Athens Pride και Μιχάλης Δ: μια (ακόμα) συζήτηση που δεν κάνει η αριστερά…

 

Περιοδικό "Κράξιμο" πριν από 30 χρόνια.. Όταν το gay κίνημα τα "έχωνε" στο συντηρητισμό της αριστεράς..

 

Ο Μιχάλης Δ κυκλοφόρησε μέσα από το facebook μια επιστολή[1] διαμαρτυρίας για την «κατάντια» του Athens pride.

Θα μπορούσα να προσυπογράψω την ανακοίνωση του..  Δεν πέφτει στην παγίδα του μιντιακού εντυπωσιασμού.. και σιγά μην την πάταγε με τέτοια ιστορία που κουβαλάει.

Αντίστοιχες συζητήσεις είχα κάνει το 2003-2004 στο Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ. Παρ` όλο που είχε υποκύψει στο συντηρητισμό του ΣΥΝασπισμού και δεν είχε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΡΑΔΑ για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, υπήρχε ένα μικρό κομμάτι που έκανε κριτική στη λογική pride από μια, φαινομενικά, ταξική μεριά…  Θεωρούσαν πως τα pride υποτιμούν την ταξική φύση της σεξουαλικού ρατσισμού και υποτάσσουν τις ανάγκες του απλού, λαϊκού gay, στις ανάγκες του νεόπλουτου, τηλεορασόπληκτου μικροαστού…

Πράγματι..

Έχουν δίκιο και οι δύο…

Ο οικοδόμος ομοφυλόφιλος,  η λεσβία ταμίας του συνοικιακού σουπερμάρκετ βιώνουν την κοινωνική κατακραυγή σημείο που δεν μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Βλέπετε αυτοί δεν είναι στον καλλιτεχνικό κύκλο, δεν έχουν ούτε το χρόνο ούτε τα χρήματα για διατροφολόγους, trainers και shopping…

Τα καμάκια πρέπει να είναι στη ζούλα… στα κρυφά… όλη η ζωή τους κρίνεται από μία φήμη. Αυτοί είναι «πουστρόνια» κι όχι gay…

Ακριβώς εδώ κάνουν λάθος και οι αριστεροί κριτικοί και ο Μιχάλης Δ….

Τα pride δε θα λύσουν το πρόβλημα αυτό.. Τα pride αφορούν τη μικροαστική οικογένεια, τους χαρτογιακάδες.. Προσπαθεί να τα φέρει μαζί με το χαρταετό της Καθαρής Δευτέρας και τα Allou Fun Park. Τα επιπλέον, δεν πρέπει να τα αναζητούμε στα pride αλλά στην Αριστερά, στα κόμματα και στις κοινωνικές οργανώσεις…

Δυστυχώς, όμως, κρύβονται πίσω από τα συντηρητικά αντανακλαστικά τους.

«Αν θεωρείς το pride, μικροαστικό, τότε ας δοκιμάσουμε να το φέρουμε στα συνδικάτα.. Θα έρθω να σε στηρίξω να το βάλεις σαν ψήφισμα στη συνέλευση της Ζώνης Περάματος (ή δασκάλων, ή ιδιωτικών υπαλλήλων) για να αναδειχθεί η ταξικότητα του προβλήματος» είχα απαντήσει στις κατηγορίες συντρόφου για ένα pride.

Εμ! Καλή  η ανάλυση, αλλά άντε βάλε κάνα-δυο βήματα παρέμβασης, αν είσαι μάγκας…

Ούτε η Τάμτα έφερε, φυσικά, από μόνη της παραπάνω κόσμο στο φετινό pride.. Για να «κερδίσεις» περισσότερη εμπορικότητα και αναγνωρισιμότητα πρέπει να ξεπουληθείς πιο πολύ στα κυκλώματα των δισκογραφικών εταιρειών…  Κι αυτά δεν θα σου φέρουν παραπάνω κόσμο.. Έτσι κι αλλιώς οι  ποπ συναυλίες στην Ελλάδα πάνε άπατες… Μόνο «αναγνώριση» στα κανάλια θα έρθει…

Άλλο τόσο, όμως, είναι αυταπάτη να υποστηρίζεις πως ένα πιο ποιοτικό πρόγραμμα θα έδινε διέξοδο. Τότε θα βλέπαμε όλοι κανάλι της Βουλής και θα λυνόντουσαν τα προβλήματα μας..  Μηδαμινή θεαματικότητα έχει, παρ` όλο που είναι «εκεί».. μες στη μούρη μας…

Για μένα πολύπλευρες δράσεις χρειαζόμαστε… Να πάψουμε να περιμένουμε μία μέρα, σαν τη γιορτή της γυναίκας που «θυμόμαστε» το φεμινισμό…

Αν χρειάζεται και δεύτερο stage με «άλλη» μουσική, να στηθεί..

Αν χρειάζεται δεύτερη μέρα, ας τη δοκιμάσουμε…

Αν χρειάζεται τοπικά φεστιβάλ, να γίνουν..

Ας δούμε τι ΠΑΡΑΠΑΝΩ μπορούμε να κάνουμε…

Αλλά μην προσπαθούμε να στριμώξουμε τις αγωνίες μας σε ένα τρίωρο όλο το χρόνο…

Ένας gay-friendly γάτος…

---

[1] Athens Gay Pride 2010 SUCKS!
Σάββατο, 29 Μαΐου 2010

Δεν υπαρχει τιποτα προσωπικο με κανεναν σε αυτο το note.
Ως ανοιχτα ομοφυλοφιλος καλλιτεχνης νιωθω πως εχω μια ευθυνη απεναντι σε ακτιβιστικες ενεργειες ομοφυλοφιλων “πατριωτων” μου, ιδιαιτερα οταν αυτες προπαγανδιζουν την ιδια την κοινοτητα και αποπροσανατολιζουν τυχον θεσμους που προασπιζονται και αναζητουν ισα δικαιωματα και διεξοδους ουσιαστικες, μετατρεποντας σε μπουζουκλερι αναλφαβητων την οποια αρχικη αναγκη για συνασπισμο και δραση.
Σημειωνω πως προηγουμενες χρονιες εχω συμμετασχει σε δυο gay pride.
Κοιταζοντας αποψε στο site το προγραμμα του φετινου gay pride ειδα με εκπληξη το line up των καλεσμενων – καλλιτεχνων που ερχονται να υποστηριξουν την αθηναικη gay κοινοτητα με τη συμμετοχη τους. Αναμεσα στους πολλους διαβασα πως θα τραγουδησει η Ταμτα και η Παπαριζου. Επισης πως καλλιτεχνικος διευθυντης ειναι ο Κωνσταντινος Ρηγος τον οποιο σεβομαι και εκτιμω.
Ο καθενας εχει το δικαιωμα να γουσταρει οποιον θελει,να ακουει οτι μουσικη του καπνισει,τον εκφραζει κλπ,κλπ.
Σε ετουτο ακριβως το σημειο, οπου ολοι μας βιωνουμε ενα ιδιομορφο ψυχολογικο πολεμο καθημερινα, με μια εσωτερικη βαρβαροτητα που καθρεφτιζεται στα πρωινα μας βλεμματα, νομιζω οτι οφειλαμε να σταθουμε περισσοτερο υποψιασμενοι και αισθητικα συγκροτημενοι.
Ειναι στα ορια της χυδαιοτητας και στη λογικη μια Αρενας, να μαζευονται ως βορα στους λεοντες ανθρωποι ανεργοι, ανθρωποι με AIDS χωρις οικονομικους πορους,παιδια με βασικο μισθο και να πηγαινουν οπου τους παει το κυμα των ασυνειδητων διασκεδαστων-διοργανωτων.
Αυτοι (οι καλλιτεχνες) την τσεπη την εχουν γεματη αγαπητες μου φιλεναδες και τους ειναι extra goal ενα μεγαλυτερο (gay) κοινο……
Εχω μεγαλη περιεργεια να μαθω τον ανασχηματισμο της ομαδας των gay ακτιβιστων με το οραμα (gay pride) και τις πολιτιστικες βλεψεις τους οι οποιοι φετος φτιαχνουν ενα τερατουργημα φτηνης αισθητικης, καθολου ψυχαγωγικης, θα ‘λεγα πως μοιαζει με ενα μαθηματικο συνεπαγεται στην δεκαχρονη αυτοκαταστροφικη κυβερνητικη πολιτικη.
Μια πανηγυριστικη μπουζουκλερι σε εναν αχταρμα με διαφορους ενναλακτικους αλλους εκ των οποιων
κανενας δεν ενδιαφερεται αληθινα για τα αλυτα θεματα της
κοινοτητας των αθηναιων ομοφυλοφιλων.

Ντροπη σας και καμαρι σας.

Ταυτιστειτε με τις «θεες» σας και παραμεινετε
θνητα θλιβεροι.
Σαν αμβλωσεις ενος μεταλλαγμενου πολιτισμου.

Δεν ειμαι περηφανος που ειμαι gay,
ξερω τι δεν ειμαι και αυτο ειναι το ηθος μου.

Περαστικα

Μιχαλης Δελτα

---