τόσο μπλοκαρισμένη, τότε αντί να οργανώνει το αυθόρμητο, αντί να ενθαρρύνει την κατεδάφιση και αποδόμηση του αστικού κοινοβουλευτισμού, το μπερδεύει και το κομπλάρει ακόμα περισσότερο.
Όσο για τις διαδηλώσεις, αυτές σύμφωνα με τη λενινιστική πραχτική προφανώς δεν ήταν η «μητέρα των μαχών», δεν ήταν η μεγάλη νύχτα που θα εισβάλλουν στα χειμερινά ανάχτορα. Και ούτε εγώ την αναπαράγω στο μπλογκ μου. Αλλά ούτε είναι μια «προπαγάνδα», ένα «χάπενινγκ» όπως το έχουν εκτρέψει μετά τον Πόλεμο η καθεστωτική αριστερά. Οι ρεφορμιστές προσπαθούν να μετατρέψουν τις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, σε μια ειρηνική, δημοκρατική συνομιλία με το πολιτικό σύστημα.
Η μπολσεβίκικη ταχτική έβλεπε στις διαδηλώσεις δύο ρόλους… την κατάληψη του «δρόμου»… τον έλεγχο της πόλης κόντρα στην κρατική μηχανή, από τη μία και την αποσταθεροποίηση, αποδόμηση της εύρυθμης λειτουργίας της καπιταλιστικής καθημερινότητας. Δεν υπήρχαν διαδηλώσεις «τιμής ενεκεν», έτσι.. για να γίνονται. Αυτές το κομμουνιστικό κίνημα τις αποκαλεί «εκτονώσεις». Κάθε διαδήλωση είναι ενταγμένη σε ένα σχεδιασμό απορρύθμισης του Κράτους από τη μία και ανάδειξης της του κομμουνιστικού μπλοκ ως ανταγωνιστικού από την άλλη.
Άσε αυτό το εύκολο «στα εργοστασια» γιατί η ταξική πάλη χρησιμοποιέι όλα τα όπλα. εργατικές διαδηλώσεις, εργατικές καταλήψεις, εργατικά συμβούλια, εργατικές ενοπλες πολιτοφυλακές, εργατικά αντάρτικα (πόλεων ή βουνού σαν τον ΕΛΑΣ), εργατικούς πολέμους (σαν τον Ισπανικό η τον Ελληνικο 45-49), εργατικά σαμποταζ κλπ
¨Οποτε μας βολέυει βρίσκουμε τον συμβατικό τρειντγιουνισμό για να πετάξουμε τον Κομμουνιστικό Κίνημα στα σκουπίδια της ιστορίας.
Να με συμπαθας αλλα μιλας με το θυμικό
Αν κοιτάξεις γυρο σου ουτε μπολσεβίκοι υπάρχουν ουτε λενιν
και δεν είμαστε στην ρωσια του 17 αλλα τιγκα στο λαιφ-σταιλ
με ανάλογα αποτελέσματα ,και οι μπολσεβίκοι απο τα εργοστάσια
ξεκίνησαν αλλα οπως σου είπα στην αρχη δεν κάνω τέτοιες συγκρίσεις
γιατι σαν γνήσιο παιδι του καλοριφέρ δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λογια
τα αποφεύγω εδω και 15 με 20 χρόνια
Ισως να εχω σηντηριτικοποιηθει και δεν το καταλαβαίνω και δεν νιώθω τόσο
ζωηρός οπως παλαιότερα εσυ ομως εισαι σίγουρος για τον εαυτο σου
Και επειδή έβαλες πολλα οπλα στην μέση, τοτε γύρω γυρω συνέβαιναν
πολεμικά γεγονότα αυτος ηταν και ο λογος που βρέθηκε οπλισμένος ο
λαος ,τωρα πως θα γινει αυτο ? απο την ομόνοια και ποιοι θα τα κρατάνε ….
Καπου έγραψες για «κροτιδες¨» χωρίς Κούβα και Λίβανο και με δεδομένη ψηφιακή
καταστολή καλύτερα ολες οι διαδικασίες στο φως (αντε σχεδον όλες)
αφου φυσικα υπάρχει πραγματικό κίνημα και οσονούπω εξαθλιωμένο διοτι
μεχρι στιγμης εχεις ταξιτζήδες που μεχρι χτες έβριζαν στο λιμανι και να σου και
οι τσαμπουκαλεμενοι Ηρακλείδεις αυτο το αναφέρω διοτι κάποιοι τους εκαναν άνοιγμα
Α και ο τραγκας.
Αλήθεια την συνέντευξη του Τζωρτζάτου στην Γ.παπαδακου την εχεις υπόψη σου.
βέβαια ουτε η καταστολή θα μοιάζει με τα παραδείγματα που παραπάνω
ανέφερθηκαν εχει και αυτο την αξία του.(την θετική).
Κ. Κόμματα και αυθόρμητο δεν πανε μαζι και σωστά κατα την γνωμη μου
σε ενα υπερσύγχρονο κράτος και οχι μονο κατασταλτικά η αυτο-οργάνωση
ειναι πολύ σουρεαλιστική κατάσταση.
χωρίς να εχω διαβάσει τα αρθρα σου ακόμα αλλα απο τα σχολια σου μου
δίνεις την εντύπωση οτι σε ερεθίζει η σύγκρουση και στο μετα αδιαφορεις
επιδεικτικά ομως .η κοινωνία αυτη η ιδια που «κοιμάται» οπως καποιοι αυτάρεσκα
και ανόητα επαναλαμβάνουν αν δεν εξυπηρετήσεις τις
βασικές της ανάγκες θα σε ξεράσει η» θα αναγκαστείς να κανεις «εγχειρήσεις»
και οπως καλα ξέρουμε εμεις οι «σταλινικοί» η ιστορια εκδικείται
Επιμένω πάντως οτι ο καλύτερος τροπος ειναι η οικονομική αρτηρία
της παραγωγής.την δαγκώνεις και το τερας πεθαίνει οταν εχεις βγάλει δόντια
διοτι αλλιώς μπορεί να πεθάνει απο τα γέλια.(το Τερας)
Αλλα και απο αυτους που λενε(συνήθως μόνο λενε) για πραγματικές συγκρούσεις μερικές φορες
ιδεολογικά σωστα τοποθετημένες και εκείνοι θεωρητικά μιλούν (αντικειμενικά) εκτος απο
τις μονότονες που ολοι μας ξέρουμε μεχρι και την ωρα που θα ξεκινήσουν.
Και τώρα χωρις προπύλαια θα εχει ξεχωριστό ενδιαφέρον αλλα απο την αλλη
δεν αξίζουμε σαν φορολογούμενοι πολίτες να τα σπάσουμε για λιγο
να μας πει και το κρατος πως εδω εχει δημοκρατία που δεν εχει αδιέξοδα
Υπάρχει πιθανότητα διοτι για πιθανότητες μιλάμε να εχω συντηριτικοποιηθει εγω ως κομμα
μεσα απο μια διαδικασία επηρεασμού μεγαλου η μικρού η» εχει ο πολιτικός
φορέας διαβάσει τις διαθέσεις- δυνατότητες όρια η κατι τέτοιο της κοινωνίας ?
καπου εκει κοντα πρέπει κατι να συμβαίνει υποθετικά μιλώντας. διοτι αλληλοτροφοδοτούνται τα δυο
Για τα εργοστάσια, ευκολίες για έμενα, αδυναμία και υπεκφυγή ομως για κάποιους αλλους
Υ.Γ
κομουνισμός και σκουπίδια οπως εσυ είπες
εχεις κανα λογο να βιάζεσαι άλλωστε ο επαναστατικός μαρξισμός ειτε με κόμμα ειτε χωρις
ειναι η μονη εναλλακτική οικονομική επιλογή
Υ.Γ2
Ο καλύτερος τρόπος για να κανεις μια κριτική που να εχει αξία ειναι να κανεις πρώτα απο ολα
την δίκια σου