τα τζάμια στο Κολωνάκι, ο νέος δείκτης εγκληματικότητας…

Από την περασμένη εβδομάδα έχει ανοίξει νέο κύμα συζητήσεων, για «την άνοδο της εγκληματικότητας», για το «πόσο απροστάτευτοι είμαστε, σαν πολίτες», για «την ανικανότητα της αστυνομίας».

Πρώτη μούρη προβάλλονται, οι βανδαλισμοί από μια ομάδα νεαρών στο Κολωνάκι. Δεν πρόκειται να τους σχολιάσω. Αρνούμαι πεισματικά να γενικεύω εξαιρέσεις. Ναι! Είναι ηλίθιες και παντελώς άχρηστες. Αλλά αρνούμαι να δεχτώ πως αποτελούν λόγο να φοβούνται οι εργαζόμενοι και καταναλωτές στο Μπουρνάζι, στο Αιγάλεω, στα Τρίκαλα και όπου αλλού, να πάνε στις δουλειές τους ή να ψωνίσουν. Αρνούμαι να μπω στο τριπάκι της προπαγάνδας των καναλιών αλλά και ορισμένων πολιτικών, πως «Ελλάδα είναι ο χώρος μεταξύ Εξαρχείων, Κολωνακίου, Ερμού και Ομόνοιας».

Αντίθετα, είχαμε τη δολοφονία της 32χρονης υπαλλήλου της Cosmote στο Βύρωνα, Αθανασίας Γκίνη. Μια κοπέλα που έβγαζε ένα φτωχικό μεροκάματο δουλεύοντας σε ένα παράρτημα ενός κολοσσού των τηλεπικοινωνιών.  Ας θυμηθούμε τα ακριβή περιστατικά όπως κατεγράφησαν π.χ. στην Ελευθεροτυπία στις 13/3/2009.

«Οι δύο ληστές έφτασαν στο υποκατάστημα της αλυσίδας «Γερμανός», στην οδό Κύπρου 102, στη 1.40 χθες (σ.G. 12/3/2008) το μεσημέρι…. Ο ένας… Πλησίασε τον πάγκο, προέταξε το πιστόλι του και ζήτησε από την 32χρονη υπάλληλο να του δώσει όσα χρήματα υπήρχαν στο ταμείο. Η νεαρή κοπέλα έκανε ό,τι της είπε και έδωσε στο ληστή περίπου 300 ευρώ. Εκείνος πήρε τα χρήματα και κατευθύνθηκε προς την έξοδο… Πριν προλάβει να βγει από το κατάστημα άκουσε έναν από τους πελάτες να του λέει «αλτ Αστυνομία». Ο 38χρονος υπαρχιφύλακας… βρισκόταν στο κατάστημα για να επισκευάσει το κινητό τηλέφωνο της συζύγου του, έβγαλε το υπηρεσιακό του περίστροφο… Ακολούθησε πάλη και σφοδρή ανταλλαγή πυροβολισμών… -έξι φορές πυροβόλησε ο αστυνομικός και τρεις ο ληστής-… Η 32χρονη κοπέλα, που δεν πρόλαβε να πέσει κάτω, δέχτηκε δύο σφαίρες στο στέρνο. Δύο με τρεις σφαίρες δέχτηκε και ο νεαρός ληστής…».

ΑΝ Ο ΥΠΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ ΔΕΝ ΟΠΛΟΦΟΡΟΥΣΕ ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΚΕΥΑΖΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ;

Να κάνω μια υπόθεση εργασίας… Να υποθέσουμε, παρέα, πως δεν υπάρχει κανένας υπαρχιφύλακας… ή παρευρίσκεται και «δειλιάζει», είναι «κότα». Αν ο υπαρχιφύλακας δεν κουβάλαγε το υπηρεσιακό του περίστροφο μαζί του. Τι θα συνέβαινε; Οι ληστές θα είχαν διαφύγει με την λεία των φοβερών και τρομερών τριακοσίων ευρώ, η είδηση θα καταχωριζόταν ΤΟ ΠΟΛΥ σε μια αράδα και η γειτονιά θα σχολίαζε το «πόσο απροστάτευτοι είμαστε». Υλική επίπτωση στην επιχείρηση δεν θα είχε καμία απολύτως. Τα 300 ευρά για το ΓΕΡΜΑΝΟ δεν θα καταχωριζόντουσαν καν σαν ληστεία (για να μην αυξηθούν τα ασφάλιστρα) . Το πιο πιθανό θα τα πέρναγε ο λογιστής σαν «λογιστικό λάθος». Πραγματική επίπτωση το γεγονός θα είχε σε δύο ανθρώπους… την Αθανασία Γκίκα και τον μπάτσο. Ο μπάτσος θα γινότανε περίγελος των συναδέλφων του και, πιθανά, θα του έδειχναν μειωμένη εμπιστοσύνη στο μέλλον. Η Αθανασία θα είχε πολύ σοβαρότερα προβλήματα. Το βράδυ θα είχε εφιάλτες. Θα φοβότανε να μείνει μόνη της στο μαγαζί. Ίσως θα έβριζε «τους κωλοαλβανούς» που μας έχουν ρημάξει τη ζωή μας». Μια ένοπλη επίθεση είναι σαν ένας μικρός βιασμός. Δύσκολα θα την ξεπερνούσε στη ζωή της. Όμως… θα ΖΟΥΣΕ!

Η Αθανασία Γκίκα θα ζούσε! Θα ήταν ανάμεσα μας, να προσπαθεί να πραγματοποιήσει τα όποια όνειρά της με τα 700€… σε μια δουλειά προσωρινή, χωρίς προοπτικές. Θα ζούσε να απαιτήσει από την κοινωνία να μην ξαναπέρναγε αυτό το «βιασμό». Και θα είχε απόλυτο δίκιο… Όπως έχουν δίκιο η κάθε γιαγιά που της κλέβουν τη τσάντα, κάθε μικρομαγαζάτορας που του ανοίγουν το μαγαζί, κάθε νοικοκύρης που του ανοίγουν το σπίτι. Όλοι αυτοί απαιτούν από την κοινωνία να δώσει μια απάντηση, μια κατεύθυνση, ένα όραμα…. Μια ελπίδα πως αύριο η ζωή τους θα είναι λίιιιγο πιο «ασφαλής». Πως απαντά το οργανωμένο κράτος σε όλα αυτά;

1.       Έχει επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση «μεγάλων» προβλημάτων. Αυτά που ονομάζει «νέα εγκληματικότητα», δηλαδή : τρομοκρατία, λαθρομετανάστευση, διαδικτυακά εγκλήματα (πνευματική ιδιοκτησία κλπ), νεανική εγκληματικότητα κλπ.

2.       Τα χρήματα και τα προϊόντα είναι πιο σημαντικά από την ανθρώπινη ζωή. Ας θυμηθούμε πως τα κανάλια της τηλεόρασης αξιολογούν τα σπασίματα στο Κολωνάκι ως δείγμα εγκληματικότητας και όχι τη δολοφονία της Γκίκα. Ας δούμε πως η αποτροπή μιας ληστείας ενός ευτελούς ποσού, γίνεται «θέμα τιμής» για τον κάθε μπάτσο, που θα γίνει περίγελος αν δειλιάσει σε ένα κακοποιό. Προσοχή! Το κριτήριο για το πότε τραβάμε όπλο δεν είναι η αξιολόγηση της σοβαρότητας του κίνδυνου, αλλά η «τιμή» του οργάνου. Το Χόλυγουντ τα τελευταία 20 χρόνια έχει παράξει εκατοντάδες ταινίες «δράσης» που ο «ήρωας» δεν πληρώνει τα λύτρα, σκοτώνονται δεκαπλάσιοι απ’ όσους, θεωρητικά, προστατεύει, γιατί «αν υποχωρήσουμε, θα ξαναγίνει». Μια κοινωνία προτιμά να χάνει μέλη της από το να υποχωρεί(;) σε χρηματικούς «εκβιασμούς».

3.       Για τα εγκλήματα καθημερινότητας, έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια είτε προληπτικής πολιτικής είτε εξιχνίασης, γιατί και τα δύο έχουν «κόστος». Η αστυνομία και οι διάφοροι κατασταλτικοί μηχανισμοί έχουν αναλάβει ένα είδος προληπτικής καταστολής του «εγκλήματος». Ότι περάσει από αυτό το δίχτυ, δημιουργεί επιπτώσεις και απλά αναπροσαρμόζει το «κατασταλτικό δίχτυ».

Ας ξαναγυρίσουμε στη θλιβερή ιστορία του Βύρωνα. Για να φτάσει ένας άνθρωπος να τραβήξει πιστόλι για 300 πρέπει ή να τον θεωρήσουμε παράφρονα, μεμονωμένη περίπτωση, να πούμε «η κακία στιγμή για τη φουκαριάρα Αθανασία» ή να το θεωρήσουμε δείγμα για τη συνέχεια. Στη δεύτερη περίπτωση υπάρχουν δύο προοπτικές:

1.       Να απαιτήσουμε από το κράτος να αναλάβει τις ευθύνες του. Δηλαδή σε προληπτικό επίπεδο, να δημιουργήσει τέτοιες οικονομικές συνθήκες ώστε να μη δημιουργούνται απελπισμένοι ληστές, και σε κατασταλτικό επίπεδο τη μετατροπή της αστυνομίας σε μηχανισμό που συλλαμβάνει τους ληστές και επιστρέφει τα κλοπιμαία.

2.       Συμβιβαζόμαστε με την αναποτελεσματικότητα. Θα βγαίνουν απελπισμένοι ληστές και θα τους σταματάνε ή οι ίδιοι οι πολίτες ή μπάτσοι «που δεν θα αστοχούν». Θα υπάρχουν «παράπλευρες απώλειες» (περαστικοί, υπάλληλοι, πιτσιρικάδες που νομίζουν ότι είναι υπερήρωες κλπ). Τα κλοπιμαία, βέβαια, τα έχουμε ξεχάσει. Ακόμα και να συλληφθούν οι κακοποιοί ποτέ δεν επιστρέφεται τίποτα.

Έτσι το τελευταίο τρίμηνο έχουμε τον πολλαπλασιασμό σερίφηδων μπάτσων. Από το δολοφόνο του Αλέξη το Δεκέμβρη, τον βλάκα που πυροβόλησε το σεκιουριτά στην Αμερικάνική Πρεσβεία, τον ψυχασθενή μπάτσο που πυροβόλησε μαγαζάτορα στην Πλάκα, τον Ράμπο δολοφόνο της Αθανασίας Γκίκα στο Βύρωνα και τόσους άλλους.[1] [2] Αυτό δε συμβαίνει γιατί οι μπάτσοι είτε τρελάθηκαν είτε έγιναν δολοφόνοι. Η «πολιτεία» μετατρέπει την οικονομική ανέχεια σε πραγματικό πόλεμο μεταξύ των φτωχών. Η αστυνομία θα παίζει το ρόλο του σερίφη τιμωρού.

Ακόμα και οι συνδικαλισμένοι μπάτσοι έχουν αποδεχτεί αυτό το ρόλο και γι’ αυτό ζητάνε την καταχώριση του επαγγέλματός τους στα βαριά και ανθυγιεινά. Το αίτημα αυτό είναι άλλη μια πρόκληση για τη δημοκρατική παράδοση στην Ελλάδα. Όπως διαπίστωσε η επιτροπή της Αστυνομίας που φτιάχτηκε για να μελετήσει αυτό το θέμα, με εξαίρεση τη Γερμανία, πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει η παραμικρή μισθολογική και ασφαλιστική διαφοροποίηση των σωμάτων ασφαλείας από τους δημόσιους υπάλληλους. Έτσι πάει το πράμα… Είτε είμαστε αστυνομικό κράτος και η δουλειά των μπάτσων είναι «βαριά και ανθυγιεινή», είτε είμαστε δημοκρατική Ευρώπη και ο αστυνόμος είναι άλλος ένας δημόσιος υπάλληλος που εξυπηρετεί τον πολίτη.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

Για να υπάρξει άλλη πολιτική, πρέπει κατ’ αρχήν να τεθούν άλλα ερωτήματα προς απάντηση.

Ας πούμε, είναι γνωστό σε κάθε γειτονιά, σε κάθε ανθρώπινη παρέα πως πίσω από την σωματεμπορία, τα κυκλώματα της νύχτας, πίσω από το μεγάλο εμπόριο ναρκωτικών, υπάρχουν κυκλώματα της αστυνομίας. Μετά το Δεκέμβρη έχει έρθει στην επιφάνεια πως ένα σημαντικό μέρος εγκλημάτων κατά της ζωής προέρχεται από «εκπυρσοκροτήσεις όπλων αστυνομικών». Αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι κάποιους  πολιτικούς που να εκφράσουν μι άλλη μεριά της καθημερινότητας. Να καταθέσουν ένα νομοσχέδιο που να αφοπλίζει τους σερίφηδες, που να βάζει στο κέντρο τη διάλυση των εγκληματικών κυκλωμάτων της αστυνομίας. Αν η δεξιά έχει τους δικούς της λαϊκιστές, γιατί να μην έχει και η αριστερά αντίστοιχους;

Όταν ο κάθε Καρατζαφέρης θα προτείνει ιδιώνυμο έγκλημα την κουκούλα, αυτοί να ζητάνε να ανακηρυχτεί η αστυνομική παραβατικότητα ως ιδιώνυμο. «Δεν μπορείς κύριε να είσαι φύλακας του νόμου και να τον παραβαίνεις.» Κάθε ποινή για πολίτη να δεκαπλασιάζεται για τον μπάτσο.» Να μαζέψουν τα όπλα από τους σερίφηδες. Δεν είναι δυνατόν ο κάθε μπάτσος να πηγαίνει να ψωνίζει με ένα περίστροφο στην κωλότσεπη. Δεν είναι δυνατόν να αποφασίζει ανάλογα με την όποια συνείδηση του, πότε να τραβάει την κουμπούρα. Γιατί είναι τόσο παράλογο αυτό που είπε ο Αλαβάνος στις 9/12 πως «Δεν χρειαζόμαστε ένοπλους στις γειτονιές οι οποίοι θα μπορούν να σηκώνουν το όπλο και να αφαιρούν τη ζωή των νέων παιδιών»;

Θα ήταν «εύκολη» η διατύπωση αυτών των απόψεων; Προφανώς και όχι. Όλα τα κυκλώματα του καθωσπρεπισμού θα αλυχτούσαν για την «κάλυψη που δίνεται σε εγκληματίες». Όμως η στοίχιση με νηφάλιο τρόπο σε απόψεις που είναι ΚΟΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ σε κάθε σπίτι, θα αναδείκνυε ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ πολιτικό πόλο, διακριτό και κοινωνικά χρήσιμο. Το γιατί πράγματα που όλοι παραδεχόμαστε στην καθημερινότητα μας, τα θεωρούμε, πράγματι, «ακραία» όταν τα εκφράζει πολιτικός, είναι θέμα, πάντως, για άλλο ποστ.

Αλλά, δυστυχώς, η αριστερά ΚΑΙ σε αυτό το θέμα γίνεται ο σιωπηρός και αμήχανος εταίρος της κυβέρνησης. Αφού έχασε όλο το στοίχημα και τη ζωντάνια του περασμένου Δεκέμβρη, οι συνεχείς εκπτώσεις της δεν έχουν τελειωμό.

Η Λιάνα η Κανέλη λ.χ. σε κατάσταση έκστασης χθες βραδυ στην εκπομπή του Πρετεντέρη, προσπαθούσε να πείσει πως για την εγκληματικότητα που βλέπουμε, υπάρχει μια παγκόσμια συνωμοσία CIA, ελλοχίμ και νεφελίμ, φασιστών και εμπόρων τζαμιών και αυτοκινήτων που αυτοκαταστρέφονται για τις αποζημιώσεις. «Όταν βρεθεί το Αρχικό Ηλεκτρονικό Στίγμα που στέλνει τα SMS και δίνει τις εντολές, τότε θα αποκαλυφθούν όλα» ούρλιαζε σαν γριά σε παραθρησκευτική συγκέντρωση. Προφανώς, αδυνατεί να αναγνωρίσει ΟΡΓΗ στα σπασίματα. Για την ίδια, η οργή διοχετεύεται είτε σε διαδηλώσεις είτε σε χουλιγκανισμούς στο ΟΑΚΑ για το τριφύλλι, μαζί με το παρεάκι της τον Πρετεντέρη. «Στο φεστιβάλ της ΚΝΕ με δεκάδες χιλιάδες κόσμο και στις διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ δε χωράνε προβοκάτορες» καυχιότανε περήφανη. Μπράβο ρε Λιάνα.. Πες μας και μας τον τρόπο,  πως ένα επαναστατικό κόμμα αποκρούει τις παγκόσμιες προβοκάτσιες, όταν ολόκληρα κομμουνιστικά καθεστώτα υπέκυψαν σε αυτές;  Απ` ότι φαίνεται το ΚΚΕ τα καταφέρνει, επειδή έχει τη θεία χάρη (πράμα που δεν έχουν οι άλλοι κομμουνιστές) κι έχει φτιάξει ένα μοναστήρι από άσπιλους Σαολίν που αποκρούουν κάθε ασφαλίτικη παρέμβαση.

Από την άλλη ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μετά το Δεκέμβρη, ανακάλυψε στους 15 άμεσους στόχους πάλης, πως το πρόβλημα με την οπλοφορία βρίσκεται μόνο στις διαδηλώσεις. Αλλά κι αυτό κράτησε 15 μέρες μονάχα. Στις 2/2/2009 κατατέθηκε πρόταση νόμου και αφορούσε ζητήματα, σύμφωνα με τον εισηγητή Νίκο Τσούκαλη,  «… σχετικά με το ρόλο, την αποστολή και τις ευθύνες της αστυνομίας».  Το πνεύμα και οι στόχοι της είναι λες και έχει γραφτεί από άλλο πολιτικό φορέα, λες και τα 15 σημεία έιναι στοχεύσεις άλλου οργανισμού. Ο αφοπλισμός της αστυνομίας κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων κρίνεται, μάλλον, ακραίος και εγκαταλείπεται. Δεν υπάρχει ούτε μία κουβέντα για τη χρήση χημικών, τη διαπλοκή της αστυνομίας με παράνομα κυκλώματα. Αντίθετα, αποδέχεται το ένοπλο και επικίνδυνο επάγγελμα της αστυνομίας μαζί και το ιδεολογικό περίβλημα της «νέας εγκληματικότητας». Ναι … η αστυνομία πρέπει να ανταπεξέλθει στη λαθρομετανάστευση, στον πόλεμο για την τρομοκρατία κλπ.

Παρε τον ένα και χτύπα τον άλλο έχει καταντήσει η ιστορία… Ρε, γαμώτο, δε νομίζω πως μας αξίζει τέτοια αριστερά…

Έτσι, στην Ελλάδα η συζήτηση για την αστυνομία εξελίσσεται ΠΑΛΙ στο ψευτοδίλημμα «περισσότερη ή λιγότερη αστυνόμευση;». Η κυβέρνηση συνειδητά κωφεύει στην εξέγερση του Δεκέμβρη. Προσπαθεί να μας κάνει να συνηθίσουμε τις ολοένα και περισσότερες «παράπλευρες απώλειες». Το κλίμα το καθορίζουν οι κραυγές της ακροδεξιάς. Καρατζαφέρηδες και Πλεύρηδες ξεσαλώνουν στα κανάλια επιζητώντας το δυνάμωμα του αστυνομικού κράτους και στην ουσία δικαιώνουν και «σπρώχνουν» τον επόμενο καουμπόι να πυροβολήσει.

Που θα πάει. Κάποια στιγμή όλα θα γίνουν «σωστά» και θα παρελάσουν οι «τιμημένοι αφανείς ήρωες» να τους θαυμάξουμε. Μέχρι τότε ο κατάλογος των θυμάτων από την αστυνομική εγκληματικότητα, θα αυξάνει.

---

[1] Πυροβολισμοί αστυνομικών σε οδηγούς στην Κηφισίας

[2] Μεθυσμένος αστυνομικός πυροβολεί στο αστυνομικό κουβούκλιο

---